وقتی اسم مهاجرت میاد، ذهن ما به سمت یه قاره دیگه میره. اما من این بار میخام داستان خودم از مهاجرت به شیراز رو بگم. اولین جرقه های فکر کردن به مهاجرت داخلی تو ذهن من، از یه روز سرد زمستونی تو دی ماه سال 90 شروع شد. یکی از اون روزهایی که هوای تهران به شدت الوده بود و تا 20 متری رو هم نمیشد دید. تو ماشین پشت ترافیک مونده بودم. عصبانی از دیر رسیدن به یک قرار کاری، به این فکر کردم چی میشه از این شهر پر از دود و شلوغی و الودگی خلاص شم؟
هر چند اون موقع فرصت جدی ای برای مهاجرت نداشتم و یه سری فاکتور ها که دست خودم نبود مانع میشد که هر جا دلم بخواد برم ، با این حال شروع کردم به تحقیق و جستجو درمورد شهر های مختلف. از شهرهای شمالی مثل رشت و ساری گرفته تا شیراز و اصفهان. مدتی همینجوری سپری میشد تا اینکه تب مهاجرت در من خابید و دوباره درگیر زندگی روتین خودم شدم.
چهار سال بعد ینی اوایل سال 94، یک پیشنهاد کاری از یکی از شرکت های معروف حوزه آی تی دریافت کردم. روزی که میخاستم برای مصاحبه برم، یهو متوجه شدم من رو برای حضور در شعبه شیراز میخوان! یکباره تمام فکرایی که مدتها قبل در مورد مهاجرت تو سرم بود برام زنده شدن. بعد ازسه روز حساب کتاب کردن و کلنجار رفتن با خودم بالاخره زنگ زدم و قبول کردم.
برای اینکه این مطلب زیاد جنبه شخصی پیدا نکنه و بتونه برای یک غیر شیرازی که به مهاجرت داخلی فکر میکنه کمک کننده باشه و تو تصمیم گیری بهش جهت بده، تو این مطلب بطور مشخص شیراز رو از چند جهت میخام بررسی کنم :
شیراز 10 منطقه شهرداری داره. مناطق شمالی شهر شیراز شامل منطقه 1 و منطقه 6 هستن. از نظر زیبایی شهری و امکانات، تفاوت بین شمال و جنوب شهر مشهوده. اگر چه در سالهای اخیر شهرداری شیراز توجه خوبی به مناطق پایینی داشته و پارک های بیشتری در اون مناطق اخداث کرده.
گرون ترین محله های شیراز برای خرید خونه و زندگی، به ترتیب : ستارخان، معالی آباد، فرهنگ شهر، قصرالدشت، ارم، ملاصدرا و قدوسی غربی هستن. محله هایی که هم جای نسبتا مناسبی هستن و هم از نظر قیمتی متعادل تر هستن به ترتیب شامل چمران، تاچارا، صنایع (میرزای شیرازی)، باهنر شمالی. دقت کنید که اینجا اسم همه محله ها رو ذکر نکردم و اصلی ترین ها رو گفتم.
مناطقی که به نسبت ارزون قیمت تر هستن و در یک سوم جنوبی ناحیه شهری قرار میگیرن و شامل: مدرس، پل غدیر، فضیلت، فرصت شیرازی، فضل آباد و کوی زهرا میشن.
شیراز تمیز ترین کلانشهر ایران از نظر الودگی هواست. میتونم بگم در اینجا تقریبا شما هیچوقت شاهد الودگی هوا نخواهید بود. از نظر دمای هوا هم اعتدال خوبی داره. نه زمستون های خیلی سرد رخ میده و نه تابستون های خیلی گرم. میانگین بارش سالانه اینجا 337 میلی متر هست. (در مقام مقایسه تهران سالانه 220 میلی متر بارش داره)
شیرازی ها، بین همه مردم ایران، به دو چیز معروفن. اولی داشتن جامعه ی باز و دومی اهمیت دادن به غذا و تفریحات. درتحقیقی که توسط یکی از اساتید گروه اجتماعی دانشگاه شاهد انجام شده، شیراز سکولارترین شهر ایران معرفی شده و همینطور جزو 4 شهر اولی که دارای کمترین میزان دینداری هستند، رده بندی شده. شیرازی ها تنبل نیستن اما “لذت بردن از زندگی” براشون یه فاکتور خیلی خیلی مهمه.
شیراز بکه مدونی از مترو، اتوبوس و تاکسی داره. هر چند خطوط مترو شیراز هنوز راه درازی تا تکمیل شدن داره. شیراز از نظر ترافیکی بهترین کلانشهر ایرانه. اینجا خبری از ترافیک های وحشتناک تهران نیست و در غالب مسیر ها جریان حرکت کاملا روونه.
سال 93 متروی شیراز افتتاح شد. البته فعلا هنوز فقط خط یک مترو فعال هست که البته اون هم هنوز تکمیل نشده و جنوب رو به شمال این شهر وصل میکنه. اخرین ایستگاه مترو در حال حاظر، ایستگاه احسان در معالی آباد هست.
ششمین مجتمع تجاری بزرگ دنیا از نظر مساحت، بزرگترین مجتمع تجاری دنیا از نظر تعداد مغازه ها (2500 واحد تجاری) و بزرگترین شعبه هایپراستار در ایران، همگی جملاتی صادق برای توصیف این مجتمع هستن. خلیج فارس در شمالی ترین نقطه شیراز یعنی شهرک گلستان واقع شده و یکی از محبوب ترین مقاصد خرید و پاساژ گردی برای شیرازی هاست.
قسمت اعظم سود “هایپر استار” در ایران، متعلق به شعبه شیرازه. گزارش مالی شرکت اماراتی ماجد الفطیم نشون میده در سال 2012، از مجموع دو شعبه هایپر استار ایران در شیراز و تهران، این شرکت 236 ملیون دلار سود دهی داشته.
مجتمع آفتاب هم در یکی از نقاط بالای شهری شیراز – معالی آباد – قرار داره. این مجتمع در 8 طبقه با مساحت 33 کیلومتر مربع ساخته شده و شامل 237 واحد تجاریه. اینجا میتونید تقریبا همه چیز، از پوشاک و کیف و کفش گرفته تا عطر و ادکلن و مواد غذایی و لوازم کامپیوتری پیدا کنین.
مطلب هنوز تکمیل نشده ، بزودی کاملش میکنم:)
