شما بعضی وقت ها یک تصویر، از یک نقاشی کهن می بینید و لطف می کنید نگارنده را مورد عنایت و حمایت قرار می دهید؛ که جای سپاس فراوان دارد و نشان از مهر و لطف شماست.
بعضی دوستان اطلاع ندارند؛ که کشف و معرفی یک نقاشی کهن، حاصل ساعت ها پیاده روی در گرما ، سرما و حاصل گرسنگی، تشنگی و تهدیدهای جانی متعدد است؛ که پژوهشگر به عشق ایران عزیز آن تلاش ها را انجام می دهد.
اطلاع ندارند؛ که آن تصویر، نشان از تاریخ تصویری کهن کشور عزیزمان است. همان کشوری که به ما هویت و افتخار سرفراز زیست داه است.
اگر برای کشف داشته های کهن کشور عزیزمان، تلاش نکنیم. ایران، همان خاک و کوهستانی است؛ که همه ی جهانیان دارند. چیزی که ایران را ممتاز می کند؛ داشته های تاریخی، هنری و فرهنگی گذشتگان است؛ که به ما اعتبار می بخشند و اعتماد به نفس می دهند. اعتماد به نفس یعنی خلاقیت، یعنی نو آوری، یعنی اختراع، یعنی اکتشاف و حاصل آن سر بلندی و افتخار زیستی است.
اگر آرزو داریم؛ که کشوری سر فراز داشته باشیم؛ باید به هر میزان که می توانیم برای تعالی آن تلاش کنیم.
شرط داشتن سرزمین رشد یافته؛ نیازمند داشتن ظرفیت ها و زمینه های وجودی فردی و مردم ساکن در آن است.
بزرگی و عظمت هر کشوری نیاز به به خرد، اندیشه گری و صداقت رفتاری مردمان آن کشوردارد.
مردمی که به دانشمندان، هنرمندان، فیلسوفان و دلسوزان خودشان بهـــا ندهند و احترام قایل نشوند؛ به قطع شایسته ی همانی هستند؛ که می بینند و بر آنها مستولی شده است.
با احترام – محمد ناصری فرد
مهــــــ 1404ر
