تصور اینکه ساعت‌ها یک مجسمه‌ساز وقت میگذارد تا شمایلی از فردوسی را بسازد و تبدیلش کند به تصور میلیون‌ها ایرانی سخت است اما بیش از امثال ما آن‌هایی آن را درک می‌کنند که تلاش کردند تا مجسمه‌ای برای فردوسی بسازند اما نتوانستند. از نوجوانی که تازه شروع به کار کرده تا دانش آموخته مجسمه‌سازی. همه دوست دارند شمایلی از فردوسی، مولانا و سعدی بسازند اما نمی‌توانند. شاید بگویید بخاطر این است که مجسمه‌سازی بلد نیستند. حق دارید!
در قنادی‌ها شغل‌های مختلفی داریم، مثل کسی که پای فر می‌ایستد، کسی که پایه اصلی کیک را درست می‌کند. اما یک نفر هست که قنادی‌ها را در نگاه اول برای ما متمایز می‌کند، «طرح‌زن». کسی که شیرینی‌ها و کیک‌ها را تزئین می‌کند. شاید برایتان عجیب باشد اما برای طرح روی یک کیک، مثلا شکلات را مایع می‌کند، داخل قالب می‌ریزد، میگذارد یخ بزند، از قالب در می‌آورد کمی طرح را گرم می‌کند بعد سعی می‌کند تابی به آن دهد و در نهای می‌شود بخش کوچکی از تزئین روی کیک. به عقیده خیلی‌ها این کارها را می‌کنند که پول بیشتری از مردم بگیرند و الا شکلات، شکلات است دیگر. خب حق دارند!
قرمه سبزی تقریبا همه‌گیرترین غذای ایرانی‌هاست. نسخه مادر هم از همه بهتر است. کسانی هم که خودشان آشپزی می‌کنند گمان می‌کنند بهترین قرمه جهان را می‌پزند. قدیم‌ترها مادرها با دقت سبزی‌ها را انتخاب می‌کردند. مثلا حواسشان بود شنبلیله را زیاد در سبزی نریزند که تلخ بشود یا حتی بدون شنبلیله قرمه درست نکنند چون مزه‌ی اصلی را نمی‌دهد. خلاصه به قول مهندس‌ها جایی که مشتق وزن شنبلیله در سبزی صفر است را پیدا می‌کردند تا بتوانند استاندارد نانوشته قرمه‌سبزی را رعایت کنند. حالا بماند اینکه سبزی چقدر باید سرخ شود یا لیمو عمانی کی اضافه شود و کلی حرف دیگر. اما از نظر پزشکان تغذیه احتمالا قرمه سبزی چرب و چیل مادر غذای ناسالمی است و یک تکه فیله مرغ استیک شده با کمی پوره سیب‌زمینی هم سلامت بدن را تامین می‌کند هم انرژی آن را. خب صد البته که حق دارند!
این همه آسمان و ریسمان بافتن برای گمشده‌ی این روزهای زندگی نسبتا مدرن همه ماست. زندگی که چون حوصله ذوق ندارد برایش بهانه می‌تراشد. مجسمه‌های پر جزئیات جایش را می‌دهد به مجسمه‌ها مینیمال. زیباتر، با کلاس‌تر و خلاصه پرفشنال‌تر!
یا باقلوا و قطاب و سوهان جایش را می‌دهد به تارت توت فرنگی یا پای جناب سیب! چون توناژ رنگی اینها در عکاسی صنعتی قشنگ‌تر است بنابراین ما هم گمان می‌کنیم خوردنش با یک کافی! زندگی را برایمان قشنگ‌تر می‌کند.
آخرش هم که انتظار داشتید بگویم قرمه سبزی جایش را می‌دهد به فست فود و اینها اما کورخواندید. قرمه سبزی همیشه زنده است. چون ذوق نمرده و چون همچنان برای ما در این جهان ذوق مهم‌تر از سلامتی است و از همه مهم‌تر چون دست پخت مادر است و در این جهان هیچ چیز طعم دست پخت مادر را ندارد بنابراین ما ادامه می‌دهیم با قرمه سبزی!
