محمدرضا میرکریمی
محمدرضا میرکریمی
خواندن ۴ دقیقه·۴ سال پیش

تاریخچه جعبه جواهرات

تاریخچه جعبه جواهرات

آیا چیزی جذاب‌تر از یک جعبه مخملی که پر از لوازم براق است وجود دارد؟ از آن‌هایی که آهنگی اجرا می‌کنند گرفته تا نسخه‌های چرمی. یک جعبه جواهرات یکی از چند شی تزیینی است که تقریباً تمام زنان به آن علاقه دارند و آن را لازم می‌دانند. ‌

به احتمال زیاد به محض این که اولین بار جواهرات داخل جعبه قرار گرفتند، جعبه جواهرات کشف شد. اما بیایید داستان را در قرون‌وسطی دنبال کنیم. پیش از صندوق امانات (یا حتی قفل برای در)‌، امنیت خانه نگرانی بزرگی محسوب می‌شد و در آن زمان، آهن بیش‌ترین ماده ضد سرقت برای حفاظت از اشیای با ارزش بود. متاسفانه، این گزینه در صورت جابجایی خیلی عملی نبود. از آنجا که حمل و نقل برای سبک زندگی قرون‌وسطی ضروری بود، بیشتر جعبه‌های نگهداری از چوب ساخته و با چرم پوشانده شده بودند و برای امنیت بیشتر با آهن بسته شده‌بودند. ‌

رسم هدیه دادن جعبه جواهرات به خانم‌ها

در طول این مدت، دامادها اغلب یک جعبه جواهر پر از جواهرات (گاها هم خالی) به نامزدشان هدیه می‌دادند. برای خاص کردن بیشتر جعبه، چرم را می‌توان با کتیبه‌ها و صحنه‌های عاشقانه مناسب منقش کرد. یکی از انتخاب‌های مورد علاقه آن زمان نقل‌قولی از داستان‌های شاعر قرن دوازدهم ترویز بود: «بانو، شما کلید صندوقچه‌ای را حمل می‌کنید که خوشبختی من در آن قفل شده‌است.»

یک داماد بالقوه می‌توانست جعبه‌هایی ساده و خالی بخرد و پس از خرید خودش آن را نقاشی کند. ‌

رسم هدیه دادن جعبه جواهر به زن در دوران نامزدی او تا دوره رنسانس ادامه یافت. در فلورانس، تمایل به استفاده از یک جعبه مستطیلی معطر از جنس مشک بود که با صحنه‌های شکار با برگ‌های طلایی تزیین شده بود. یک گوزن زخمی نماد احساسات شهوانی بود، بنابراین هدیهٔ پر سر و صداتری محسوب می‌شد. ‌

زنان رنسانس لزوماً منتظر مردان نبودند تا جواهرات (یا جعبه) آن‌ها را فراهم کند! بسیاری از زنان جعبه‌ای داشتند که روی دیوار اتاق خوابشان در کنار یک آینه کوچک اویزان بود. جعبه‌ها گاها بزرگ‌تر بودند و چیزهای دیگری مانند لوازم آرایش، پودرها، اسفنج‌ها و سنجاق‌ها که برای آرایش یک خانم لازم بود در خود داشتند.

نقش پادشاهان و ملکه‌ها در تاریخچه جعبه جواهرات

در طول قرن هجدهم، جعبه بزرگ‌تر بهتر بود. لویی شانزدهم به عنوان هدیه عروسی یک جعبه جواهر به اندازه یک میز کوچک به ماری آنتوانت هدیه کرد. ‌

این جعبه که از چوب لاله ساخته شده‌بود، بر روی پایه‌های کوچکش با پلاک‌های چینی گلی و گل‌های نقاشی شده با دست تزئین شده بود. اما حتی آن جعبه جواهرات هم برای نگهداری جواهرات ملکه آینده فرانسه کافی نبود. طبق سنت، خانواده سلطنتی فرانسه عروس جدید را با تمام جواهرات ملکه‌های گذشته مانند یک جفت دست‌بند الماس نشان دادند که به اندازه یک عمارت مجلل در پاریس خرج بر می‌داشت.

ماری آنتوانت، برای آنکه این گنجینه را جای دهد، یک “کمد عظیم الماس” به طول هشت و نیم پا و عرض شش پا با مروارید، مرمر سبز دریایی سفارش داد. ‌ اگر چه این جعبه‌ها به اندازه کافی زیبا بودند که به نمایش گزاشته شوند، اما اغلب زیر تخت یا در مکان‌های مخفی برای محافظت بیشتر در برابر سرقت پنهان می‌شدند. ‌

جعبه جواهرات مخصوص مردان

این فقط خانم‌ها نبودند که برای لوازم گران قیمتشان جایی تهیه کرده بودند. مردان جوان هم شامل می‌شدند. دوک اسکاتلندی آتل، پس از یک دوره کوتاه در اروپا یک جعبه کوچک به شکل معبد رومی به نام سپتیموس سفارش داد. این جعبه که برای پیدا کردن اقلام با ارزش کوچک آماده شده‌بود، مجموعه سکه‌ها و مدال‌ها را در خود جای داده بود. فعالیت مورد علاقه او پس از شام، نمایش مجموعه بود. فعالیت مورد علاقه دوک پس از شام، به نمایش گذاشتن مجموعه‌اش بود. آن جعبه نیز قسمتی از نمایش بود.

دوک به کمک جعبه جواهراتش صفحه به صفحه از اقلام با ارزش پادشاهان فرانسه، مانند لویی هیجدهم رونمایی می‌کرد. لویی پانزدهم یک جعبه جواهر داشت که به اندازه‌ای بزرگ بود که بتوان آن را کابینه‌ای با کشوهای مخمل آبی نامید. او در آن مجموعه‌ای از اشیا را که در جشن‌های وقایع بزرگ دوران سلطنت او یافت می‌شدند را جای داده بود. نوه او، لویی شانزدهم، جعبه‌ای دور شده با مدال‌هایی شگفت انگیز از چوب ماهون داشت که از نظر اندازه و تزیین با جعبه‌ای که همسرش ماری آنتوانت داشت رقابت می‌کرد. ‌

هر مدال شکلی پروانه‌ای داشت و از موم، پر و بال ساخته شده‌بود تا شبیه پرندگان، پروانه‌ها و گیاهان بنظر برسد. در سال ۱۷۹۶، اختراعی توسط ساعت‌ساز سوییسی آنتونی فاور بعد دیگری را به جعبه‌های جواهرات اضافه کرد. فاور پیش از این، یک شانه فولادی ساخته و جعبه‌های موسیقی حجیم را قابل‌حمل و به اندازه جیب کرده بود. این ساخته در قرن نوزدهم در جعبه‌های جواهرات جای داده شد. برای جذب بیشتر مشتریان پولدار، مجسمه‌های مکانیکی مانند بالرینی چوبی یا یک پرنده آوازخوان به هنگام باز شدن در جعبه به حرکت در آمدند. ‌

سخن آخر

در طول جنگ جهانی اول، فروش جعبه‌های جواهر، هم موزیکال‌ها و هم ساده‌ها، کاهش یافت. سپس در دهه ۱۹۲۰ کوکو شنل جواهرات بدل را به بازار عرضه کرد و عصر طلایی زیورآلات ارزان‌قیمت آغاز شد. از آن موقع تا به الان کشویی پر از جواهر، در دسترس همه زنان قرار دارد. ‌

منبع:برگرفته از مقاله "تاریخچه جعبه جواهرات" در سایت هلیا باکس

https://box.heliapub.com/%d8%aa%d8%a7%d8%b1%db%8c%d8%ae%da%86%d9%87-%d8%ac%d8%b9%d8%a8%d9%87-%d8%ac%d9%88%d8%a7%d9%87%d8%b1%d8%a7%d8%aa/

شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید