لنزی که طرفدار زیادی دارد، لنز رنگی است. این لنزها 5 رنگ اصلی قهوهای، آبی، سبز، طوسی، بنفش دارند
اما طیف وسیعی از رنگها که بین این رنگهای اصلی قرار دارند هم در انواع لنزهای رنگی دیده میشود.
نکته مهم این است که برخی اوقات در تهیه همین لنزهای رنگی
مواد شیمیایی به کار میرود که در صورت غیراستاندارد بودن
میتواند باعث عفونت شدید چشم، آسیب به بافت آن و حتی کوری شود.
وقتی شما همراه با لنز آرایش چشم هم داشته باشید وارد شدن مواد آرایشی به چشم
باعث قرار گرفتن آن روی سطح لنز شده و میتواند به قرنیه آسیب بزند.
لنزهای سخت خودشان به دو دسته تقسیم میشوند:
یک دسته که نسبت به عبور اکسیژن نفوذپذیرند و اکسیژن از منافذ ریز لنز رد میشود و به قرنیه میرسد.
نکته مهم در استفاده از این لنزها آن است که باید صبور باشید تا کم کم به آن عادت کنید.
شاید لازم باشد هفته های اول تا دست کم یک ماه چند ساعت بیشتر از آنها استفاده نکنید
و بعد کم کم این ساعتها را زیاد کنید. دسته دوم از لنزهای سخت اجازه عبور اکسیژن را نمیدهند.
لنز هلالی: لنزهایی که برای درمان و اصلاح آستیگماتیسم استفاده میشوند،
هلالی هستند و برای هر فرد مخصوص و انحصاری تهیه میشود و به همین دلیل گرانتر است.
هارد لنزها بیشتر برای اصلاح آستیگماتیسم یا کسانی که برای مثال قوز قرنیه دارند
و نمیتوانند از عینک استفاده کنند، کاربرد دارند.
با توجه به اینکه لنز داخل چشم گذاشته میشود، مهمترین مسئله، رعایت بهداشت است.
به لنزی لنز نرم گفته میشود که بتواند حالت ژلاتینی داشته و روی قرینه چشم شناور بماند.
لنز نرم از انواع پلاستیک نرم ساخته میشود تا قابلیت جذب آب را داشته باشد.
این لنزها راحتتر از لنزهای سخت هستند و همین خاصیت نرم بودن آنها باعث شده
در انواع یکبار مصرف به کار برود. به همین دلیل اغلب این نوع از لنزها را
فقط 24 ساعت میتوانید استفاده کنید.
البته لنزهای نرم انواع دیگری هم دارند که میتوان تا یک هفته هم استفاده کرد
و برخی را هم بین دو هفته تا 3 ماه میتوان به کار برد.
تاریخ مصرف این نوع لنزها معمولا تمدید شده و حتی شاید بتوان تا چند سال آنها را به کار برد.
لنزهای نرم که مشتری بیشتری دارند به مراقبت و بهداشت
بیشتری هم نیاز دارند زیرا داخل این لنزها یک مقدار آب است.
پس اگر آلوده شوند به راحتی میکروب در آنها رشد شود و میتوانند
در شرایطی این عفونت را به چشم منتقل کنند.
عامل بسیار مهم در چسبندگی لنز رنگی و یا فاسد شدن لنز محلول شستشوی آن است.
اغلب استفاده کنندگان لنز و حتی فروشندگان محلول شستشوی لنز به این نکته توجه ندارند
که از زمان باز شدن هر نوع محلول شستشوی لنز، تنها یک تا سه ماه می توان از آن محلول استفاده نمود،
این موضوع به سایز محلول خریداری شده بستگی نداشته
و در مورد تمامی محلول های شستشوی لنز صادق است.
برای دانستن این نکته که کدام لنز برای چشم شما مناسب تر و طبیعی تر است به نکات زیر توجه نمایید:
چنانچه مردمک چشم شما ( سیاهی چشم ) بزرگ است
حتما از لنزهایی با قطر بالای عدد 14.00 استفاده نمایید.
لنزهای رنگی و لنز طبی رنگی که دارای قطر 14 هستند برای این گونه از چشم ها
کوچک بوده و چشم شما را پوشش نمی دهند.
در نتیجه رنگ چشم شما از زیر لنز رنگی مشخص شده و چشمها حالات غیر طبیعی به خود می گیرند.
اگر چشمان خیلی تیره ای دارید مانند چشم های قهوه ای تیره و یا مشکی بهتر است
از لنزهای با رنگ روشن استفاده کنید.
چنانچه رنگ لنز کاملا روشن نباشد و یا رنگ لنز شفاف باشد نمیتواند به طور کامل چشم شما را پوشش دهد.
از میان برندهای موجود در ایران میتوان به رنگ آیس مارک ماکسیما، کلیه رنگ های لنز رنگی سولوتیکا،
کلیه رنگهای لنز دسیو از جمله رنگ وایت و بژ ، رنگ پرلا کویین کالر سولکو، رنگ لایت بلو لنز رنگی سولکو،
کلیه لنزهای رنگی آنستازیا، لنز رنگی بلا و غیره اشاره نمود.
فردی که میخواهد لنز بگذارد باید روی یک میز حوله تمیز پهن کرده و ظرف لنز را کنار آن بگذارد.
سپس دوبار دستانش را با آب و صابون شستوشو دهد و بعد لنز بگذارد.
نه اینکه جلوی آینه دستشویی بایستد زیرا ممکن است لنز از دستش بیفتد و آلوده شود.
اگر لنز روی یک محیط آلوده بیفتد باید دوباره کاملا شستوشو داده شود
و حداقل برای ۵ ساعت درون محلول ضدعفونیکننده قرار بگیرد.
اگر هم لنز داخل لوله سینک رفت آن را رها کنید!
گاهی اوقات افراد لوله سینک را باز میکنند تا لنز را پیدا کنند و از میان آن همه آلودگی در بیاورند.
اگر لنز سخت باشد به دلیل اینکه آب ندارد ممکن است بتوان پس از افتادن روی زمین و...
آن را با صابون مایع یا شامپو تمیز کرد اما لنزهای نرم به این روش تمیز نمیشوند
زیرا عفونت را به داخل خودشان میکشند.
سعی کنید که لنز خود را از مراکز و فروشگاه معتبر فروش لنز خریداری نمایید،
از آنجایی که لنز با یکی از حساس ترین نقاط بدن انسان در تماس است درباره خرید آن دقت کنید،
یکی از پیشنهادات لنز شهرام، خرید لنز از شرکت وارد کننده و نمایندگان آن،
که در سایت وزارت محترم بهداشت ثبت شده اند و شرکتهای معتبر تجهیزات پزشکی
و اپتومتریستهای گرامی و چشم پزشکان محترم می باشد.
احتمالا لنز شما رسوب گرفته است.
لنز خود را درکف دست خود قرار داده و با انگشت سبابه به آرامی و به طوری که
ناخنتان با لنز تماس نداشته باشد آن را ماساژ دهید و دوباره با محلول آبکشی کنید.
از استفاده هرگونه سرم یا قرص لنز جدا خودداری کنید و به خاطر داشته باشید که
تماس لنز با آب موجب گرفتگی حفره های لنز خواهد گردید.
بله، لنز تماسی چشم دارای سوراخ های ریزی هستند که قابل مشاهده نیستند،
هنگامی که لنز شما در تماس مستقیم با هوای آلوده و گرد و غبار و ذرات ریز موجود در هوا
قرار می گیرد این سوراخ ها بسته شده و مانع از رسیدن اکسیژن به چشم شما می گردد.
بنابراین برای سالم ماندن لنز خود در طول مدتی که قابل استفاده است به هیچ عنوان
در روزهای آلوده از لنز چشم (لنز رنگی و طبی) استفاده نکنید.
کسانی که دارای عارضه های چشمی هستند و یا اعمال جراحی
بر روی چشم خود انجام داده اند توجه داشته باشند که تاثیر داروهای چشم
به دلیل افزایش اشک ریزی در روزهای آلوده کاهش پیدا خواهد کرد.
همچنین افرادی که دارای خشکی چشم هستند (خصوصا استفاده کنندگان از لنز چشم)
در روزهای آلوده سال حتما از داروهای کمک دهنده مانند
قطره های مرطوب کننده و نرم کننده لنز چشمی و معمولی استفاده نمایند.
برای افراد میانسال نیز توصیه می گردد حتما از قطره های مرطوب کننده استفاده نمایند.
اشکی که به طور طبیعی در کره چشم تان وجود دارد
در مقایسه با اشکی که هنگام گریه کردن تولید می شود، شوری کمتری دارد،
بنابراین وقتی گریه می کنید، میزان نمک در چشم تان افزایش پیدا می کند
و تعادل شوری در چشم را به هم می زنید.
حالا اگر مایع لنز شما شوری کافی را نداشته باشد،
ممکن است باعث ایجاد حسی عجیب در چشم تان شود.
دکتر بنجامین می گوید : البته گریه کردن به طور کلی چشم را تحریک کرده
و داشتن جسم خارجی در چشم، شرایط را بدتر می کند،
بنابراین بهتر است بار دیگری که می خواهید فیلم عاشقانه ببینید،
به جای لنز از عینک طبی تان استفاده کنید. :دی
به احتمال زیاد لنز شما پشت و رو شده است، در این گونه موارد لنز را روی
انگشت سبابه خود گذاشته و دقت کنید که لبه های آن به شکل کاسه اس باشد و بیرون نزده باشد.
کسانی که با این مشکل روبرو هستند دچار خشکی چشم هستند
و یا در اثر استفاده از لنزهای نامناسب و یا شرایط محیطی و جوی دچار این مشکل شده اند.
این اشخاص در درجه اول باید به همراه لنز خود از قطره مرطوب کننده استفاده کنند.
به این صورت که این افراد بایستی از داروخانه قطره آرتلاک را تهیه کرده
و در هنگامی که لنز در روی چشمشان قرار دارد، چند قطره آرتلاک روی لنز خود بریزند
و هر چند ساعت این کار را تکرار کنند و یا از قطره های مخصوص لنز استفاده کنند.
ضمنا توصیه می شود در هنگام خرید لنز از لنزهای با درصد آب تشکیل دهنده کمتر استفاده کنند.
بسیاری از افراد می پرسند که دلیل پارگی خود به خود لنز چیست و پاسخ اینست که
پارگی لنز همیشه در اثر یک عامل فیزیکی ایجاد می گردد مانند :
ناخن های بلند
نوع برخورد با لنز نرم
گیر کردن بین درب جا لنزی
و از این قبیل موارد
قطعا خیلی از کسانی که از لنز استفاده می کنند این رویا را دارند
که صبح از خواب بیدار شوند و دوباره چشم شان خوب ببیند،
اما دکتر آرتور بنجامین می گوید که درباره جراحی لازیک هم ریسک هایی وجود دارد
و همیشه راه حلی ایده آل نیست؛ عوارض جانبی مثل احساس خشکی دائمی چشم،
تاری و دیدن هاله در شب و عفونت.
او می گوید شما می توانید لنزها را از چشم تان بیرون بیاورید و در 99 درصد موارد،
هر مشکلی که به وجود آمده باشد رفع می شود، اما عوارض ناشی از عمل لازیک، دائمی خواهد بود.
تاریخ درج شده بر روی شیشه و یا جعبه لنز نشان دهنده تاریخ نگهداری لنز می باشد
به این معنی که تا آن تاریخ شما می توانید لنز را باز نشده نزد خود نگه دارید.
شما از زمانی که درب لنز را برای استفاده باز کنید
می توانید آن را بنا به مدت مشخص آن استفاده کنید
- دست ها را خوب بشویید تا کثیفی و جرم های آلوده به چشمان تان وارد نشود.
- دست ها را با پارچه نخی خشک کنید تا پرزی به دست تان نچسبد.
-به دست تان کرم چرب کننده یا مرطوب کننده نزنید چون باعث می شود لنزتان آلوده شود.
ابتدا لنز یک چشم را بیرون بیاورید و با محلول مخصوص تمیز کنید تا مواد آرایشی شسته شود.
همین کار را با چشم بعدی انجام دهید.
- لنزها را در جا لنزی تمیز بگذارید و آن را با محلول مناسب و محلول ضدعفونی کننده پر کنید.
هیچ وقت نگذارید جا لنزی شما بدون محلول بماند و خشک شود.
اگر لنزها هنگام خواب بر چشم باشند، در معرض خشک شدن قرار میگیرند.
همچنین اگر فرد با لنز بخوابد از آنجایی که اکسیژن کافی به قرنیه نمیرسد ممکن است
قرنیهاش زخم شود و بعد میکروب روی آن بنشیند.
حرکت سریع چشم در هنگام خواب باعث جابجایی لنز شده و ممکن است به چشم آسیب برساند.
وجود لنز در هنگام خواب خطر ابتلا به بیماریهای عفونی را افزایش میدهد.
اگر از لنزهای نرم (soft) استفاده میکنید قبل از آرایش چشمها لنز را در چشمتان بگذارید
اما اگر از لنزهای منعطف با قابلیت عبور گازها استفاده میکنید،
اول چشمهایتان را آرایش کنید و بعد لنز بگذارید.
اما در مورد هر دو نوع لنز، اول آنها را خارج کرده و بعد اقدام به
پاک کردن آرایش از چشم و دورچشم خود بکنید.
کیف آرایش شما و محتویات آن، پر از وسایلی است که میتوانند باعث حساسیت و تحریک چشم شوند
پس هرگز به چشم متورم، حساس و دچار اشکریزش یا دردناک،
ریمل و سرمه نزنید و از مداد ابرو و خط چشم استفاده نکنید
و یادتان باشد که مرطوبکنندهها، کرمها و فونداسیونها با پایه روغنی و کرمی میتواند
حسابی چشم دارای لنز را تحریک کند و موجب آزار شود.
لنزها تاریخ مصرفهای مختلفی دارند.
اگر یک لنز روزانه است باید تا آخر روز دور انداخته شود.
به همین ترتیب اگر لنز هفتگی یا ماهانه است باید تا آخر هفته یا ماه دور انداخته شود.
برخی از استفاده کنندگان فکر میکنند اگر برای مثال
از لنز ماهانهشان فقط چهار بار در ماه استفاده کنند میتوانند
آن را تا چند ماه دیگر نیز نگه دارند، در صورتی که این کار غلط است.
هنگام شنا نباید از هیچ نوع لنزی استفاده کرد
مگر اینکه عینک شنا مخصوص باشد و کاملا روی صورت فیکس شود.
موقع استحمام نیز نباید لنز گذاشت، بیشتر آبهایی که در استخرها یا در شیر آب و دستشویی جریان دارند
آلوده به نوعی انگل به اسم اكانتاموبا هستند. در نظر داشته باشید که
استفاده از سونای مرطوب نیز همان خطرات استحمام و استخر را دارد
لنز مادهای است که در حرارت بالا میتواند تغییر شکل بدهد و حتی به سطح قرنیه بچسبد
زیرا مثل پلاستیک است و در حرارت آب میشود.
بنابراین اگر صورتتان را به حرارت شدید نزدیک کنید ممکن است لنزتان خراب شود
همچنین سونای خشک هم اگر دما خیلی بالا باشد میتواند لنز را خراب کند.
گاهی اوقات حواستان نیست و چشمانتان را میمالید و تازه متوجه می شوید که لنز داشتید.
بعد هر چه نگاه میکنید لنز را پیدا نمیکنید.
نگران نباشید لنز ممکن است زیر پلکتان برود و نتوانید آن را پیدا کنید
اما ملتحمه چشم این اجازه را نمیدهد که لنز به چشم برود.
در این مواقع بهترین کار این است که کمی پلک چشمتان را ماساژ دهید
و یک قطره چشمی در چشمانتان بریزید و سطح لنز را مرطوب کنید تا لنز از جایی که گیر کرده جدا شود.
از کجا باید فهمید که یک لنز خراب شده و علائم خراب شدن لنز چیست؟
لنز اگر شکاف و ترک داشته باشد و قسمتی از آن کنده شده باشد معیوب و خراب حساب می شود
البته گاهی این عیوب مشخص نیستند و مصرف کننده
بعدا که دچار مشکلات می شود متوجه این موضوع می شود.
علائمی مثل : ریزش اشک، دید ناواضح و احساس وجود جسم خارجی در چشم از جمله آن علائم هستند.
بد نیست از علائم اولیه عفونت چشم، ناشی از استفاده ی نادرست لنز نیز آگاهی داشته باشید
اینکه علائم چه موقع ظاهر می شود چندان مفید شما نخواهد بود
و همین که نسبت به علائم اولیه عفونت آگاهی داشته باشید کافی است، این علائم شامل :
كاهش دید، ریزش اشك، درد، احساس جسم خارجی در چشم، تورم ملتهمه و قرمزی چشم
علائم ذکر شده از علل اصلی این بیماری به شمار میروند.
خیلی بعید است که لنز برای اولین بار باز و با رعایت بهداشت کامل گذاشته شود و فرد دچار مشکل شود.
مگر اینکه توسط شرکت ها و فروشگاه های نامعتبر تهیه شده باشد
یا تاریخ گذشته باشد و محلولی که لنز در آن قرار دارد، آلوده باشد.
اما با این حال وقتی قرنیه کاملا سالم است به راحتی این عفونت را نمیگیرد.
برای کاهش خطرات احتمالی سعی کنید لنز را از مراکز و فروشگاه معتبر فروش لنز تهییه نمایید
استفاده از لنز چشمی مشترک مثل این است که شما از مسواک شخصی فرد دیگری استفاده کنید !
لنز با اشک مستقیما در تماس است و اشک بسیاری از عفونت ها حتی هپاتیت را میتواند انتقال دهد.
لنزها بعد از اینکه از چشم درآورده میشوند باید با سرم نمکی شسته شوند
و در داخل ظرف لنز که حاوی محلول ضدعفونیکننده لنز است، قرار بگیرند.
خیلی اوقات وقتی از بیمارانی که دچار عفونت شدهاند سؤال میکنیم،
میگویند که ما لنز را در سرم نگه میداریم،
درحالی که سرم ، محلول ضد عفونیکننده لنز نیست و فقط شستوشو دهنده لنز است.
لنز بعد از شستوشو با سرم نمکی باید حداقل ۵ ساعت در محلول ضدعفونیکننده قرار بگیرد.
چنانچه جواب مورد نظر خود را در این مقاله پیدا نکردید، پاسخ سوال شما می تواند در این مکان قرار بگیرد