متنی متفاوت به این بهانه که:
شنیدید میگویند وزیر بهداشت با عزاداری مخالفست و آنرا موجب افسردگی و خودکشی بیان نموده؟
اولا من چنین برداشت نکردم که ایشان با مراسمات روضه مخالفتی داشته باشند
ثانیا تا جایی که میتوان باید توجیه آورد که ایشان چنین نگفته اند.
در ضمن میدانید چقدر تا کنون برای همین حساسیت ها هزینه داده ایم،
چندین نفر رو به بهانه یا حتی به این دلیل که تو عالی و ایده آل نیستی از حلقۀ خودی ها بیرون رانده ایم.
مرکز افتاد برون بس که شد این دایره تنگ
اگر طرف خودی است، چه چپ باشه چه راست چه بالا چه پایین، هر چه باشد ما محکومیم به حکم قرآن که رُحماء بینهم و اشدّاء علی الکفار باشیم
اگر خودیست و اشتباهی از او سر زده درست این است که به اصطلاح طلبه ها حمل بر صحت کنیم
البته و صد البته که نباید بی خیال باشیم تا جامعه از اشتباهات پر بشه
باید حمل بر صحت کرد و آن صحیح را در جامعه ترویج و تبلیغ کرد.
مثلا همین نمونه رو شاید اگر من بعنوان یک فعال فرهنگی بودم این گونه بیان میکردم که
مراد ایشان این است که چرا در قبال وظیفۀ اسلامی خودمان نسبت به جشن ها و اعیاد کوتاهی میکنیم.
مثلا همین جشن غدیر
من فقط در قم دیدم همون طور که دسته عزاداری برپا میکنند دسته شادی هم در خیابان ها بر پا میکنند و بجای زنجیر دست همه شاخه گل است و خیابان پر شیرینی و نقل و آبنبات و دسته شادی با زمزمۀ شعر و شادی به طرف حرم مشرّف میشن.
این مراسم شادی و این کارناوال خوشی رو هم از نظر کیفیت و هم کمیت ارتقا بدیم و در تمام شهرها شاهد این شادیها باشیم.
وبنده هم با این مقصود آقای وزیر که حتما همین بوده موافقم.
اما نکته ای رواشناسانه رو عرض کنم خدمتتون و اون این که:
مراقب ناآگاهی باشید
هر ناراحتی و غصه ای افسردگی نیست وهر شادی و سروری هم نشاط نیست
نشاط و افسردگی تعریف و ملاک های خاص خودش را دارد.
چه بسیار گریه ها که انسان را از افسردگی نجات میدهد و چه بسیار رضایت ها و خوشی ها که مقدمات اضطراب و افسردگی هستند.
