در طراحی و دکوراسیون داخلی، جزئیات کوچک می‌توانند تاثیر بسزایی در زیبایی و کارایی فضا داشته باشند. یکی از این جزئیات مهم، نوع قرنیز استفاده‌شده در محیط است. دو نوع رایج قرنیز، قرنیز توکار (قرنیز فریم لس) و قرنیز معمولی هستند که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. در این مقاله، به معرفی قرنیز توکار، مزایا و تفاوت‌های آن با قرنیز معمولی خواهیم پرداخت.
قرنیز توکار یا نام دیگر آن یعنی قرنیز فریم لس، نوعی قرنیز است که به جای نصب در سطح دیوار، به صورت داخلی و هم‌تراز با دیوار نصب می‌شود. این نوع قرنیز به ایجاد ظاهری یکپارچه و مدرن در فضا کمک می‌کند و به ویژه برای طراحی‌های مینیمالیستی مناسب است. قرنیز توکار در درون دیوار قرار گرفته و بدین ترتیب خطوط بصری پیوسته‌ای را ایجاد می‌کند.
قرنیز معمولی، همان قرنیزی است که به طور سنتی در پایین دیوار و در محل تقاطع با کف نصب می‌شود. این نوع قرنیز، برخلاف قرنیز توکار، بیرون از دیوار قرار دارد و به عنوان عنصری جدا از دیوار و کف عمل می‌کند. قرنیزهای معمولی از دیرباز در طراحی داخلی استفاده می‌شوند و تنوع زیادی در جنس و طرح دارند.
ظاهر و طراحی دو نوع قرنیز به وضوح با یکدیگر متفاوت است. قرنیز توکار به دلیل هم‌سطح بودن با دیوار، یک خط بصری هموار و یکپارچه ایجاد می‌کند که با دکوراسیون مدرن و مینیمالیستی هم‌خوانی دارد. از سوی دیگر، قرنیز معمولی بیرون از دیوار نصب می‌شود و می‌تواند با طرح‌های مختلفی همچون سبک‌های کلاسیک و سنتی، فضای دلخواه را ایجاد کند.
از نظر کاربرد، قرنیز توکار بیشتر در فضاهای مدرن و مکان‌هایی که بهینه‌سازی فضا اهمیت دارد استفاده می‌شود. این نوع قرنیز انتخابی عالی برای خانه‌های کوچک یا دفاتر کار مدرن است، در حالی که قرنیزهای معمولی همچنان در فضاهای عمومی و کلاسیک پرکاربرد هستند و می‌توانند با سبک‌های مختلفی تطابق پیدا کنند.
در رابطه با نصب، قرنیز توکار نیاز به تخریب بخشی از دیوار دارد و فرآیند نصب آن پیچیده‌تر و پرهزینه‌تر است. اما نصب قرنیز معمولی به سادگی و بدون نیاز به تغییرات ساختاری در دیوار انجام می‌شود و هزینه نصب کمتری دارد.
نظافت قرنیزها نیز یکی از تفاوت‌های دیگر این دو مدل است. به دلیل هم‌سطح بودن قرنیز توکار با دیوار، گرد و غبار کمتری بر روی آن جمع می‌شود و نظافت آن راحت‌تر است. در مقابل، قرنیز معمولی به دلیل بیرون‌زدگی بیشتر، نیاز به تمیزکاری مداوم دارد.
