آبیاری قطره‌ای یکی از روش‌های موثر و موضعی برای تأمین آب گیاهان است که با استفاده از فشار کم، آب را به صورت قطره‌ای در محدوده ریشه گیاهان تخلیه می‌کند. این روش آبیاری نه تنها در مقایسه با سایر روش‌های
آبیاری مانند آبیاری سطحی و بارانی، بلکه از نظر مزایا نیز جلوتر است.
آبیاری قطره‌ای با کاهش تبخیر و تعرق آب همراه است، که می‌تواند به صورت قابل توجهی، تا 50 درصد از مصرف آب را صرفه‌جویی کند. این امر به ویژه در مناطق با کمبود آب اهمیت دارد.
با توزیع یکنواخت آب در اطراف ریشه گیاهان، آبیاری قطره‌ای به افزایش تولید محصولات کشاورزی کمک می‌کند. این توزیع یکنواخت، به گیاهان امکان می‌دهد تا به بهترین شکل از منابع آب استفاده کنند.
کاهش مصرف آب توسط آبیاری قطره‌ای، به تدریج هزینه‌های آبیاری را نیز کاهش می‌دهد. این امر می‌تواند در تنظیم بودجه کشاورزان و مدیران آبیاری تأثیر مثبت داشته باشد.
آبیاری قطره‌ای به دلیل تخلیه آب به صورت قطره‌ای در خاک، باعث کاهش فرسایش خاک می‌شود. این روش جلوی جاری شدن آب روی سطح خاک را می‌گیرد و فرسایش را به حداقل می‌رساند.
در این روش، قطره چکان‌ها روی سطح خاک قرار می‌گیرند و آب به صورت قطره‌ای در اطراف ریشه گیاهان منتشر می‌شود.
در این حالت، قطره چکان‌ها زیر خاک قرار می‌گیرند تا آب به صورت مستقیم به ریشه گیاهان برسد.
در این نوع آبیاری، قطره چکان‌ها به صورت قطره‌ای آب را در اطراف ریشه گیاهان تخلیه می‌کنند.
برای اجرای سیستم آبیاری قطره‌ای، از تجهیزات ضروری زیر استفاده می‌شود:
منبع آب: می‌تواند یک چاه، رودخانه یا شبکه آبرسانی باشد.
پمپ: برای افزایش فشار آب مورد نیاز است.
لوله‌های آبیاری: برای انتقال آب از منبع به قطره‌چکان‌ها به کار می‌روند.
قطره‌چکان‌ها: برای توزیع آب به صورت قطره‌ای در خاک.
سیستم آبیاری قطره‌ای می‌تواند به صورت دستی یا خودکار اجرا شود. در حالت دستی، کشاورزان مسئولیت آبیاری را به عهده دارند، در حالی که در حالت خودکار،
