به نظر من یکی از مزیت‌های تکنولوژی «سرعت» و «پویایی» است، یعنی تفاوت آن با صنایع دیگر به خصوص در زمینه مالی این است که به شما فرصت نمی‌دهد بروید تا بعد از یکی دو سال یادگیری بازگردید، چرا که مفاهیم مدام در حال تغییرند. البته لاجرم فعالین این حوزه باید به‌روز باشند و مطالعه کنند، اما قطعا به طور کامل نمی‌توانند با این ساختار به سرعت آشنا شوند. بهترین راه حل برای مدیران مالی که تحصیلات و کار عمیق روی تکنولوژی انجام نداده‌اند، پارتنرشیپ با شرکت‌های تکنولوژیک و واگذاری یک سری امور (Delegation) اصلی کسب و کار مالی به آنهاست. در نتیجه بزرگترین چالش این صنعت درحال حاضر سرعت تغییر و به روز ماندن است.
متاسفانه یکی دیگر از اشتباهات مدیران مالی ما این است که با افراد و شرکت‌های تکنولوژیک که کار می‌کنند، به محض اینکه سودشان بیشتر می‌شود و کارشان راه می‌افتد، تصور می‌کنند کار تمام شده و علاقه‌ای به پرداخت هزینه و شیر کردن منافع مالی توافق شده ندارند، متاسفانه این فرهنگ بازار مالی ماست! غافل از اینکه تکنولوژی هر روز در حال تغییر هست و هر روز ابزار و راهکار جدیدی ارائه می‌شود، فرهنگ پارتنرشیپ این مدیران باید تغییر کند. بنابراین فرهنگ پارتنرشیپ و همکاری مشترک از دیگر چالش‌هاست.
موضوع بعدی اینکه اتفاقا مدیران مالی ما دانش مالی روز دنیا را ندارند، چرا که دانش مالی روز اولا به خاطر بحث تحریم در ایران بسیار عقب افتاده‌تر از دانش مالی دنیاست و دوما به خاطر مسائلی که ما داشتیم مجبور شدیم همه چیز را مانند دانش بانکداری‌مان مخصوص خودمان طراحی و پیاده سازی کنیم. مشکل رفع FATF و یا رفع تحریم‌ها نیست، مشکل این است که اصلا نمی‌توانیم با هیچ یک از بانک‌های دنیا بزودی کار کنیم. چون در ایران دانش بانکداری روز دنیا بسیار کم می‌باشد درنتیجه برای همکاری با بانک‌های دنیا، استانداردهای لازم را به سرعت نمی‌توانیم پیاده‌سازی کنیم. این درباره بازار مالی ما هم صدق می‌کند، یعنی در ایران دانش مالی روز دنیا بسیار کم می‌باشد. عدم داشتن دانش روز، از دیگر عواملی است که این روزها به عنوان چالش صنعت مالی می‌توان به آن اشاره کرد.
محمد قاسمی
بنیان‌گذار و مدیرعامل صرافی رمزارز مزدکس
