رسول اكرم (ص) فرمودند: هر كسي كه درختي بكارد و درخت ميوه دهد، خداوند به اندازه ميوه هاي آن درخت به او ثواب ميدهد.
«زندگی» را از که باید بر گرفت؟
زندگی خوب است – خوب!
زندگی سخت است – سخت!
زندگی را یاد گیریم از درخت…
زیر باران، زیر برف
زیر آتش در میان برج تیر – در کویر
در میان باد و طوفان، رعد و برق،
–در سکوت –
ریشه ها در خاک افشرده است سخت،
می مکد آب حیات از خاک بخت،
زندگی را یاد گیریم از درخت…
به درخت نگاه باید نگاه کرد...
قبل از اینکه شاخه هایش زیبایی نور را لمس کند
ریشه هایش تاریکی را لمس کرده
گاه برای رسیدن به نور،باید از تاریکی ها گذر کرد…
همیشه وقتی انسانها در غروری کاذب فرو میروند ، آنگونه که چشم هایشان را بر مخلوقات خداوند می بندند و فقط خودشان را می بینند باید بتوانیم جوانه ای در دلشان سبز کنیم تا یاد بگیرند که در همه امور کسی هست که همانند درختی باتجربه و سرد و گرم کشیده روزگار ، میتواند یاریشان کند.
آن روز وقتی نگران کودکی بودم که در خیابان سطل های آشغال را برای بذست آوردن قطعه زباله ای پلاستیکی زیرو رو میکند به این فکر افتادم که چگونه میتوان از این فقر رهایی یافت و شاهد این صحنه ها نبود ولی به نتیجه ای نرسیدم و فقط به یاد خدا افتادم که تنها یاری رسان اوست و تمام مخلوقات به نوعی محتاج اویند پس شاید روزی این کودک نیز از همین طریق از سوی خدا تأمین میشود ، پس چرا ما باید در کار خدا دخالت کنیم؟ شاید این کودک با جدا کردن زباله ها مانع از ریختن آنها در طبیعت و فضای سبز میشود و با مدیریت آنها میتوان درختی نو کاشت . پس مینویسم خدای مهربانم از تو متشکرم که همه مخلوقات خود را تنها نمیگذاری ، کاش میتوانستیم سپاس نعمتهایت را بجا بیاوریم و شکرگزار باشیم.
