می دانیم که یکی از سخت ترین و فنی ترین روش های تحلیل شرکت ها در بازار سرمایه، تحلیل بنیادی به روش خالص ارزش دارایی ها است. در این تحلیل باید به کمک صورت های مالی یک شرکت به ارزش گذاری دارایی های آن بپردازیم. وقتی که در مورد دارایی های یک شرکت صحبت می‌کنیم، به برآورد تمامی دارایی‌های آن اعم از ثابت و نامشهود می پردازیم. ارزش گذاری دارایی های نامشهود کار بسیار سختی است و یکی از چالش‌های تحلیل بنیادی به روش خالص ارزش دارایی ها می باشد.
همانطور که می دانیم منظور از ارزش خالص دارایی های یک شرکت، تفاضل بدهی ها از دارایی های آن می باشد که همان حقوق صاحبان سهام است. اگر این مقدار را به تعداد سهام شرکت تقسیم کنیم، ارزش دفتری آن شرکت به دست می آید. می‌دانیم که برای این تحلیل، ارزش دفتری کفایت نمی‌کند. پس نتیجه می گیریم که دارایی های یک شرکت را باید به صورت به روز شده در بیاوریم و همچنین بدهی های آن را، چه جاری و چه غیر جاری، به طور کامل برآورد کنیم.
این روش ارزش گذاری را می توان برای تعیین ارزش صندوق‌های سرمایه‌گذاری و یا شرکت‌های سرمایه‌گذاری استفاده کرد. می‌دانیم که شرکت‌های سرمایه‌گذاری پرتفوهای بورسی و غیر بورسی دارند و برای تحلیل آن ها حتماً نیاز به برآورد خالص ارزش دارایی‌های آن ها داریم. پس یکی از موارد مهم تحلیل بنیادی به روش خالص ارزش دارایی‌ها، ارزش گذاری شرکت های سرمایه گذاری و همچنین صندوق های سرمایه گذاری دارای پرتفو می باشد.
بخش زیادی از بازار سرمایه را شرکت‌های سرمایه‌گذاری و صندوق‌های سرمایه‌گذاری تشکیل می دهند، بنابراین می توان گفت که این نوع از تحلیل بنیادی بسیار ضروری و لازم است و تحلیلگران بازار سرمایه می بایست تا حدی به تحلیل بنیادی به روش خالص ارزش دارایی ها تسلط نسبی داشته باشند تا بتوانند این شرکت ها و صندوق ها را تحلیل نمایند.
برای مطالعه بیشتر در این زمینه، به اینجا مراجعه کنید.
