چاپ زیستی :
بافت زنده را می توان از سلول های فعال بیولوژیکی که در شرایط کنترل شده بر روی داربست های زیست تخریب پذیر رسوب می کنند ساخته شود. یک روش رسوب گذاری رایج، چاپ زیستی است - فرآیندی بسیار شبیه به چاپ سه بعدی، اما از "جوهرهای زیستی" متشکل از سلول های انسانی به جای پلاستیک استفاده می کند.
سلول‌ها در لایه‌های نازکی چاپ می‌شوند که در بافت‌های زنده یا قسمت‌هایی از بدن که قابل کاشت هستند تجمع می‌یابند. محققان موسسه پزشکی بازساختی Wake Forest از یک چاپگر سه بعدی ویژه برای ایجاد بافت هایی استفاده کرده اند که با کاشت در جوندگان رشد می کنند.
Bioprinting:
Living tissue can be made from biologically active cells, which are deposited on biodegradable scaffolds in controlled conditions. A popular deposition method is bioprinting—a process very similar to 3D printing, but that uses “bioinks” consisting of human cells instead of plastic.
The cells are printed in thin layers that accumulate into living tissue or body parts that can be implanted. Researchers at the Wake Forest Institute for Regenerative Medicine have used a special 3D printer to create tissues that thrive when implanted in rodents.
مهندسان زیستی امکان چاپ ساختارهای بافت زنده را بر روی یک چاپگر سه بعدی تخصصی ثابت کردند.
عکس: موسسه پزشکی احیا کننده ویک فارست
Bioengineers proved the feasibility of printing living tissue structures on a specialized 3D printer. Photo: Wake Forest Institute for Regenerative Medicine
