متن پادکست رادیو ۹۱، اپیزود دوم، روزی که آسمان نزدیک بود (۱)؛ موج اف‌ام، ردیف ۹۱ مگاهرتز؛ لینک پادکست در شنوتو...
توی رادیو ۹۱ ما از فوتبال میگیم. از بازی‌های خاطره‌انگیز، اتفاقات عجیب، اشک‌ها و لبخندها، بازیکنان و مربیا، و هر چیزی که فکرشو بکنین. توی رادیو ۹۱ به یاد میارین که چرا فوتبال رو دوست دارین. نویسنده و گوینده: محمد بهرامگیری| جمع‌آوری اطلاعات: محمدشایان اشراقی. کانال ما در شنوتو...
هر ملتی نیاز به اتحاد داره، نیاز به هویت ملی داره. هر چند وقت یه بار باید یه بهونه‌ی مشترک بین همه‌ی مردم باشه برای ایجاد اتحاد، برای ایجاد هویت ملی مشترک. این بهونه میتونه دشمنی خارجی باشه، یا یه مشکلی- مثل سیل یا زلزله- که نیاز به همدلی همه داشته‌باشه برای حل شدن. و یکی از معدود بهانه‌هایی که میتونه همه‌ی مردم ایران رو، از هر سن و سالی و از هر صنف و مکانی و از هر طرز فکر و حزبی دور هم جمع کنه و همه رو مشغول فکر کردن به هدفی واحد کنه، فوتباله. تنها چیزی که میتونه ناگهان شصت‌میلیون ایرانی رو ناراحت کنه و چهره‌شون رو در هم بکشه و ناگهان چند دقیقه‌ی بعد همه‌شون رو با هم شاد کنه، فوتباله.
هشتم آذرماه هفتادوشش، یکی از به‌یاد‌موندنی‌ترین روزهای فوتبال ایران. روزی که ایران بعد از بیست سال انتظار رفت جام جهانی ۹۸ فرانسه. نسل طلایی فوتبال ایران با حضور خداداد عزیزی، علی دایی، مهدوی‌کیا، عابدزاده، کریم باقری و چندین بازیکن خوب دیگه، اون سال برای صعود به جام جهانی توی پلی‌آف به استرالیا خورده‌بود.
سال ۱۹۷۴. بیست‌و‌سه سال قبل از مقدماتی ۹۸. استرالیا با سه گل ایرانو در هم کوبید و علی رغم باخت ۲-۰ در بازی برگشت، خودش به جام جهانی رفت. چهار سال بعد، این بار ایران انتقامشو گرفت. ۱۹۷۸، ایران با تک‌گل غفور جهانی روی پاس گل علی پروین استرالیا رو برد و اولین صعودشو به جام جهانی تجربه کرد. و تا سال ۹۸ میلادی، این آخرین صعود دو تیم به جام جهانی بود.
مقدماتی جام جهانی ۹۸. این اولین سالی بود که جام جهانی ۳۲تا تیم داشت و ایران با نسل طلاییش برای صعود می‌جنگید. سال ۹۶، یعنی دو سال قبل ایران توی جام ملت‌ها تا نیمه‌نهایی پیش رفته‌بود و توی نیمه‌نهایی هم با نامردی داور که پنالتی روی استیلی رو نگرفته‌بود، به رده‌بندی رفته‌بود و سوم شده‌بود و در کل سطح توقعات جامعه از فوتبال بالا رفته‌بود.
مقدماتی جام جهانی ۹۸. آسیا مجموعا ۳.۵ سهمیه داره برای جام جهانی؛ اون موقع البته اقیانوسیه از آسیا جدا بود توی مقدماتی. ۳۶تا تیم آسیایی توی ده‌تا گروه سه یا چهار تیمی تقسیم می‌شن و تیم اول هر گروه برای دور دوم میره. دور دوم، ۱۰ تا تیم اول گروه‌ها، توی دوتا گروه پنج‌تیمی تقسیم می شن و بازی‌ها رفت و برگشت انجام میشه، تیم اول هر گروه مستقیما میره جام جهانی، دوتا تیم دوم دوتا گروه هم با هم بازی می‌کنن، بازم برنده میره جام جهانی، بازنده باز باید یه بازی دیگه با یه تیم از یه قاره‌ی دیگه انجام بده که باز هر کدوم بردن جواز حضور توی جام جهانی رو کسب کنه و بالاخره اونی هم که باخت حذف بشه. ایران توی دور اول میفته توی گروه ۲، با سوریه و مالدیو و قرقیزستان. اون روزا سرمربی تیم ملی محمد مایلی‌کهن بود، همون مربی‌ای که ایرانو به رتبه‌ی سوم جام ملت‌ها رسونده‌بود. اواخر بهار ۷۶ دور اول شروع شد. دور اول برای ایران مشکل خاصی ایجاد نمی‌کنه. اول که اون بازی معروف با مالدیو بود، که هیفده‌تا بهشون زدیم و هفت‌تاش سهم کریم باقری بود، بعدش هفت‌تا به قرقیزستان، و بعد هم برد تک‌گله مقابل سوریه با گل علی دایی. توی دور برگشت هم ۹تای دیگه به مالدیو زدیم، ۲-۲ با سوریه مساوی کردیم و قرقیزستان رو بردیم و به دور دوم صعود کردیم با پنج‌تا برد و یه دونه مساوی.
توی دور دوم میفتیم با چین، قطر، کویت و عربستان. بازی اول یه کامبک خوب می‌زنیم. ایران- چین، توی چین، و جلوی چندین تماشاچی چینی. دوتا گل می‌خوریم و با درخشش مهدوی‌کیا چهارتا گل می‌زنیم و بازی رو می‌بریم. بازی بعدی با عربستانه توی آزادی؛ آزادی‌ای که تازگیا برای همه‌ی بازی‌های تیم ملی پر میشه. اصغر مدیرروستا پنالتی می‌گیره و پنالتی گل نمیشه. ایران گل میخوره، یه گل آفساید می‌زنه و بالاخره کریم باقری گل خورده رو جبران می‌کنه و ورزشگاه منفجر میشه. نتیجه‌ی پایانی بازی هم همون یک یکه. با یه مساوی یک یک دیگه با کویت و یه برد سه هیچ مقابل قطر توی آزادی، با دو گل کریم باقری و یه گل دایی، هشت‌امتیازی میشیم و آماده میشیم برای دور برگشت. دور برگشت، دوباره ایران چین، این بار توی آزادی که بازم پر شده، و بازی قاطع و برد ۴-۱. بازی بعدی، ایران عربستان، صفر صفر مساوی تا دقیقه‌ی نود، کریم باقری اخراج شده، سانتری از سمت راست از عربستان، و یه ضربه‌ی ساده عربستان رو توی آخرین لحظات بازی به گل می‌رسونه و ایران رو بازنده بدرقه می‌کنه. ایران و کویت توی آزادی، باز هم مساوی، و این بار بدون گل. ایران حالا با ۱۲ امتیاز اوله و عربستان، رقیب اصلیش با ۱۱ امتیاز دقیقا پشت سرش قرار داره. هر دوتا تیم قراره توی یه فاصله‌ی زمانی پنج‌روزه با قطر بازی کنن. اول نوبت ایرانه. ببریم صعود می‌کنیم. تیمی که نمی‌تونه درست حمله کنه. دقیقه‌ی سی‌وپنج، ایران گل اول رو میخوره، محمد سالم الانازی. قطر یک، ایران صفر. باز هم ایران نمی‌تونه گل بزنه تا دقیقه‌ی هشتاد. دقیقه‌ی هشتاد، موقعیت و گل برای قطر. ایران فرصت فوق‌العاده‌ای رو از دست داده برای صعود. حالا نوبت عربستانه. عربستان مساوی کنه یا ببازه ایران صعود می‌کنه؛ ولی عربستان بر خلاف ایران فرصت رو غنیمت می‌شمره و با یه برد، برای دومین دوره‌ی متوالی میره جام جهانی. حالا ایران باید با ژاپنی بازی کنه که بعد از کره، دوم اون یکی گروه شده.
ایران ژاپن، دومین فرصت صعود، پلی‌آف، عابدزاده، خاکپور، اسدی، استیلی، منصوریان، خداداد، دایی، مهدوی‌کیا، پیروانی، نامجومطلق و زرینچه برای ایران بازی می‌کنن. بعد از باخت ایران به قطر مایلی‌کهن اخراج شده و به جاش والدیر ویرای برزیلی روی نیمکت ایران نشسته. بازی شروع می شه. اول بازی همون گل‌به‌خودی معروف استاداسدی زده‌میشه که داور آفساید اعلام می‌کنه و پذیرفته نمیشه! ایران حمله‌می کنه، یه تیر دروازه می‌زنه، بازم حمله می‌کنه، ولی این ژاپنه که گل اول رو از زیر دست عابدزاده وارد دروازه حریف می‌کنه توی دقیقه‌ی ۳۹. نیمه‌ی دوم، دقیقه‌ی ۴۶، آشفتگی دفاع ژاپنی‌ها، حرکت رو به جلو، پاس به عقب، یه ضربه که گلر دفعش می‌کنه، میرسه به خداداد عزیزی، یه ضربه ساده و گل برای ایران. یکی یک. و چند دقیقه‌ی بعد، سانتر به روی دروازه، علی دایی، ضربه سر، گل برای ایران. بازی ۱-۰ باخته رو ۲-۱ کردیم. بعد باخت از قطر، دیگه نمی‌خوایم برای دومین بار فرصت صعودمون رو از دست بدیم. ولی ژاپن حمله می‌کنه و بالاخره در دقیقه‌ی ۷۵ گل مساوی رو می‌زنه. دو دو مساوی. تا آخر وقت قانونی گلی زده‌نمیشه و بازی میره برای وقت اضافه و گل طلایی. قانون گل طلایی که یه چند سالی وجود داشته، اینه که وقتی بازی میره وقت اضافه هر تیمی گل بزنه بازی تموم میشه و اون تیم برنده اعلام میشه. قانون قشنگی نیست، به خاطر همینه که زود ورداشته‌میشه. به هر حال. وقت اضافه، ژاپنیا یه تک به تک رو خراب می‌کنن، و آخرش توی دقیقه‌ی صدوهیجده ژاپن یه شوت می‌زنه. عابدزاده دفع می‌کنه، و حالا ماسایوکی اوکانوئه که گل می‌زنه و ژاپن میره جام جهانی. ایران حالا برای صعود باید با استرالیا بازی کنه. دومین موقعیت صعود از دست رفته و حالا این آخرین فرصته. خیلی ضدحاله که سه‌تا بازی پشت‌سر‌هم رو ببازی و نری جام جهانی. ولی تیم استرالیا حریف دست‌و‌پا بسته‌ای نیست که هیچ، خیلی هم قویه. مربی، تری ونه‌بلز، مربی‌ای که انگلیس رو به نیمه‌نهایی جام ملت‌ها رسونده‌بود و سابقه مربیگری بارسلونا و تاتنهام رو هم داشت. بازیکنان، اکثرا توی لیگ انگلیس بازی می‌کنن. آمار، چهارده برد متوالی. و حالا ایران باید رفت و برگشت، توی تهران و ملبورن با این تیم بازی کنه تا بره جام جهانی. بازی‌ای که اگه موقعیت‌های قبلی رو از دست نمی‌دادیم، اصلا نیازی نبود بهش فکر کنیم.
ادامه متن روز دوشنبه منتشر خواهد شد؛ منتظر باشید...
