چهار هیچ.
پی‌اس‌جی با یه بازی فوق‌العاده با چهارتا گل از روی بارسا رد شد؛ در حالی که میتونست گلای بیشتری هم بزنه.
انریکه هیچ توضیحی برای هوادارا نداشت. بوسکتس گفت: «بعد از این شکست دشوار است که به صعود ایمان داشته‌باشیم.» رادیو کوپه هم مدعی شد بازیکنا بالکل از انریکه قطع امید کردن.
مارکا تیتر زد: فاجعه بارسا. تیتر موندو دپورتیوو، اسپورت و آاس هم درباره‌ی تحقیر بارسلونا بود.
متن پادکست رادیو ۹۱، اپیزود اول، معجزه نوکمپ، ۱۹ آذر ۱۴۰۳. موج اف ام، ردیف ۹۱ مگاهرتز.
توی رادیو ۹۱ ما از فوتبال میگیم. از بازی‌های خاطره‌انگیز، اتفاقات عجیب، اشک‌ها و لبخندها، بازیکنان و مربیا، و هر چیزی که فکرشو بکنین. توی رادیو ۹۱ به یاد میارین که چرا فوتبال رو دوست دارین. نویسنده: محمد بهرامگیری| جمع‌آوری اطلاعات: محمدشایان اشراقی. کانال ما در شنوتو...
فصل ۲۰۱۶-۱۷؛ بهمن ۹۵؛ بارسلونا توی آخرین بازیش ۶-۰ آلاوس رو برده‌بود و قبلش هم ۳تا به بیلبائو زده‌بود، و توی هفته‌ی بیست‌ودوم لالیگا، با فاصله‌ی کمی از صدر دوم جدول بود. کلا شرایط خوبی داشت و با این روحیه، به پارک‌دوپرنس- همون ورزشگاه پاری‌سن‌ژرمن- می‌رفت تا بازی یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا رو جلوی پاری‌سن‌ژرمن انجام بده.
از اون طرف پاری‌سن‌ژرمن هم وضعیت بدی نداشت، توی سه بازی قبلی بوردو و لیل و دیژون رو برده بودن و قبلش هم با موناکو مساوی کرده‌بودن و بعد از موناکو دوم جدول لیگ یک فرانسه بودن.
بارسلونا با مربیگری لوئیز انریکه، با ترکیب ۴-۳-۳ بازی می‌کرد. ترشتگن دروازه‌بان بود، جوردی آلبا، امتیتی، پیکه و سرخی روبرتو توی خط دفاعی بازی می‌کردن، اینیستا، بوسکتس و آندره گومز هافبک بودن و نیمار، سوارز و مسی هم مهاجمای تیم بودن. از اون طرف کوین ترپ، مونی، مارکینیوش، کیمپمبه، کورزوا، وراتی، ربیو، دیماریا، متوئیدی، دراکسلر و کاوانی ترکیب ۴-۲-۳-۱ پی‌اس‌جی رو تشکیل می‌دادن که مربیش هم اونای امری بود.
بازی شروع شد. تیم اونای امری از اول بازیو تهاجمی شروع کرد. ترشتگن و سرخی روبرتو دوتا موقعیت فوق‌العاده رو دفع کردن و بالاخره دقیقه‌ی ۱۸ دیماریا با یه ضربه کاشته گل اول پی‌اس‌جی رو زد. بعد از این گل بارسا هم یه کم به خودش اومد و بازی متعادل‌تر شد. آخر نیمه‌ی اول اما دوباره پاریسی‌ها ابتکار عمل رو دستشون گرفتن و بعد از خراب کردن یه موقعیت دیگه، توی دقیقه‌ی چهل با پاس وراتی و شوت دراکسلر گل دوم هم زدن.
نیمه‌ی دوم هم همون آش بود و همون کاسه. ده دقیقه بعد از شروع نیمه‌ی دوم دیماریا به سمت دروازه بارسلونا رفت. هیشکی هم جلوش رو نگرفته بود و با یه شوت کات‌دار قشنگ، گل سوم پاریسی‌ها رو به ثمر رسوند.
این هم آخر کار نبود؛ پی‌اس‌جی بازم حمله کرد تا وقتی که کاوانی گل چهارم هم به بارسا زد تا بارسا به خودش بیاد و یه تکونی به خودش بده. یه چند دقیقه‌ای هم بارسا حمله کرد، موقعیت‌های خوبی هم داشت که ازشون استفاده نکرد و به همین سادگی، بازی با چهار گل به نفع پاری‌سن‌ژرمن تموم شد. بارسلونا فاجعه بود و در مقابل، پاری‌سن‌ژرمن عالی.
حوالی یه ماه بعد. هیجده اسفند ۹۵. بارسلونا بعد از اون بازی نحس، ۲۰۱ لگانس رو برده‌بود؛ بعدش هم با همین نتیجه اتلتیکو رو، و بعد هم با پنج گل اختلاف خیخون و سلتاویگو رو. صدر جدول برای بارسلونا بود و بارقه‌هایی از امید به بازگشت دیده می‌شد. پاری‌سن‌ژرمن توی این فاصله با تولوز ۰-۰ مساوی کرده‌بود، ۵-۱ مارسی رو برده‌بود و یه برد تک‌گله هم جلوی نانسی داشت، و هنوز هم دوم جدول بود.
بازی توی نوکمپ، همون ورزشگاه بارسلونا برگزار می‌شد. بارسلونا این بار با سه‌تا مدافع بازی می‌کرد. ترشتگن دروازه‌بان بود و پیکه، ماسکرانو و امتیتی مدافعای بارسا بودن. راکتیچ، بوسکتس و اینیستا یه خط جلوتر بازی می‌کردن و بعد از مسی که یه کم جلوتر بود، رافینیا، سوارز و نیمار خط حمله رو تشکیل داده بودن. از اون طرف پاری‌سن‌ژرمن مثل بازی رفت ۴-۲-۳-۱ بازی می‌کرد. کوین ترپ دروازه‌بان بود، لایوین کورزوا، تیاگو سیلوا، مارکینیوش و مونیه خط دفاعی رو تشکیل داده بودن، متوئیدی و ربیو هافبک دفاعی بودن، دراکسلر، وراتی و لوکاس مورا یه خط جلوتر هافبک‌های تهاجمی بودن و در نوک پیکان حمله کاوانی بود. استرس از چهره‌ی اونای امری می‌بارید.
از همون اول بازی دفاع پاری‌سن‌ژرمن آشفته بود. دقیقه‌ی سوم، رافینیا توپو سانتر کرد روی دروازه پاریس، بازیکنای پی‌اس‌جی هم به جای اینکه توپو دفع کنن اونو با سر به سمت بالا زدن، توپ بعد یه ثانیه پایین اومد و خورد به پای یکی از مدافعین و به همین سادگی شرایط برای سوارز فراهم شد که با یه ضربه سر چیپ توپو از فاصله سه‌متری توی دروازه بندازه و مدافعین هم نتونن به موقع درش بیارن. گل برای بارسلونا، یک بر صفر.
امری به وضوح مضطرب بود. بارسایی‌ها سریع توپو برگردوندن و بازی از سر گرفته‌شد. توپ اکثرا در اختیار بارسلونا بود و به ندرت از زمین پی‌اس‌جی خارج می‌شد. حوالی دقیقه‌ی ده بود که تازه توپ دست پاری‌سن‌ژرمن اومد. درکسلر توپو جلو برد، گوشه‌ی محوطه‌ی جریمه خواست سانتر کنه که توپ خورد به دست ماسکرانو، که تکل زده‌بود. تصمیم داور اما همون کرنر بود.
بازی یه کم متعادل‌تر شد. دقیقه‌ی چهارده؛ مسی به سمت دروازه حریف رفت و حوالی محوطه جریمه با خطا متوقفش کردن. درکسلر کارت زرد گرفت و مسی ضربه ایستگاهی رو با اختلاف کمی به خارج دروازه زد.
ریتم بازی کند شده‌بود و بازی هی متوقف می‌شد. دقیقه‌ی شونزده نیمار یه شوت از سمت چپ محوطه جریمه به سمت دروازه ترپ زد که با اختلاف خیلی کمی با تیر دروازه بیرون رفت.
از دقیقه‌ی هیژده به بعد بازی دوباره یه‌طرفه شد و بارسا مالکیت توپو در اختیار گرفت. دقیقه‌ی بیست‌و‌پنج پاریسی‌ها دوباره پشت محوطه ضربه ایستگاهی دادن؛ این‌دفعه رافینیا بود که به سمت دروازه‌شون حرکت می‌کرد و با خطا سرنگونش کردن. شوت مسی اینبار به دیوار دفاعی خورد و برگشت.
دقیقه‌ی بیست‌و‌هفت کاپیتان اینیستا که معمولا شوت نمی‌زد ضربه‌ای از پشت محوطه به سمت دروازه زد که به اوت رفت. بارسا هنوز دست بالا رو داشت. جو نوکمپ خیلی سنگین بود. موقعیت‌های بارسا اما خطرناک نبودن و زهر نداشتن. دقیقه‌ی سی لوکاس مورا هم یه شوت کم‌جون از پشت محوطه به سمت ترشتگن زد که راحت جمع شد. رافینیا هم از اونطرف با یه شوت آروم از سمت راست محوطه جریمه به زاویه مخالف جوابشو داد.
یه دقیقه‌ی بعد مدافع پاری‌سن‌ژرمن گوشه‌ی محوطه‌ی جریمه با دست نیمار رو گرفت و نیمار به توپ نرسید؛ تصمیم داور باز هم پنالتی نبود. این پنالتی هم به اون یکی در شد.
یه دقیقه‌ی بعد یعنی دقیقه‌ی سی‌وچهار سوارز هم روی ضدحمله از همون جایی که رافینیا شوت زده‌بود یه شوت آروم زد که کوین ترپ گرفتش.
حملات بارسا زهر نداشت. امری هنوز نگران بود.
دقیقه‌ی چهل، پاری‌سن‌ژرمن یه گل دیگه سر آشفتگی دفاعی خورد. یه پاس توی در بلند از سمت چپ برای اینیستا انداخته‌شد و اون هم لب خط عرضی، سمت چپ دروازه پاریس به توپ رسید. کسی از بارسلونا توی محوطه نبود. اینیستا با پشت پا به توپ ضربه زد. توپ از زیر دست ترپ رد شد و به پای لایوین کورزوا خورد و بلوکه شد و رفت توی دروازه؛ گل دوم بارسلونا. دو بر صفر.
تا آخر نیمه‌ی اول اتفاق خاصی نیفتاد. بازی متعادل بود و در پایان سوت داور به صدا درآمد و دو تیم به رختکن رفتند.
نیمه‌ی اول دو هیچ به نفع بارسلونا، و در مجموع چهار دو به نفع پاری‌سن‌ژرمن. سوارز قبل از بازی گفته‌بود اگه دوتا گل تو نیمه‌ی اول بزنن چهارتا گل خورده توی بازی رفت رو جبران میکنن. نتیجه‌ی بازی رفت انگار داشت توی نیوکمپ برعکس می‌شد. نیمه‌ی اول بارسلونا مجموعا ۷ شوت زده‌بود که دوتاش در چارچوب بود. پاریسی‌ها در مقابل کلا ۲تا شوت زده‌بودن که یکیش توی چارچوب بود. بارسلونا ۶۴ درصد مالکیت رو در اختیار داشت و منطقا پی‌اس‌جی ۳۶ درصد.
نیمه‌ی دوم شروع شد و بعد از حمله‌ی کوتاه پاریس، بارسلونا باز توپ رو در اختیار گرفت. امتیتی به اینیستا پاس داد و اینیستا هم یه پاس توی در از سمت چپ محوطه جریمه برای نیمار انداخت؛ نیمار با دست و سر مدافع پاری‌سن‌زرمن که تعادلش به هم خورده‌بود، متوقف شد و با زرنگی خودش رو انداخت؛ البته تمارض نکرد. داور اول ضربه دروازه رو اعلام کرد؛ ولی وقتی که با داور دوم مشورت کرد، تصمیمش به پنالتی برای بارسا تغییر یافت.
پاریسی‌ها دور داور خط رو گرفته‌بودن و اعتراض می‌کردن. بارسا یه قدم به معجزه نزدیک‌تر می‌شد. دقیقه‌ی چهل‌ونه. مسی پشت توپ ایستاد. دورخیز کم، خیز به سمت توپ، ضربه‌ی محکم، توی دروازه. سه بر صفر. یک قدم تا انجام ماموریت غیرممکن.
مسی سریعا به سمت توپ رفت و اون رو برداشت و برد وسط زمین. یه قدم تا انجام عملیات غیرممکن... روحیه نیمکت بارسلونا فوق‌العاده بود.
بازی متعادل پیش می‌رفت. دقیقه‌ی پنجاه‌ویک؛ یه پاس بلند از سمت راست محوطه جریمه به مونیه رسید. مونیه از زاویه بسته پیش رفت و با یه دریبل سرپا یه پاس روبروی دروازه انداخت؛ کاوانی از چندمتری دروازه با یه تکل بلند به توپ ضربه زد...
توپ به تیر دروازه خورد و به اوت رفت. امری حسرت می‌خورد و فریاد می‌کشید. بارسا باز هم کم‌و‌بیش بازی رو در اختیار داشت تا دقیقه‌ی شصت. دیماریا به جای لوکاس مورا به زمین اومده‌بود. خطایی در اواسط زمین، سمت چپ برای پاری‌سن‌ژرمن اعلام شد. توپ بلند ارسال شده به همان سمت چپ. کورزوا- همونی که گل‌به‌خودی زده‌بود- با سر توپو برگردوند روی پای کاوانی، و اون هم یه ضربه‌ی والی محکم به توپ زد، و گللللللللللللللللللللللللللللللللللل!
امری پرید رو هوا و وراتی رو در آغوش گرفت. این گل بیشتر از یه گل ارزش داشت. قانون گل زده توی خونه‌ی حریف که میدونین چیه؛ اگه دو تیم مجموعا توی بازی رفت و برگشت با هم مساوی کنن، تیمی صعود میکنه که توی خانه‌ی حریف گل بیشتری زده‌باشه و اگه اون هم مساوی بود اونوقت بازی به وقت‌های اضافه می‌رفت. البته الان یه یکی‌دو سالیه که این قانون برداشته‌شده. به هر حال اونوقت این قانون وجود داشت و بارسلونا برای صعود باید تفاضل گل مثبت می‌داشت؛ و این یعنی باید سه‌تا گل می‌زد و بازی رو شیش-یک می‌کرد. زدن سه گل به پی‌اس‌جی- اونم توی سی دقیقه- تقریبا غیرممکن به نظر می‌رسید. بازیکنان بارسا رسما ناامید شده‌بودن. اینو وراتی بعد بازی میگه که بعد از گل کاوانی، چند بازیکن بارسلونا به من گفتند که دیگه کار تموم شده و حذف شدیم. چهره و سبک بازی بارسایی‌ها البته همه چیز رو نشون می‌داد. چهره‌ی هنوز عصبی امری، حالا قدری باز شده‌بود.
دقیقه‌ی شصت‌ودو بازی دوباره از سر گرفته‌شد و طبق معمول بارسا حمله کرد. باز پاری‌سن‌ژرمن توپو گرفت. دیماریا یه پاس توی در انداخت. درکسلر به کاوانی پاس داد و کاوانی تک‌به‌تک با دروازه‌بان، شوتشو زد به پای ترشتگن تا کورسوی امید بارسلونا زنده بمونه.
نیمار به وضوح عصبانی بود. یه خطای مسخره کرد و کارت زرد گرفت. اینیستا جای خودش رو به آردا توران داد و بازوبند کاپیتانی به مسی رسید.
دقیقه‌ی شصت‌وپنج یه توپگیری از بارسلونا چسبیده به محوطه جریمه، توپ رو به توران رسوند. یه یک‌و‌دو اونو به موقعیتی تک‌به‌تک در سمت راست محوطه جریمه رسوند که ضربشو پاریسی‌ها از دهانه‌ی دروازه دفع کردن. دقیقه‌ی شصت‌و‌هفت؛ سوارز در محوطه جریمه؛ باز هم تمارض و کارت زرد، و باز هم درگیری لفظی با پاریسی‌ها.
تا دقیقه‌ی هشتادوپنج اتفاق خاصی نیفتاد. سرژ اوریه به جای دراکسلر به زمین اومد، رافینیا و راکتیچ رو هم انریکه با سرخی روبرتو و آندره گومز جایگزین کرد. مالکیت بارسلونا و حملات زهرندار. صحنه‌های مشکوک به پنالتی که پنالتی نیستن، و اعتراض و درگیری.
دقیقه‌ی هشتاد و پنج. بارسلونا توپو حوالی محوطه جریمه حریف از دست داد. مارکینیوش توپ رو جلو برد و پاس داد. یه پاس توی عمق فوق‌العاده برای دیماریا، تک‌به‌تک با دروازه‌بان، کاوانی یه کم عقب‌تر، داره اضافه میشه، ماسکرانو سه چهار متری با دیماریا فاصله داره، ترشتگن جلو اومده، کار تمومه؟
تکل از پشت ماسکرانو روی دیماریا باعث به هم خوردن تعادلش میشه. خطا محرزه، پنالتی؟ نه! دستور ادامه بازی!
خطایی که میتونست کارت قرمز داشته‌باشه کلا اعلام نشد. امری اعتراض کرد و جوابی نگرفت. دیماریا فقط از درد به خودش می‌پیچید. و هیچ. خود ماسکرانو بعد بازی اعتراف میکنه که این خطا پنالتی بود؛ ولی آیتکین داور راحت از کنارش رد شد.
بازی ادامه پیدا میکنه. دقیقه‌ی هشتادوشش، خطایی سمت چپ محوطه جریمه و با فاصله سه چهار متری از محوطه جریمه به روی نیمار اعلام میشه. خود نیمار پشت توپ وایمیسته. یک ضربه‌ی نرم و کات‌دار، و جبران یه گل دیگه.
انریکه ناامیدانه یه سری تکون میده. بارسایی‌ها توپو برمیگردونن.
باز توپ دست بارسلوناس. دقیقه‌ی نود، بارسلونا به دو گل دیگه نیاز داره، پاس بلندی به محوطه جریمه از وسط زمین به سوارز، باز هم تمارض سوارز، و پنالتی برای سوارز. پاریسی‌ها مبهوتند و متعجب، از تصمیمات داور. خنده‌ی عصبی مارکینیوش، که کارت زرد هم می‌گیره. دومین اشتباه داوری به ضرر پاری‌سن‌ژرمن، که به قیمت یک گل تمام شد.
نیمار پشت توپ وامیسته و توپ رو وارد دروازه میکنه. بارساییا توپو برمیگردونن. این نتیجه برای بارسا کافی نیست. بارسا یه گل دیگه نیاز داره. باز توپ دست بارسلونا ست و حالا اونا با چنگ و دندون حمله میکنن. سانتری به روی دروازه از سمت راست، که دفاع دورش میکنه. پنج دقیقه وقت اضافه. سانتر امتیتی از وسط زمین. ضربه سر پیکه، توپ به کوین ترپ میرسه. ضربه ترپ، باز توپ به نفع بارسلونا بیرون میره. کریچوویاک با توماس مونیه تعویض میشه. دقیقه‌ی نودودو، هنوز پنج بر یک. امری با آرامش حرص می‌خوره. باز توپ دست بارسلونا ست. خطا روی نیمار در میانه زمین. بازی دوباره به سرعت شروع میشه. پاس به مسی، حرکت مسی سمت دروازه، خطا روی مسی. دقیقه‌ی نودوسه. کارت زرد برای وراتی. توپ باید از سمت چپ روی دروازه ارسال بشه. ترشتگن هم جلو می‌آد. مسی توپو میکاره. نوکمپ غرق در اضطرابه. دقیقه‌ی نودوچهار. سوت داور. سانتر مسی. توپ توسط مدافعین برمیگرده و به بازیکن بارسا میرسه. بازیکن پاری‌سن‌ژرمن با تکل توپو می‌گیره. ترشتگن به موقع میرسه و قبل از اینکه توپ از میانه زمین رد بشه اونو به هم‌تیمیاش می‌رسونه. خطا روی ترشتگن. همه سمت محوطه جریمه میرن. نودوچهاردقیقه و سی ثانیه. سانتر روی دروازه. مدافعین توپو برمیگردونن. دوباره توپ به نیمار میرسه. از سمت راست، یه سر توپ، پاس بلند، روبروی دروازه، توپ از مسی رد میشه، از پیکه رد میشه، سرخی روبرتو، تکل بلند، خودشو پرتاب میکنه، مسیر توپ عوض میشه و توووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووی دروازه. گل برای بارسا. شش یک. چی شد تو این بازی. چیه این فوتبال اصلا؟ معجزه‌ی نیوکمپ...
حلقه‌ی شادی بارساییا خیلی تنگه. انریکه بالا و پایین میپره. امری متعجبه. نوکمپ منفجر شده. دقیقه‌ی نودوپنج. معجزه‌ی نوکمپ. پاریسی‌ها مبهوتن. امری اشک می‌ریزه. حق امری خورده‌شده. حق پاری‌سن‌ژرمن خورده شده. این بازی برای یه نفر باشکوه‌ترین معجزه فوتبال و برای دیگری باشکوه‌ترین دزدی فوتباله. همه اشک می‌ریزن؛ یکی از شادی و یکی از غم. و چی می‌شد اگه دایو سوارز پنالتی اعلام نمیشد. چی می‌شد اگه خطای مبرهن ماسکرانو روی دیماریا گرفته‌می‌شد و پنالتی اعلام می‌شد؟ چه اتفاقی برای پاری‌سن‌ژرمن می‌افتاد؟ سرنوشت امری چطور رقم می‌خورد؟ هیچ کس نمی‌دونه...
بارسلونا در دور یک‌چهارم نهایی مجموعا سه بر صفر به یوونتوس می‌بازد و حذف می‌شود. به همین سادگی. شکایت پاری‌سن‌ژرمن از داور مسابقه راه به جایی نمیبره و هیچ اتفاقی برای آیتکین نمی‌افته مگر عدم داوری در ادامه لیگ قهرمانان اون سال.
