⚪ قصه ی کودکانه به زبان طبری (مازندرانی) همراه با ترجمه ی پارسی ⚪
📙👦 (وَچِهئونهْ آسنی) تینارِ مِلیجه
📘👦 (قصه کودکانه) مورچه تنها
🔶 اونگدر کا اَتِه کِچی مِلیجه اراده هاکرده، تِناری کار هاکِنه , چی پیش اِنه ؟
🔷 وقتی یک مورچه کوچک تصمیم میگیرد تنها کار کند، چه اتفاقی میافتد؟
🔶 روزی روزگاری اَته گَت و سوزِ لَتِه میون ، کلونی لِمباره(شلوغ) و تَجینِهکَری ملیجهئون جه دَینه کا زِیوِش کِردِنه. این ملیجهئون دِشْتْ(همه) هییا کار کِردنه ، هِچی(خِراک) جَم کِردنه ، کِلی ساتِنه ، و هَمدیئر پاپِه بینه .
🔷 روزی روزگاری در دل یک باغ بزرگ و سبز، کلونی شلوغ و پرجنبوجوشی از مورچهها زندگی میکردند. این مورچهها همه باهم کار میکردند، غذا جمع میکردند، لانه میساختند و از یکدیگر مراقبت میکردند.
🔶 ولی وِشونِ میئِن ، اَتا مِلیجه “مانی” نوم دَیه کا اِلیسی(گروهی) کار جه خِشش نِمو .
وِ همیشِک شه جا گِته:
“مِن کارشامه ، چَپِری تِرمه، چه وِنِه دیئِرونِسه اِس هاکِنِم ، شه تِناری وِهتِر کار کِمِّه”
🔷 اما در میان آنها، مورچهای به نام “مانی” بود که از کار گروهی خوشش نمیآمد.
او همیشه با خودش میگفت:
“من قویترم، سریعترم، چرا باید منتظر بقیه بمونم؟ خودم تنهایی بهتر کار میکنم!”
🔶 اَتا سِوی روج ، اونگدر کا دیئَر مِلیجهئون دَینه آماده بینه که هِچی(خِراک) جَم هاکِردِنِسه بورن ، مانی اَجِ (بادو بِلِنگ) جا بَتته:
“مِن شه شومه اته تیکه هِچی پیدا کِممه ، نیاز نیئه اِلیس(گروه) جه بیئم !”
🔷 یک روز صبح، وقتی بقیه مورچهها داشتند آماده میشدند که برای جمعآوری غذا بروند، مانی با غرور گفت:
“من خودم میرم یه تکه غذا پیدا میکنم و لازم نیست با گروه بیام!”
🔶 دیئَر ملیجهئون همدیئر ره هارشینه و اَتا وِشون جه بَتته:
” خا مانلی ، خارخاری شه هوار ره دار . ته کِچیکو تیناری ، دِنیو خَله گَته . ”
🔷 مورچههای دیگر نگاهی به هم انداختند و یکی از آنها گفت:
“باشه مانی، فقط مراقب باش. تو تنها و کوچیکی، دنیا خیلی بزرگه.”
🔶 مانی خِشحالی جه بَپِرِسه و را دَکِته . کمی بورده تا اَتا گَدِ شیرینی ره بَرِسیه.
وِنه چٕش سو دَکِته .
“چه اَننه شیرینی گَده ! دِشت مِشِنه !”
🔷 مانی با خوشحالی پرید و راه افتاد. کمی رفت تا به یک تکه شیرینی بزرگ رسید. چشمهایش برق زد.
“چه شیرینی بزرگی! فقط مال خودمه!”
🔶 سَرخِشی جه اِنگاره هَیته(شروع هاکرده) به شیرینیِ لَت بَکِشیئن.
ولی شیرینی خله سَتَل(سنگین ، بیقواره) بیئه . مانی زور بَزو ، اودِن(عرق) هاکرده ، این وَره جه به اون وَر کوس(هل) هِدا ، ولی تو نَیته .
🔷 با خوشحالی شروع کرد به کشیدن شیرینی.
اما شیرینی خیلی سنگین بود. مانی زور زد، عرق کرد، از این طرف به آن طرف هل داد، ولی تکان نمیخورد.
🔶 حتی اَتی دی خَسه بَییه و شه دِلِ دِله بَته:
زارا چن تا ملیجهئون دَینه تا مِره دَس رَسینِه.
همین دَم ، آشنائه چمری بِشنوسه.
دیئَر مِلیجهئون مانی بَدیئِن جا ، رِزخَنِهی جا پیش بِمونه و بَتِنِه:
“بَدی بَتِمی اِلیسی کار بِهته هَسسه؟ اِسا بِرو هِدیجا شیرینی ره بَوِریم .”
🔷 حتی کمی هم خسته شد و توی دلش گفت:
“ای کاش چند تا از مورچهها اینجا بودن تا کمکم کنن…”
در همان لحظه، صدایی آشنایی شنید. مورچههای دیگر با دیدن مانی، با لبخند جلو آمدند و گفتند:
“دیدی گفتیم کار گروهی بهتره؟ حالا بیا با هم شیرینی رو ببریم.”
🔶 مانی سِرخ بَییه ، ولی رِزِخنه هاکرده و بَته:
شما دِرِس گِنِنِی ،هِدیجا خله کارشا تِرِمی.
🔷 مانی خجالت کشید، اما لبخند زد و گفت:
“بله، شما درست میگفتید. با هم خیلی قویتریم!”
🔶 اون په روج جه ، مانی بِرازاد اِلیس جه کار کِرده . وه سرساب بَییه کا گِدری همه هِدیجا دَوویم ، حتی سختترین کارا هم آسان بونه .
🔷 از آن روز به بعد، مانی همیشه با گروه کار میکرد. او فهمیده بود که وقتی همه باهم باشیم، حتی سختترین کارها هم آسان میشود.
🔶 نکته رفتاری : اِلیسی کار همیشِک زوردارته تیناری کار جه هسه.
کایِری جا ، سختترین کارا دی آسون بونِنِه.
🔷 نکته اخلاقی: کار گروهی همیشه قویتر از کار انفرادیه.
با همکاری، حتی سختترین کارها هم آسان میشن.
دگردان (ترجمه کننده) : محمد برزگر طبری آملی
