اختلال تماشاگری جنسی

لطفا قبل از مطالعه‌ی این مطلب، برای آشنایی با اختلالات نابهنجاری جنسی،ابتدا مطلب زیر را مطالعه بفرمایید.

اعمال تماشاگری جنسی شایع ترین رفتارهای جنسی بالقوه قانون شکن هستند.
درصد شیوع: ۱۲% در مردان و ۴% در زنان

ملاک های تشخیصی
۱.ظرف مدت حداقل ۶ ماه،تحریک مکرر و شدید در اثر تماشا کردن فرد ناآگاهی که عریان،در حال برهنه شدن،یا مشغول فعالیت جنسی است،همراه با خیال پردازی ها و امیال و رفتارها آشکار می‌شود.

۲.فرد مطابق با این امیال جنسی با فرد ناراضی عمل کرده است، یا اینکه این امیال موجب ناراحتی یا اختلال قابل ملاحضه بالینی در عملکرد اجتماعی،شغلی،یا زمینه های مهم دیگر می‌شود.


ملاک های تشخیصی برای این اختلال میتواند؛
۱.درمورد افرادی که کم و بیش آزادانه تمایل جنسی خود را به این کار افشا میکنند
۲.آنهایی که انکار میکنند اما شواهد عینی خلاف آنرا ثابت میکند
به کار برده شوند.

همانطور که قبلا هم ذکر شد اگر افراد هیچگونه ناراحتی یا عذاب وجدان و احساس گناه و شرم در مورد این تکانه های نابهنجاری جنسی را تجربه نکند نمیتوان به آنها برچسب اختلال زد و صرفا آنها تمایلات جنسی نابهنجار دارند.

مردان بزرگسال مبتلا به این اختلال اغلب برای اولین بار در طول نوجوانی از تمایل جنسی خود به مخفیانه تماشا کردن اشخاص ناآگاه مطلع می‌شوند.
با این حال حداقل سن برای تشخیص همان ۱۸ سالگی میباشد.

تداوم تماشاگری جنسی در طول زمان مشخص نیست.
با بالا رفتن سن ممکن است ترجیح جنسی کاهش یافته و این اختلال نیز کاهش یابد.

عوامل خطر محیطی که ممکن است بستر را برای ایجاد این اختلال آماده کنند میتوان به بهره کشی جنسی در کودکی،مصرف مواد،دلمشغولی جنسی یا فزون خواهی جنسی اشاره کرد.

گاهی مسمویت در اثر مواد ممکن است دوره های تکی تماشاگری جنسی را توسط فرد در برداشته باشد اما نباید تمایل جنسی ویژه به این کار را شامل شود.

همزمانی اختلالات
اختلالاتی که ممکن است به صورت همزمان با اختلال تماشاگری جنسی روی دهند عبارتند از:
فزون خواهی جنسی، عورتنمایی،افسردگی،
دوقطبی،اضطرابی،مصرف مواد،اختلال کاستی توجه،بیش فعالی و اختلال سلوک و اختلال شخصیت ضد اجتماعی 

این همزمانی ها ممکن است در تمام افراد مبتلا به اختلال تماشاگری جنسی کاربرد نداشته باشد.

منبع: کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی DSM-5