برای یه طراح گرافیک، الهام گرفتن یه مهارت کلیدیه؛ مهارتی که فقط با دیدن طراحیهای دیگه یا گشتوگذار تو گالریها بهدست نمیاد. بعضی وقتا یه فیلم میتونه بیشتر از هر کلاس طراحی، چشم و ذهن و درک طراحیتو تیزتر کنه.
ولی چجوری؟ تو این مقاله چند تا بُعد مهم رو بررسی میکنیم که چطور فیلمها میتونن به رشد حرفهای یه طراح گرافیک کمک کنن.
فیلمها معمولاً با بالاترین دقت توی فرم و جزئیات ساخته میشن. هر چیزی که توی قاب میبینی با هدف طراحی شده: ترکیببندی، نور، صدا، حرکت، لباس و کلی چیز دیگه.
برای یه طراح، فیلم دیدن میتونه تمرینی باشه واسه دیدن دقیقتر، جزئینگرتر و حرفهایتر.
وقتی ذهنت یاد بگیره که پشت هر صحنه یه تصمیم طراحی هست، کمکم این مدل نگاه وارد کارهای خودت هم میشه. دیگه فقط دنبال زیبایی بصری نیستی، دنبال ساختن معنا و ارتباطی.
فیلمها بهمون یاد میدن که فرم فقط ظاهر نیست. یه وسیلهست واسه انتقال معنا.
موسیقی، قاببندی، نور، صدا، حرکت و … همهشون فرم هستن. ولی اگه پیامی پشتشون نباشه، فقط صحنهان و بس.
تو طراحی هم همین ماجراست؛ از فرم کمک میگیری تا یه پیام برسونی.
اگه با دیدن فیلمها تمرین کنی پیام پشت این فرمها رو دربیاری، این مهارت تو طراحی خیلی به کارت میاد. چون تو طراحی حرفهای، فقط با تایپوگرافی یا رنگ کار نمیکنی، دنبال اینی که یه چیزی رو برسونی.
یکی از مهمترین چیزایی که فیلم دیدن بهت یاد میده اینه که بتونی پیام اصلی رو تشخیص بدی.
شاید ساده به نظر بیاد، ولی واقعاً یکی از سختترین بخشهای درک یه اثره.
تو طراحی لوگو ، هویت بصری ، پوستر یا هرچیز دیگه ای، در اصل داری یه پیام منتقل میکنی.
هر چی تو فهم پیام دیگران دقیقتر بشی، تو بیان پیام خودت هم قویتر عمل میکنی.
تمرین دیدن پیام توی فیلمها باعث میشه از سطح صرفاً زیبا بودن طراحی رد بشی و بری سراغ معنا و عمق.
شهود یعنی اینکه بتونی سریع و بیواسطه تصمیم بگیری، فقط با تکیه به تجربه و حس و درک درونیت.
فیلمها کمکم ذهنو تربیت میکنن که فقط منطقی فکر نکنه؛ به تصویر و حسش هم اعتماد کنه.
بعضی وقتا نمیتونی توضیح بدی چرا یه تصویر درسته، ولی میدونی که هست. این همون شهوده.
فیلم دیدن با تمرکز، کمکم بهت یاد میده تصویر چطوری همزمان میتونه حس و مفهوم رو منتقل کنه ، حتی بدون اینکه دقیقاً دلیلش رو بدونی.
شهود تصویری همون چیزیه که یه طراح معمولی رو از یه طراح خفن جدا میکنه.
وقتی یه فیلم رو نقد میکنی، در واقع داری با نگاه طراحی بررسیش میکنی: چی انتخاب شده، چرا اینجوری شده، چه تاثیری داشته؟
این دقیقاً همون کاریه که باید توی تحلیل طراحیها هم بلد باشی.
تمرین تحلیل فیلم، قدرت مشاهده و بیان و تحلیل تو رو بالا میبره ، بدون اینکه حتی یه فایل طراحی باز کرده باشی.
این مهارت وقتی میری تو جلسه ارائه یا میخوای با مشتری کار کنی، میتونه برگ برندهت باشه.
فیلمها برای طراحان گرافیک فقط یه سرگرمی نیستن. اونا مثل یه کلاس بزرگن برای یاد گرفتن اینکه چطور ببینی، چطور فکر کنی، و چطوری معنا رو از دل تصویر بکشی بیرون.
اگه فقط دنبال سرگرمی باشی، فیلم کفایت میکنه.
ولی اگه دنبال رشد باشی، باید یاد بگیری چطور ببینی.
چون تهش، طراحی گرافیک یعنی همین:
درک پیام، و رسوندنش از راه تصویر.
خوشحال میشم نظراتتون رو برام بنویسید و اگر پیشنهادی دارید بهم ارائه بدید.
محمدحسن خبیری | طراح گرافیک
