مواد اولیه مورد نیاز تولید زغال شامل خاک اره، خاکه زغال و پوست گردو میباشد. از هر تُن ماده اولیه به طور متوسط سیصد الی چهارصد کیلو زغال تولید میشود. هر دستگاه اِکسترودر در یک ساعت حدود دویست کیلو بریکت تولید می‌کند. (یعنی هر دو ساعت یک واگُن یا اصطلاحاً یک کوره.) بسته‌بندی زغال تولیدی اگر توسط فردی مُجرب انجام شود، می‌تواند شامل 4 الی 6 واگُن در روز باشد.
بازار فروش زغال‌های کبابی همیشه در ایران داغ است، چون ما ایرانی‌ها علاقه زیادی با پُخت کباب در دورهمی‌هایمان داریم.
اما در رابطه با بازار فروش زغال‌های قلیان نیز با وضعیت این روزهای جامعه و تذکرها و هشدارهایی که در رابطه با مصرف بالای قلیان و رواج آن در بین جوانان ایرانی داده میشود، نیازی به توضیح نیست که همه‌چیز خوب است و سرمایه‌گذاری هدفمندی میباشد که به دنبال تولید زغال خوب و مرغوب بروید.
تولید زغال از دیر باز در کشور انجام میشود و هر کدام از تولیدکنندگان به نحوی کار پُخت زغال را انجام می‌دادند. به طور کلی میتوان شیوه تولید زغال را به دو دسته تقسیم کرد.
در روش صنعتی، به دلیل آلودگی بسیار بالا، هزینه‌های خرید شِلتوک (پوسته‌ی برنج) و خاکستر، مدت زمان تولید بسیار بالا و همچنین نسبت پایین تولید و احتمال از بین رفتن زغال‌ها در اثر خطای انسانی و سهل اِنگاری کارگران مقرون به صرفه نمی‌باشد.
اما در روش صنعتی تولیدکنندگان دریافتند که میتوانند با هزینه‌ی مُکفی، هم میزان تولید و هم کیفیت زغال را افزایش دهند. وقتی نام صنعتی جهت تولید زغال به کار برده میشود، یعنی ترکیب مخازن با ورق‌های آهنی و استیل به همراه تجهیزات مرتبط در روند تولید می‌بایست به کار گرفته شود. کوره‌هایی که دردسرها و مشکلات تولید به روش سنتی را ندارند و با افزایش چشمگیر کیفیت و راندمان موجب خواهند شد که تولید زغال دیگر به شکل حرفه‌ای و سودآور دنبال شود.
بیشتر بخوانید: چطور از انفجار آتش سوزی در کارگاه زغال جلوگیری کنیم؟
ما در این مقاله می‌خواهید با برخی از مزایای رایج روشهای صنعتی تولید زغال آشنا بشویم. که این روشها عبارتند از:
این یک ادعای نسبتاً بی‌معنی است و آنچه که واقعاً در این روشها باید در نظر گرفت پاسخ به سوالاتی از قبیل اینکه زغال با چه نرخی در هر واحد سرمایه تولید میشود؟ یا در هر سال کاری چه مقدار زغال تولید میشود؟ در کشورهای در حال توسعه که ایران هم جزء‌شان است، سرمایه کم بوده و قدرت کارگر زیاد است. زمانی که مشخص شد روش صنعتی نیاز به سرمایه زیاد و نیروی کار حرفه‌ای دارد، این روش اهمیت خود را از دست داد و نیازمند مطالعات دقیق و سنجیده‌ای قبل از سرمایه‌گذاری میباشد.
بیشتر روشهای صنعتی میتوانند اجازه دهند که دودی که در هنگام کربنیزه شدن خارج میشود میعان شده و بازیابی شود. امروزه به شکل اساسی در رسیدن به این موفقیت پایین بودن قیمت دستیابی به این مواد شیمیایی نسبت به هزینه بالای سرمایه ایجاد سیستمهای بازیابی و پالایش آنها میباشد.
این یکی از مزیت‌هایی است که در سیستم صنعتی ثابت شده است که بعنوان مثال زغال حاصل که به صورت پودر تولید میشود می‌تواند از نظر اقتصادی به صورت قالب و براکت در بازار کشورهای دیگر توسعه یابد.
در روش سنتی تهیه زغال قسمتی از چوب سوزانده میشود تا کامل خشک شود و باقی آن کربونیزه شود. در طی کربنیزه شدن هنگامی که ساختار چوب تجزیه میشود تا زغال تشکیل شود. یک تولید حرارت بالا اتفاق می‌اُفتد، این گرما به دلیل سوختن بخشی از چوب میباشد. روش صنعتی قادر به بازدهی حدود یک‌تُن از حدود 5.3 تُن چوب میباشد. ولی در روش سنتی (کوره‌های آجر) یک تُن زغال از حدود 5.4 تُن چوب تهیه میشود.
بیشتر بخوانید: آشنایی با خط تولید زغال فشرده
اگر دود حاصل از کربنیزه شده بازیافت شود این منبع آلودگی محیط زیست تا حدود زیادی از بین می‌رود. مخصوصاً در جاهایی به این کوره در محیط شهری استفاده میشوند.
