الان که به اوایل سال تحصیلی گذشته فکر می کنم، یادم میاد که همش به خودم می گفتم: «دوباره بدبختی شروع شد، دوباره قراره کلی مشق بنویسم و درس بخونم و امتحان بدم».
اون زمان نه هدفم مشخص بود، نه رشته تحصیلیم و ... خیلی چیز های دیگه. خیلی از مهارت هایی هم که الان دارم رو هم نداشتم. الان ماه ها از اون موقع میگذره ولی من فقط به اندازه چند ثانیه اش رو در حافظه دارم. انگار همین دیروز بود که در میان همه گیری ویروس کرونا به صورت حضوری رفتیم مدرسه.
کیفیت آموزش مجازی امسال خیلی پایین بود ولی به هر حال چه خوب چه بد، گذشت و جز چند خاطره مبهم چیزی به جا نگذاشت. اما هرچی باشه، آدم حیفش میاد به شاهکار سازمان آموزش و پرورش محترم، اپلیکیشن "شاد" تیکه نیندازه. واقعا گل کاشتید!!! آفرین!!! یعنی چندین میلیون دانش آموز ارزش این رو نداشتند که حداقل از یک سامانه مجازی قدرتمند استفاده کنند؟ ارزش این رو نداشتند که یه اپلیکیشن اختصاصی داشته باشن؟؟ کل سامانه شاد یک کپی از نرم افزار روبیکاست (انگار واسه ساختش فقط دو تا کد آماده رو کپی پیست کردن). خجالت بکشید واقعا...
با اینکه دلم می خواد تا عمر دارم از "شاد" ایراد بگیرم ولی به چه فایده وقتی کسی به حرفای من اهمیتی نمیده.
از همون اوایل سال به ما گفتن که امتحانات نوبت دوم ما حضوریه (من پایه نهم بودم امسال) و راستش من هم اصلا روی غیرحضوری بودن امتحانات حساب نمی کردم.
و سرانجام، وقت امتحانات نوبت دوم رسید و کسانی که خونده بودن نمرات خوبی کسب کردن، اونهایی هم که نخوندن خودشون می دونن و خودشون، به من ربطی نداره، شاید دلیلی داشته باشن...
ولی بالاخره این سال تحصیلی پر پیچ و خم، چه با نمره پایین، چه با نمره بالا، چه خوب چه بد، چه عالی چه مزخرف به پایان رسید و نکته مهم اینه که همه مون از این به بعد تعطیلات تابستون رو درپیش داریم. شما رو نمی دونم ولی من دارم از خوشحالی می میرم! چون بالاخره می تونم تموم ایده هایی که داشتم و به خاطر کار های مربوط به مدرسه نمی تونستم انجامش بدم رو اجرایی کنم.
از همه مهم تر اینه که می تونم این کار ها رو با فراغ بال و بدون فکر کردن به درس و مشق و امتحان انجام بدم که واقعا عالیه.
امیدوارم همه دانش آموزان امتحاناتشون رو به خوبی داده باشن و برای همه تون آرزوی موفقیت می کنم.
