استراتژی تأمین نیرو تضمین می کند که سازمان کارکنان مورد نیاز خود را بدست آورده، حفظ نموده و از آن ها به نحوی مؤثر استفاده نماید. استخدام زمانی موفق است که بتوان مقدار زیادی از متقاضیان حائز شرایط را پیدا کرد و از بین آن ها برگزید؛ این امر به ویژه در صنایع پیشرفته و مشاغل حرفه ای کار چندان ساده ای نیست. در دیدگاه منبع محور این عقیده وجود دارد که " توانمندی استراتژیک سازمان به توانمندی منابع آن سازمان بستگی دارد " که این عقیده و دیدگاه اساس استراتژی جذب نیرو می باشد. هدف از این استراتژی این است که سازمان بتواند از طریق استخدام کارکنان توانمندتر و شایسته تر در مقایسه با رقبای خود به مزیت رقابتی برسد. در رویکرد مدیریت استراتژیک منابع انسانی، کارمندیابی فرایندی استراتژیک است و باید کارکنانی را یافت که استراتژی های سازمان را تحقق ببخشند و در راستای آن قدم بردارند.
کارمندیابی به عوامل برون سازمانی مانند محیط اقتصادی - تکنولوژیک، محیط اجتماعی - فرهنگی، محیط سیاسی - قانونی و شوراهای کارگری و همچنین عوامل درون سازمانی مانند استراتژی های سازمان، اندازه سازمان، شهرت و اعتبار سازمان، جذابیت شغلی و بودجه بستگی دارد. یافتن نیروی انسانی مناسب زمانی موفقیت آمیز خواهد بود که بدانیم فرد مورد نظر سازمان در کجا پیدا می شود. منابع کارمندیابی در جذب افراد با صلاحیت بسیار مهم هستند و باید متناسب با شغل انتخاب شوند. منابع متعدد برای کارمندیابی وجود دارد که هر کدام مزایا و معایبی دارند و بهتر است متناسب با شغل مورد نظر و شرایط خاص سازمان به کار گرفته شوند. منابع کارمندیابی سازمان به منابع درون سازمانی و برون سازمانی تقسیم می شود.
یکی از بهترین روش ها برای تکمیل منابع انسانی مورد نیاز در سطوح بالا، ارتقای کارکنان است که به افراد انگیزه می دهد عملکرد بالایی داشته باشند. از آنجا که این افراد در سازمان بوده اند و اطلاعات سازمان درمورد آن ها زیاد است، احتمال اینکه گزینه مناسبی باشند بسیار بالاست؛ ضمن اینکه هزینه این نوع کارمندیابی بسیار پایین است. اگر متقاضیان بیرونی صلاحیت بالایی داشته باشند، استفاده از منابع درونی سازمان خطرناک است و بهره وری نیروی انسانی را تحلیل می برد. اطلاع رسانی باید به صورت عمومی به اطلاع همه واجدین شرایط در سازمان برسد. حُسن این کار این است که اگر افراد واجد شرایط در درون سازمان وجود نداشته باشند کارکنان می توانند افرادی را معرفی کنند.
در صورتی که نتوان از میان نیروهای موجود در درون سازمان افراد شایسته ای یافت، باید منابع انسانی مورد نیاز را از خارج از سازمان تأمین کرد. آگهی ( فیزیکی و سایت های کاریابی ) ، مراکز کاریابی، دانشگاه ها و مراکز آموزشی و مراجعه مستقیم از جمله مهم ترین روش های کارمندیابی از منابع خارجی است.
