تاریخچه کاغذ دیواری صرفاً تاریخچه الگوها و طرح های زینتی نیست. همچنین رکوردی جذاب از نبوغ تکنولوژیکی و تغییر در الگوهای مصرف و ذائقه داخلی است.
در قرن شانزدهم، اولین کاغذ دیواری ها برای تزئین داخل کمدها و اتاق های کوچکتر در خانه های بازرگانان به جای خانه های بزرگ اشراف استفاده می شد. اما در آغاز قرن بیستم، در همه جا، در راهروها، آشپزخانه ها، حمام ها، و اتاق خواب ها و همچنین اتاق های پذیرایی استفاده می شد و در ثروتمندترین و فقیرترین خانه ها محبوب بود. با این حال، همین محبوبیت بود که باعث شد کاغذ دیواری به عنوان رابطه ضعیف هنرهای تزئینی در نظر گرفته شود.
بسیاری از کاغذ دیواری های اولیه دارای نقوش گل و صحنه های تصویری ساده کپی شده از گلدوزی های معاصر و سایر منسوجات بودند. آنها به صورت تک رنگ، با جوهر سیاه روی کاغذهای کوچکی که تقریباً 40 سانتی متر ارتفاع و 50 سانتی متر عرض داشتند چاپ شدند. تا اواسط قرن هفدهم بود که ورق های منفرد به یکدیگر متصل شدند تا رول های بلند را تشکیل دهند، پیشرفتی که همچنین تولید تکرارهای بزرگتر و معرفی چاپ بلوک را تشویق کرد، که همچنان در تولید گران قیمت استفاده می شد. کاغذ دیواری تا اواسط قرن بیستم. در این فرآیند، طرح بر روی سطح یک بلوک چوبی مستطیل شکل حک شد. سپس بلوک با رنگ مرکب شد و برای چاپ به صورت رو به پایین روی کاغذ قرار گرفت. الگوهای پلی کروم نیاز به استفاده از چندین بلوک دارند - یکی برای هر رنگ. هر رنگ به طور جداگانه در طول رول چاپ می شد، سپس قبل از اعمال رنگ بعدی، آن را آویزان می کردند تا خشک شود. پین‌های «پیچ» در گوشه‌های بلوک‌ها به چاپگر کمک کرد تا طرح را ردیف کند. این فرآیند پر زحمت بود و به مهارت قابل توجهی نیاز داشت.
پیشرفت‌های فنی در فرآیند چاپ بلوک به این معنی بود که در اواسط قرن 18 می‌توان الگوها را در رنگ‌ها و سبک‌های بسیاری چاپ کرد و صنعت کاغذ دیواری در بریتانیا رونق گرفت. در نتیجه، توجه ادارات مالیات غیرمجاز را به خود جلب کرد که در کاغذ دیواری یک منبع جدید درآمد بالقوه غنی را دیدند.
این دوره همچنین از نظر طراحی بسیار غنی و مبتکرانه بود. الگوهای گل حاوی گل های رز و میخک با رنگ های ظریف محبوب ترین بودند، اما مناظر معماری و منظره نیز مورد تحسین قرار گرفتند.ایده کاغذدیواری که تصاویر را درون قاب‌ها قرار می‌دهد، الهام گرفته از مد اتاق‌هایی بود که با چاپ‌های بریده‌شده و مستقیماً روی دیوار تزئین شده‌اند، که به عنوان اتاق‌های چاپ شناخته می‌شود.
تزئینات حتی گران‌تر، کاغذ دیواری‌های ساخته شده در چین بودند که برای اولین بار در اواخر قرن هفدهم در لندن به عنوان بخشی از تجارت بزرگتر لاک، چینی و ابریشم چینی ظاهر شدند. آنها به سرعت بر بازار دیوارپوش های لوکس برای صد سال آینده تسلط یافتند. برخلاف کاغذ دیواری های اروپایی، کاغذهای چینی نقاشی می شدند، چاپ نمی شدند و صحنه های تصویری در مقیاس بزرگ و غیر تکراری را نشان می دادند.
طرح ها به دو گروه تقسیم می شدند. اولی مشاغل و فعالیت‌های زندگی چینی‌ها را به تصویر می‌کشید، در حالی که دومی مجموعه‌ای از گیاهان و پرندگان عجیب و غریب را نشان می‌داد که به زیبایی در منظره‌ای از درختچه‌ها و درختان متعادل شده بودند که دیوارهای یک اتاق را پوشانده بودند. از قضا، چینی ها خودشان از کاغذ دیواری استفاده نمی کردند و محصولاتشان منحصراً برای صادرات ساخته می شد. دقت و پیچیدگی رنگ‌های آنها و طبیعت‌گرایی و جزئیات طرح‌های آنها استانداردهای جدیدی از برتری را در تولید کاغذ دیواری ایجاد کرد و آن را به عنوان یک دکوراسیون لوکس معرفی کرد که بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد. با این حال، شهرت آنها به حدی بود که تا مدت‌ها پیش، تولیدکنندگان اروپایی بدلی‌های چاپی و دست‌رنگ تولید می‌کردند.
تا سال 1840، تمام کاغذ دیواری ها با استفاده از فرآیند چاپ بلوک که، همانطور که دیدیم، کار فشرده و کند بود، با دست تولید می شدند. جای تعجب نیست که تولیدکنندگان مشتاق یافتن راه هایی برای سرعت بخشیدن به تولید بودند و در سال 1839 اولین دستگاه چاپ کاغذ دیواری توسط Potters & Ross، یک شرکت چاپ پنبه به ثبت رسید. با انطباق روش‌های مورد استفاده در چاپ کالیکو (منسوجات ساده بافته شده از پنبه)، کاغذ از روی سطح یک درام استوانه‌ای بزرگ عبور کرد و از تعدادی غلتک که در اطراف پایه آن چیده شده بودند، نقشی دریافت کرد. این ها به طور همزمان با رنگ هایی که در فرورفتگی های زیر هر یک قرار می گرفتند، جوهر می شدند. اولین کاغذهای چاپ شده با ماشین، در کنار اثرات غنی تر و پیچیده تر چاپ بلوک، نازک و بی رنگ به نظر می رسیدند و اکثر آنها دارای طرح های ساده گلدار و هندسی با تکرارهای کوچک بودند. اما هیچ‌کس نمی‌توانست سرعت و صرفه‌جویی در ساخت کاغذ دیواری را انکار کند. تولید در بریتانیا از حدود یک میلیون رول در سال 1834 به نزدیک به نه میلیون رول در سال 1860 افزایش یافت، در حالی که قیمت ها نیز کاهش یافت. کاغذ دیواری تنها در یک نسل به کالایی تبدیل شده بود که در دسترس همگان به جز فقیرترین افراد بود.
