در واقع کیهان ما دارای لبه است. به عبارت بهتر، اگر منظور از «کیهان ما» همان کیهان قابل مشاهده باشد. سرعت نور را که می‌دانیم و کیهان نیز از مدت‌ها پیش (حدود ۱۳.۸ میلیارد سال پیش) وجود داشته است. این مسئله یک معنا می‌دهد: تنها بخش‌هایی از کیهان به ما نشان داده شده که آن را درنوردیده باشد.
خداوند متعال در سوره ی الرحمن آیه ی ۳۳ می فرماید:
یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا لَاتَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ
ای گروه جنّ و انس! اگر می توانید از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید، پس بگذرید، ولی هرگز نمیتوانید، مگر با نیرویی(فوق العاده)!
تا الان یک توضیح مختصر از نظریه ی جهان موازی را در قرآن خواندیم. بر همه ما مسلمانان و انسان های روی زمین مشهود است که خداوند ما و هر آنچه را می توانیم ببینیم را آفریده است. برای همین است که باید برای هر آفریده خدا او را ستایش کرد بزرگی و عظمت خداوند بر هیچ کس پوشیده نیست.
منظومه ی شمسی جزیی کوچکی از کهکشان راه شیری است و کهکشان راه شیری جزیی کوچک از میلیاردها کهکشان های دیگر که در کنار کهکشان راه شیری در حال گردش و دوران هستند. از ریز ترین جرم که انسان کشف کرده اتم است. بزرگترین اجرام که مانند خورشید ما سوزان است یو وای اسکوتی ( UY Scuti) ، بزرگتر از یو وای اسکوتی یک سیاهچاله به نام تون (TON) می باشند.
فاصله ما با همه این اجرامها میلیاردها میلیارد سال نوری است انسان تا به حال دورترین جایی که خودش به آنجا پا گذاشته کره ماه بوده و دورترین جایی که با سفینه های فضایی که از دور کنترل می شوند مریخ بوده که 6 میلیارد سال نوری است. خب ما کوچک ترین و بزرگترین را در نظر گرفتیم.
اما همچنان عده ای هستند که بر روی اینکه زمین جایی که ما در آن زندگی می کنیم یک سطح صاف است با کسانی که می گویند زمین دایره و کروی شکل است در حال بحث هستند.
یا استغفرالله عده ای هم هستند که خدا را باور ندارند و بر این باور هستند که همه این اجرام ها خود به خود به وجود آمده اند و اینگونه در کنار یک دیگر با برنامه منظم در کنار یکدیگر در حال چرخش هستند.
درست است سوالات گوناگونی در ذهن من و شما شکل می گیرد و ما را به خود معطوف می کند. بهتر است به دنبال سوالات ذهنی خود بگردیم. تا ندانسته این دنیا را ترک نکنیم.
