سه سال بیشتر از باز شدن فضای موسیقی پاپ در ایران نمی گذشت. فعالیت زنان در عرصۀ موسیقی بعد از دو دهه تأخیر در سال ۱۳۷۶ با صدای خاطره پروانه در تالار وحدت طنین انداز شد و در این راستا موسیقی پاپ نیز توسط اُرکیده حاجی وندی در سال ۱۳۷۹ (۲۰۰۰میلادی) با هدف معرفی استعدادهای موسیقی پاپ در بین بانوان راه اندازی شد. این خبردر فضایی که تازه برای موسیقی پاپ باز شده بود هیجان انگیز به نظر می رسید.
اولین گروه موسیقی پاپی که تمام نفرات آن را دختران جوان تحصیلکرده تشکیل می دادند. این اتفاق بی سابقه در موسیقی ایران، نه در خارج ازکشور که در تهران افتاد. ارکیده حاجی وندی پایه گذار و خواننده این گروه فارغ التحصیل رشته موسیقی از دانشگاه سوره است که سنتور می نوازد. گروه ارکیده حول محور سه خواهر از یک خانواده در ابتدا شکل گرفت و در طول زمان خواهر کوچکتر دیگر و اعضای دیگر به آن ها پیوستند. خانواده ای که خود مستهظر به پشتیبانی پدر ی مسلط به خوانندگی و نوازندگی بود. با این حال در گذر زمان، پدر ارثیه را به دخترها سپرد. بنابراین خواهران حاجی وندی غیر ازتحصیلات آکادمیک ازتعلیمات و تجربیات پدر نیز بهره برده اند.
این گروه جوان که سمبل پیگیری و مداومت است قریب به ۹ سال با وجود مشقّات بسیاری که متحمل شده اند، اما همچنان در صحنه مانده و در موسیقی پاپ ایران جزء شناخته شده ترین وپرمخاطب ترین گروههای بانوان می باشند و قطعاتی را که ساختۀ ارکیده حاجی وندی و یا آهنگسازان دیگر است را اجرا می نمایند. گفتنی است که گروه اُرکیده (برگزیدۀ بیست و سومین جشنوارۀ موسیقی فجر درشاخۀ پاپ) اجراهای متعددی را به صورت کنسر ت های ویژه بانوان و همینطور حضور در جشنواره های مختلف موسیقی داشته است و با وجود آنکه این گروه براساس قوانین حاکم در ایران، اجازۀ انتشار آلبوم را ندارند، برنامه هایشان مورد توجه و استقبال بسیاری از نشریات خارجی نیز قرارگرفته است. (Stern آلمان، روزنامۀ YOMIURI ژاپن،Paris Mateh فرانسه، Washington Prism آمریکا) گزارش مفصلی دربارۀ برنامه های آنها نوشته اند.

در حال حاضر گروه اُرکیده با همکاری یازده نفر از نوازندگان ف عالیت می کند که هستۀ اصلی آن ۴ خواهر حاجی وندی هستند.
ارکیده حاجی وندی، خوانندۀ و سرپرست گروه نوازندۀ سنتور – فارغ التحصیل رشتۀ موسیقی.
ارغوان حاجی وندی، نوازندۀ گیتار باس و همخوان – فارغ التحصیل رشتۀ موسیقی.
ارمغان حاجی وندی، نوازندۀ پرکاشن و همخوان – فارغ التحصیل رشتۀ ادبیات فارسی.
دنیا حاجی وندی، نوازندۀ ویولا و همخوان – محصل هنرستان موسیقی دختران.
مریم نیک بین، نوازندۀ پیانو و کیبورد – فارغ التحصیل رشتۀ حسابداری.
مونیکا لُران، نوازندۀ ویلن – فارغ التحصیل رشتۀ موسیقی
آرمینا جعفری، نوازندۀ در امز – فارغ التحصیل رشتۀ روان شناسی.
ساره عظیمی، نوازندۀ گیتار – فارغ التحصیل رشتۀ معماری.
سپیده عظیمی ، نوازندۀ ابوا – فارغ التحصیل هنرستان موسیقی دختران.
نرگس تقی پور، نوازندۀ فرنچ هورن – محصل هنرستان موسیقی دختران .
آذین ملک زاده، نوازندۀ کمانچه – محصل هنرستان موسیقی دختران.
پریسا جدی، نوازندۀ وی درامز – فارغ التحصیل هنرستان موسیقی و دانشجوی رشته ی موسیقی
اجازه ضبط برنامه‌هایتان را هم که ندارید؟
بله اما مخاطبانی که ما را دوست دارند، کار‌هایمان را در ذهن می‌سپارند. برای من، هم جالب است و هم عجیب که چطور قطعات با یک بار شنیدن این چنین در ذهن مخاطبانمان می‌ماند که در برنامه بعدی تقاضای اجرای مجدد آن را می‌کنند.
در این سال‌ها کمتر از گروههای بانوان خبری هست اما شما در این سال‌ها حضور مستمر خودتان را حفظ کرده اید.
گروههای دیگر هم کنسرت می‌دهند اما اطلاع رسانی به خوبی انجام نمی‌شود. یعنی این برنامه‌ها معمولا به شکل بی سر و صدا برگزار می‌شود و خیلی از مخاطبان علاقه‌مند از وجود چنین کنسرت‌هایی مطلع نمی‌شوند. البته تالار وحدت همکاری خودش را انجام می‌دهد اما رسانه‌های جمعی همکاری‌های لازم را نمی‌کنند. تلویزیون تا به حال نشده که برنامه یک کنسرت را حتی به شکل زیر نویس اعلام کند، البته از حق نگذریم، رادیو در این باره تلاش‌هایی را انجام می‌دهد.
خود گروه چطور برنامه‌هایش را به مخاطبانش اطلاع می‌دهد؟
ما مدتی است که از فرم‌های عضویت استفاده می‌کنیم و خبر برنامه‌هایمان را به شکل ای میل یا پیامک و همچنین دیگر راه‌هایی که مخاطبان در فرم‌های عضویت خود طی کرده اند، قرار می‌دهیم. آگهی روزنامه هم که داریم، همچنین از طریق سایت مخاطبان می‌توانند در جریان اخبار گروه قرار بگیرند و با ما در ارتباط باشند.
