این روزها که بیشتر توجه ها به سمت مسائل مادی و جسمی منعطف شده و جنبه روانی و سلامت آن به فراموشی سپرده شده بهتر است بیشتر به فکر خودمان و سلامت روانمان باشیم . ما در اینجا به بررسی تاثیر کار خیر بر سلامت روان می پردازیم.
بهداشت روان یا سلامت روان به معنی سلامت هیجانی و روانشناختی است، به شکلی که فرد بتواند از تفکر و توانایی های خود استفاده کند، در جامعه عملکرد داشته باشد و نیازهای معمول زندگی روزمره را برآورده سازد.
پیشگیری از پیدایش بیماری های روانی و سالم کردن محیط روانی از نیازهای اولیه تامین بهداشت روانی محسوب می شود.
در تعریف عمومی، سلامت و بهداشت روان به وضعیت خوب روحی، جسمی و اجتماعی فرد گفته می‌شود که میانِ نیازها و گرایش‌های فطری و جسمانی او تعادل برقرار می‌کند.
فردی که می تواند به فشارهای معمول زندگی روزمره غلبه کند و یک زندگی مستقل داشته باشد را می توان به عنوان یک فرد دارای سلامت روان معرفی کرد.
نکته اساسی آن است که سلامت روان نوعی رضایت در انسان به وجود می آورد که نتیجه آن نشاط، شادابی آرامش و بالا رفتن کیفیت و امید به زندگی می باشد.
شاید اکثر ما با شنیدن کار خیر، به یاد کمک‌های مادی به نیازمندان جهت رفع نیازهای آنها بیافتیم. اما عمل خیر، بازه وسیع‌تری دارد که می تواند شامل کردار نیک، خیرخواهی و اصلاح نیز شود. به طور کلی عمل خیر به مفهوم کار نیکو کردن و انجام درست آن است. این گرایش وتمایل به کار خیر به صورت فطری در انسان وجود دارد.
“ای رسول از مومنان صدقات را دریافت دار تا بدان نفس‌های ایشان را مطهر و پاکیزه سازی”سوره توبه
در واقع عمل خیر و مِهرورزی، کار مطلوبی است که همگان به آن تمایل دارند و این بخاطر تاثیر مثبت عمل خیر بر روان انسان است. کسی که کار خیری نکرده و در آن پیشگام نبوده، در واقع در حق خویش ستم روا می‌دارد که این ستم، ظلم به خود و نفس است. افرادی که به لحاظ روانی در سلامت هستند، فقط دریافت کننده مهر نیستند؛ بلکه خود نیز به دیگران نیکی می‌کنند. در واقع این مهر، به خود شخص باز می‌گردد
برای مطالعه اطلاعات بیشتر به اثر کار خیر بر سلامت جسم و روان مراجعه کنید
