تیم توسعه دهنده اپلیکیشن مهمه پس از اینکه چند روز پیش نسخهای پایدار از این اپلیکیشن را منتشر کرد، اینبار در جمع کارآفرینان و فعالین حوزه استارتآپی حضور پیدا کرد تا ضمن معرفی و تشریح ابعاد این پروژه، از نقطه نظرات حاضرین در جلسه استفاده نماید.
در این جلسه که به میزبانی شرکت آرتان و با همکاری شرکت منشا برگزار شده بود، در ابتدا دکتر کیهان ور مقدمهای را پیرامون مشکلات و معضلات فعالیت در اکوسیستم استارتآپی مطرح نمودند. پس از آن، از خانم مهندس نیک فردین دعوت شد تا به عنوان همبنیانگذار استارتآپ «مهمه»، معرفی این پروژه را در حضور فعالین این حوزه آغاز کند.
در ادامه بخشهایی مهم از صحبتهای خانم نیک فردین که در این جلسه مطرح شد، آورده شده است.
خانم نیک فردین در ابتدای سخنرانی خود، به اهمیت یادگیری اشاره کردند. ایشان در این باره گفتند:
من اینجا هستم تا ضمن ارائه پروژه، از نظرات شما استفاده کنم. وقتی حرف از استفاده کردن از نظرات میزنم، منظور گفتن جملهای صرفا روتین نیست، بلکه به باور ما برای ماندگار شدن در این حوزه، یادگیری از هرچیزی مهمتر است. یادگیری باید تحت هر شرایطی، و در زمانهای مختلف انجام شود. مهم نیست که استارتاپ شما تازه شروع به فعالیت کرده است یا نه، مهم این است که باید یادگیری در تمام فراز و نشیب های زندگی انجام شود.
ایشان در ادامه در رابطه با زندگی استارتاپی گفتند:
برای داشتن یک استارتاپ خوب، باید زندگی استارتاپی خوبی هم داشت. برای همین من ترجیح دادم در معرفی خودم به هم همین بسنده کنم که من سعیده نیک فردین هستم، کسی که یک زندگی استارتاپی دارد. به باور من، قبل از ایجاد یک استارتاپ باید خودتان را برای یک زندگی استارتاپی آماده کنید. این زندگی شما استارتاپی به شما امکان این را میدهد تا با فراز و نشیبهای زندگی وفق پیدا کنید.
ایشان قبل از معرفی پروژه مهمه، ترجیح دادند از تجربیاتی که از سالها فعالیت در حوزه استارتآپی کسب کردهاند، صحبت کنند چراکه به باور خانم نیکفردین، همین تجربیات باعث شده است تا استارتاپ مهمه شکل بگیرد.
ایشان در این باره میگویند:
مهمه حاصل ۶ سال تجربهی مفیدی است که از کار کردن روی دو پروژه قبلی ایجاد شده است. سال ۹۰ ماهنامهای با عنوان مجله الکترونیکی آفلاین که به حوزه IT اختصاص داشت، ایجاد شد. در ابتدا این ماهنامه توسط همکار بنده، آقای جعفری که هماکنون همبنیانگذار استارتاپ مهمه هستند منتشر شد. برای انتشار نسخه اول این ماهنامه الکترونیکی، آقای جعفری هم مدیرمسئول بودند، هم سردبیر، هم نویسنده و هم طراح! ایشان کار را کاملا تنهایی شروع کردند. ما با تمام زحمات اولین شماره این ماهنامه را منتشر کردیم. در ابتدا به سایتهای بزرگ دانلود پیام میدادیم و از آنها میخواستیم تا این ماهنامه را برای کاربران خود منتشر کنند. بیشتر این وبسایتها هزینههای زیادی را برای انتشار درخواست میکردند. اما با انتشار چند شماره، این سایتها نه تنها ماهنامه آفلاین را به صورت خودجوش منتشر میکردند، بلکه چند روز قبل از انتشار نسخه جدید با ما تماس میگرفتند تا ماهنامه را برای آنها زودتر ارسال کنیم.
این پروژه ما را به خودباوری رساند، چراکه آن یک نفر نویسنده، به بیش از ۴۰ نویسنده متخصص، و مخاطبین هم به بیش از ۱۰۰ هزار نفر رسیده بودند.
در این لحظه دکتر کیهان ور، با تشویق خانم نیک فردین به نکات جالبی که از صحبتهای ایشان برداشت کرده بودند اشاره کردند. ایشان در اینباره گفتند:
نکته جالبی در صحبتها وجود داشت. ایشان میگویند این ماهنامه یک نفره بود و ما این ماهنامه را با این شرایط شروع کردیم. دقت کنید این درست است که با یک نفر شروع شده، اما آن یک نفر الان آن کسیست که با هم در یک تیماند. این اتفاق، اتفاقی نادر و جالبی است که نشان میدهد اینها چه کردهاند. این نشان میدهد ایشان تا چه حد در تیم هستند.
در همین مورد، آقای جعفری، همبنیانگذار استارتاپ مهمه، نکته جالب دیگری را هم به دیگران گفتند:
نکته جالبتر اینجاست که در ابتدا خود خانم نیکفردین هم از مخاطبین مجله آفلاین بودند و دقیقا شروع آشنایی ما هم به همین اتفاق بر میگردد. ایشان در شماره چهارم یا پنجم مجله بود که به من ایمیل داده بودند و از این حرکت خوبی که آغاز شده تشکر کردند.
بعد از صحبتهای میلاد جفری، دکتر کیهان ور ادامه دادند:
یعنی حالا یک ذهنیت دیگر داریم. یک مخاطب خودش را جز تیم میدارند. این همان shared vision است چیزی که من بارها گفتهام خیلیها ندارند.
دومین پروژهای که سعیده نیک فردین به آن اشاره کرد، پروژهای با نام «حس» بود. وی در اینباره گفت:
پروژه حس را من و آقای جعفری در سال ۹۲ شروع کردیم. این هم با دو نفر شروع شد و الان بیش از ۲۴۰ هزار مخاطب دارد. در این پروژه سرویسهای مختلفی در زمینههای انگیزشی، سبک زندگی و انسانیت فراهم شده بود. یکی از کارهایی که ما هر چند ماه یکبار در پروژه حس انجام میدادیم، برگزاری کمپینهای کشوری با اهداف فرهنگی-اجتماعی بود. این کمپینها، با بازخوردهای زیادی از رسانهها داخلی و بعضا بینالمللی همراه بود. این روند پروژه حس تا حادثه غمانگیز فرو ریختن ساختمان پلاسکو ادامه داشت. در آن حادثه، حتما تصاویر ناراحتکنندهای از جمله سلفی گرفتن با ساختمان، ترافیک مردم، رفتن روی ماشینهای آتشنشانی و عکس گرفتن را به یاد دارید. همین موضوع باعث شده بود تا دهها پیام از سراسر ایران برای اجرای کمپینی پیرامون این موضوع دریافت کنیم. ما سریعا دست به کار شدیم و در عرض یک ماه کمپینی را با نام «صدای آژیر مهمه» طراحی کردیم. همه چیز برای معرفی کمپین در ابعاد کشوری آماده بود اما روز قبل از معرفی کمپین، میلاد جعفری گفت که کتاب هم مهمه، احترام به پدر و مادر هم مهمه، حمایت از فیلم مورد علاقه هم مهمه. و همینطور شروع کرد به گفتن و در نهایت گفت که آیا ما باید برای هزاران موضوع کمپین ایجاد کنیم؟ به نظر من هر چیزی توی زمان و شرایط خودش مهمه! همین سوال به ظاهر ساده، ما را وارد چالشی جدی کرد. چالشی که نه تنها باعث شد کمپین اجرا نشود، بلکه دریچههایی از یک طرح جدید را به رویمان باز کرد. طرحی با نام «مهمه» ...
مهمه پلتفرمی برای اجرای کمپین در ا بعاد، موضوعات، محلات و شهرهای مختلف است. کاربران این اپلیکیشن شهروندان، سازمانهای مردمنهاد، شرکتها و سازمانهای دولتی و خصوصی هستند. هدف از ما ساختن کمپین نیست. هدف اپلیکیشن هم صرفا ساختن کمپین نیست بلکه ما پلتفرمی را طراحی کردهایم که کاربر (شامل گروههایی که عنوان شد) بتواند برای حل معضلات خود و جامعه قدمهایی مثبت بردارد و همینطور بتواند برای حرکتهای مورد علاقهاش کاری مثبت انجام دهد.
در انتهای این جلسه تجربههایی که از سالها کار روی چندین استارتاپ حاصل شده مطرح شد که میتوانید آن را در محتوای تجربه های استارتاپی مهمه بخوانید. از طرفی بخشی از این ارائه به موضوع لزوم توجه ویژه به انتقادات کاربران اختصاص داشت که این تجربه خوب را هم میتوانید در محتوای شنیدن انتقادات؛ تغییرات گسترده در اپلیکیشن مهمه بخوانید.