«فصل نان» نوشته‌ی «علی‌اشرف درویشیان» نخستین‌بار توسط انتشارات شباهنگ در سال ۱۳۵۷ منتشر شد و این‌روزها می‌توانید چاپ هفتمش را از نشر چشمه تهیه کنید.
این اثر، همان سال در شورای کتاب کودک ایران برگزیده شد اما اگر از من می‌شنوید؛ برای تمام رده‌های سنی مناسب است.
«درویشیان» پس از مرگ «صمدبهرنگی» راه او را در نوشتن پیش گرفت؛ پس اگر از آثار «بهرنگی» لذت برده باشید؛ احتمالاً این کتاب را هم دوست خواهید داشت.
نویسنده از کودکی‌اش می‌گوید؛ او در خانواده‌ای تهی‌دست زندگی می‌کند که شبانه‌روز، برای تکه‌‌‌ای نان تلاش می‌کنند.
درون‌مایه‌ی «فصل نان» تناقضی زیبا با نامش دارد؛ تمام داستان‌های این کتاب از بی‌نانی می‌گوید؛ از این‌که فرزند ارشد خانواده یعنی «علی‌اشرف»، در تابستان به سختی کار می‌کند تا بتواند مخارج تحصیلش را بپردازد. شب‌هایی که چیزی برای خوردن ندارند؛ او و برادرانش بر سر تهِ خیار دعوا می‌کنند و قرعه‌ی خرید کت و شلوارِ نو در سال جدید، به نام کسی‌ست که لباس قدیمی‌اش وصله‌های بیشتری داشته باشد.
اگر هیچ ذهنیتی درباره‌ی زندگی روستایی و مشکلات و زیبایی‌هایش نداشته باشید؛ «درویشیان» با همین شش داستان کوتاه، شما را به گونه‌ای با خود همراه می‌سازد که انگار تمام کودکی‌تان را در روستای آبشورانِ کرمانشاه گذرانده‌اید.
وجود عشق و محبت در تمام داستان‌های «فصل نان» به‌خوبی حس می‌شود به‌خصوص در داستان «عشق و کاهگِل» که روایتی کودکانه از عشق را در کنار فقر و کارهای طاقت‌فرسا به تصویر می‌کشد.
در آخر، از این کتاب جیبی و نیم‌وجبی غافل نشوید چرا که با جملات و تشبیهات ساده‌اش، چهره‌ی متفاوتی از فقر را به شما نشان می‌دهد.
براتون حسِ خوشِ بوکردنِ کتاب نو در یک عصر بهاری آرزو می‌کنم♡
محدثه قاضی
