Social Science Enthusiast | https://ansari.blog
فوتبال، تیم ملی و ملت
از آخرین باری که یک فوتبال را نود دقیقه تاب آوردم، چهار سالی میگذشت، همانبار هم به تلخی تمام شد، ایران و آرژانتین را میگویم؛ فوتبال برایم توجیهی نداشت اما حالا که دارم ولیعصر را به سمت خوابگاه باز میگردم و این جیغ و فریادهای خوشحالی را، این بوق و شیپور زدنهای شادمانه را، این هیاهو و رقص بیمحابا را که میبینم بهکل نظر دیگری درباره فوتبال دارم؛ هیچ سیاستمداری، هیچ حربه حکمرانی و هیچ گشایش اقتصادیای نمیتوانست اینطور مردم را سر مست روانهی خیابانها کند. این وفاق و انسجام اجتماعی که حول یک ارزش ملی صورت گرفته بسیار با ارزش است.
ما بیگمان بر روی مفهومی به نام «ملت» کم سرمایهگذاری کردهایم، این است که قدرت چندانی برای جلب اعتماد مردم نداریم، چیزی در حدود هزار و پانصد هزار میلیارد تومان نقدینگی و شبه پول در کشور وجود دارد که می تواند نقدینگی تولید خوابیده در کشور را تامین کند؛ اما از بیاعتمادی وافری که به آینده اقتصاد کشور در اذهان مردمی وجود دارد این حجم از نقدینگی به سمت ارز میرود، به سمت خودرو میرود و بحران ایجاد میکند. برای سرمایهگذاری اعتماد لازم است، جدای از آن این حجم از فسادخیزی و بیقانونی در کشور یعنی اعتماد و کوچکترین احترامی به مفهوم ملت وجود ندارد، این حجم از رفتارهای خودخواهانه ما جز عدم اعتماد و احترام به مفهوم ملت دلیلی ندارد.
میدانم که شبیه آرزوست، اما در این وانفسای بغرنج ارزی، چه میشود که برای فروش دلارهای انباشته در پستوهای خانههایمان صف بکشیم؟ این چندجمله را برای آلمان میگویند و بسیار زیباست: «تا زمانی که میلیونها آلمانی به وجود ملت آلمان باور دارند، با دیدن نمادهای ملی آلمانی به وجد میآیند، افسانههای ملی آلمانی را بازگو میکنند و حتی حاضرند پول، وقت و جانشان را فدای ملت آلمانی کنند، آلمان یکی از نیرومندترین قدرتهای جهان برجا خواهد ماند.»
کجاست آن همکاری، همگرایی و اعتمادی که امروز بدان نیاز داریم؟

مطلبی دیگر از این نویسنده
درباره یک استاندارد دوگانه: روسپیگری و فروش کلیه
مطلبی دیگر در همین موضوع
تحلیلی بر مسائل روز
بر اساس علایق شما
زندگی کن تک تک لحظهها رو!