تا أوائل نوجواني هيچ در مورد عشق و عاشقي نميفهميدم ولي دلم عجيب دختري رو ميخواست كه بشينم و بشينم با دختري حرف بزنم شايد همين عشق يا علاقه اي بود كه خودم نميفهميدم.
تا اينكه توانستم راه پيدا كنم به دانشگاه?
ولي رفتارم همانند ديگر پسرها نبود،درست معلوم بود كه هم كلاسي ها و تمامي پسرهايي كه تازه وارد دانشگاه شده بودند تمايلاتشان بيشتر بود تا با دختر خانم ها ارتباط بگيرن، هر كدام به طريقي با دختري رابطه ميگرفتن و بعضي ها هم ناكام،ولي من گوشه اي اختيار ميكردم و به انها مينگريستم.هيچ دوست نداشتم پيش يك دختر شايد التماس كنم همانند بعضي از پسرها و اينكه اصلا دروغ گفتن رو دوست نداشتم،شايد بعضي از شما فكر كنين كه ادم مغروري بودم.
ادامه دارد....
13/02/2019
