این آیه تقریبا همه نیکیهای واقعی که ممکن است ما بخواهیم را وعده می دهد.
یک نکته و چند سوال
خداوند به وسیله قرآن کسانی که خشنودی او را بجویند به راههای ایمن و سلام هدایت می کند. ممکن است تصور کنیم چنین کسانی زندگی بی خطر و آسوده ای خواهند داشت. اما کافی است به زندگی ائمه شیعه نگاه کنیم تا بدانیم منظور خداوند از ایمنی در راههای ایمن، چیزی غیر از دوری از خطرات دنیوی و آسودگی در دنیاست. او بندگانش را به راههایی هدایت می کند که صفات خوب آنها در آن از گزند ایمن باشد
در این آیه خداوند از هدایت کسانی سخن می گوید که خشنودی او را بجویند. اگر می گفت کسانی که فرمانهای او را اطاعت کنند، یا کسانی که از رسول او تبعیت کنند آیا مفهوم آیه عوض می شد؟ چرا خدا روی تبعیت از خوشنودی خود تاکید دارد؟ اگر کسی بپرسد اصلا چرا من باید خشنودی خداوند را دنبال کنم، چه پاسخی می توان به او داد؟
