سلام؛
دخترم 9 سالهام امسال به سن تکلیف رسید و در این ماه مبارک ، اولین روزه واجب ایشون گرفته شد؛ به عنوان یک پدر چند تا تجربه جالب رو به نظرم رسید برای کسایی که دغدغه دینی دختر نازنین شون رو دارند همینجا به اشتراک بذارم.
یک: پدر باید اول خودسازی رو از خودش شروع کنه؛ یعنی نماز اول وقت را فراموش نکنه؛ غیبت رو بی خیال بشه. احترام به مادر رو فراموش نکنه. خلاصه اینکه به این جمله جالب و دقیق اعتقاد داشته باشه:
اگر می خواهید دنیا را تغییر دهید به خانه بروید و به خانواده تان عشق بورزید.
دو: اغلب پدر و مادرها، عکس خاص و مناسبتی ای که از دخترشون برای زدن به دیوار می کنن اغلب عکسیه که کلی مواد شیمیایی به سر و صورت دختر گل شون زدند؛ بهتره تصویری که از دختر گل تون برای دیوار اتاق و یا پس زمینه گوشی تون انتخاب می کنید عکس ایشون با حجاب بسیار زیبا باشه. بعد می بینید که چقدر علاقه مند می شه به حجاب (اگر دختری خیلی به بی حجابی علاقه داره بخاطر اینکه تمام خاطرات خوبش با عکس هایی بوده که معمولا پوشش درستی نداشته)
بهتره چندتا عکس با حجاب و زیبا از دختر گل تون روی دیوار یا پس زمینه گوشی تون داشته باشید
سه: آموزش نماز خوندن و انجام واجبات رو نذاریم دقیقه 91؛ بهتره چند ماه قبل از این که سن تکلیف فرزندمون فرا برسه اون رو با اصول و قوانین کلی، فایده و چرایی اونها آشنا کنیم و به اندازه تواناییشون کمک شون کنیم تا روزه یا نماز بخونن.
از نعمت های خدا، نظم جهان و زیبایی های میوه ها، کوه ها و طبیعت براش صحبت کنید.
چهار: با فرزندمون صادق باشیم و نگیم نماز خوندن و روزه گرفتن ساده است. قطعا نماز سختی و سنگینی خاص خودش رو مخصوصا اگر تنبلی به خرج بدیم داره. خاطرم هست همون اول کودکی دخترم بهش راست و حسینی گفتیم آمپول درد داره (و خلاصه دروغ نگفتیم اصلا دردی نداره) همین بود که دخترم حتی یک بار هم از آمپول نترسید و فهمید دوای دردش است.
پنج: یک جشن تکلیف کوچیک رو به همراه یک هدیه و یادگاری حداقلی و البته خاطره انگیز و به یاد ماندنی برای فرزندمون برگزار کنیم.
کادوهایی برای جشن تکلیف، اولین روزه گرفتن یا اولین نماز خوندن دختر گلتون در نظر بگیرید.
شش: برای روزه گرفتن شون نه آنچنان سخت بگیریم که از پا بیفتن و نه اون چنان بی خیال باشیم که دین شون بشه شناسنامه ای. باور کنید همانقدر که سخت گیری به فرزند بد است رفتارهای بیش از حد کودکانه هم او را تن پرور و ضعیف بار می آره.
هفت: برای بچه ها و فرشته های گل مون دعا کنیم تا بهترین انسان روی زمین باشند.
- یک کلام با بعضی والدین که میگویند "چون نمیخواهیم فرزندمان دینش شناسنامهای باشد، برای همین به او از دین چیزی از دین نمیگوییم":
این که می گویید نباید دین فرزندمان شناسنامهای باشد خوب است؛ ولی راهش تشویق نکردن و معرفی نکردن دین نیست. اگر دین را به فرزندمان نشناسانیم، آنها بیدینی را با هزاران زرق و برق در انواع کارتون و انیمیشن به فرزندانمان تزریق می کنند.