این مطلب رو در حالی می نویسم که در آخرین روز سال ۹۷ تو تعطیلات توی یک شهر نسبتا خوش آب و هوا و آروم شُل کردم و دارم به مرور و جمع بندی و برنامه ریزی برای سال جدید می رسم.
من اهل خوندن مطالب طولانی نیستم، بنابراین سعی میکنم این مطلب رو تا حد امکان کوتاه بنویسم
نویز noise چیه ؟
مشخصا هرچیز فرعی که تمرکز شما رو از مسیر اصلی زندگی میگیره و منحرف میکنه، چشم باز میکنی می بینی سالها پشت سر هم رفتن و گران ترین سرمایه جهان هستی یعنی زمان رو از دست دادی و تو موندی و کلی کار انجام نشده و هدف هایی که بهشون نرسیدی
پیشنهادهایی برای حذف نویز noise از زندگی
اکانت های شبکه های اجتماعی خودتون رو تاحد ممکن محدود کنید یا از ابزارهایی برای محدود کردن امکان استفاده روزانه از اپ ها استفاده کنید.
اگر تو محیط کارتون باسوادترین و باهوش ترین و بالاترین هستید بدون درنگ از اونجا فرار کنید، مهم نیست حقوقتون چقدره یا چقدر آزادی دارید مهم اینه که این آخرین جایی هست که بالاترین هستید قطعا هیچ یادگیری و پیشرفتی دیگه اونجا منتظر شما نیست و فقط اگر عقده ی بالاتر بودن و مورد تعریف و تمجید بودن دارید می تونید تو همچین محیطی عقده هاتون رو ارضا کنید.!
دوستان تون رو محدود کنید به تعدادی آدم موفق تر، پر تلاش تر و باهوش تر از خودتون، حتی اگر ۱۵ سال از شما کوچک تر هستن. نگران از دست دادن رفقای عشق و حالتون نباشید، اولا که پایه عشق و حال همه جا ارزون به دست میاد و قشنگیش هم به تنوعش هست :) دوما که زمانی که به دستاوردهای بزرگتری رسیدید همون ها یا بهترشون میان سراغ تون و تحسین میکنن شما رو .
از هر جمع دوستانه یا هر فردی که شما رو خیلی آدم خفنی میشناسه ( مگر اینکه کارفرما یا مشتری تون باشه و همونقدر هم پول میده و به شرطی که اینقدر احمق نیستید که خودتون هم باورتون بشه ) فرار کنید. خواه ناخواه حرف آدمها رو مغز آدم تاثیر میزاره و آدم دچار توهم میشه!! یادمه زمانی حکایتی میخوندم از مردی که ادعای پیامبری کرده بود و اینقدر مردم باورشون شده بود و به این جو داده بودن که خودش هم باورش شده بود و درنهایت در جریان نشون دادن یکی از معجزاتش که رفتن تو ظرف اسید و سالم برگشتن بود، خودشون به کشتن داد حواستون باشه متوهم نشید و خودتون رو به کشتن ندید
اگر لازمه پول بدید و برای خودتون دوستان خوب بخرید، آدمهایی که بواسطه ی ارتباط باهاشون در مسیر چالش های یادگیری و پیشرفت قرار میگیرد، همه دیگران رو حدالمقدور حذف یا محدود کنید!
احتمالا برای یک آدم بالغ داشتن یک رابطه پایدار امری طبیعی به نظر میاد، اما بهتره بررسی کنید واقعا چه بهایی برای این رابطه می پردازید؟ روزی چند ساعت وقتتون به چت و تلفن و مسیج و ... میگذره؟ اینا چه کمکی به پیشرفت و مسیر زندگی تون کرده ؟ آیا دچار اعتیاد جنسی یا ترس از تنهایی هستید؟ آیا واقعا این رابطه در جهت پیشرفت دوطرفه تون هست؟ امکان مدیریت زمان تو رابطه رو دارید؟ اگر بخواید زمان هایی که برای طرفتون رو میزارید کمتر کنید یا مدیریت شده پیش برید مجبور به اتمام رابطه میشید؟ بودن یا نبودن این فرد تو زندگی شما چه تاثیری در موفقیت و پیشرفت شما داره؟ اگر روزی توی زندگی تون حسابی زمین بخورید آیا این دوستتون کاری جز کنارتون موندن و غصه خوردن از دستش برمیاد؟ :) یا اینکه میتونه کمک تون کنه دوباره بلند بشید و به راهتون ادامه بدید ؟ :)
خودتون رو ملزم رو به پاسخگو بودن در مقابل خودتون کنید، مشکل اکثر ما اینه که اینقدر که خودمون رو در مقابل دیگران مسئول میدونیم در مقابل خودمون نمیدونیم هر روز برای خودتون حداقل ۱ تسک یادگیری داشته باشید و خودتون رو ملزم بدونید مثل یک کارمند اون تسک رو انجام بدید. گزارش کار روزانه تون رو بصورت صوتی یا متنی ذخیره کنید تا بعدا قابل بررسی باشه
اگر کاری رو شروع کردید تا تموم شدنش ( حتی اگر ۵ سال طول کشید ) ادامه بدید، ادامه دادنِ طولانی سخته و آدمهایی هستن که ناخواسته ممکنه با حرف هاشون یا دیده شدنشون این مسیر رو برای شما سخت تر هم بکنن ، فاصله تون رو با این افراد حفظ کنید :)
اینا چیزایی بود که به نظر من رسیدند، خوشحال میشم اگر شما هم موردی دارید بهش اضافه کنید
