گفت: دستت درد نکنه.
مغز مریضِ من:
بیشترِ کارها رو که خودش کرده. من کاری نکردم. چرا از من تشکر میکنه؟! چرا گفت دستت درد نکنه؟ من که دستم درد نمیکنه کمرم درد میکنه! چرا حواسش نبود که کمردرد دارم؟ اهمیتی ندارم براش؟! اصلاً چرا حالا که دعا میکنه، هدف رو اشتباه میزنه؟! تازه من که اصلاً به دعا و تاثیرش اعتقاد ندارم! حتی اگه میگفت ممنون بازم درست نبود چون من اهل منّت نیستم و اگه اهلش باشم هم باز زیر منّت من نیست چون کار من پیش هزارتا کاری که برام کرده هیچی نیست. یه کوچولو میگفت مرسی یا بهتر از اون میگفت سپاس که مغز بیمار من با تحلیل یه تشکر ساده پدر منو درنیاره!
۲دیماه۰۱ - ۰۲:۱۶نیمهشب
پن:
لوگوی سپاس متعلق به کلینیک مشاوره و مددکاری سپاس میباشد.