گنج؛
آن چه که در عین سادگی زیباست، خواهان زیاد دارد و از دسترس همگان بیرون است، همه این شانس را دارند که نامش را بدانند و شکلش را ببینند، اما هرزه‌ی لمس کس و ناکس نیست.
گنج می‌تواند کوزه‌ای سفالی باشد که اگر امروز بسازند، با چهار پاره‌کاغذ می‌توانی به‌دست آوری، اما اگر زیر سه هزار سال تاریخ ماند و امروز کشف شد، نتوان هیچ قیمتی بر آن نهاد. همچنین می‌تواند چیزی باشد که کشف نمی‌شود، لمس نمی‌شود و هیچ نمی‌ارزد!
گنج در بازار بدلیجات معامله نمی‌شود. او که به این بازار پا می‌گذارد فهمی از ارزش گنج ندارد و او که گنجی در دست دارد به آسانی بر زمین نمی‌گذارد...
م.ق 🌻
آبان‌ماه ۱۴۰۰
پ.ن:
این نوشته را در ستایش آزادی نوشتم. هرچند که یک فرمول کلی است و بسیاری از انواع گنج‌ها را شامل می‌شود.
عکس:
مازندران - خردادماه ۱۳۹۵ - خانه‌ی مادربزرگ - گوشی‌گرافی (اکنون دیگر نمی‌توانم از این قاب عکاسی کنم چون دیگر چیزی از این باغ باقی نیست. نه درختی، نه نردبانی. این عکس یک گنج است.)
