پیشرفت یا موفقت چیزی ست که این روزها بسیار درباره آن می شنویم و مفاهیمی ست که شاید در مقایسه با صد سال گذشته یا پیش تر رشد بشدت انفجاری داشته اند. در گذشته شاید چندان مطرح نبوده که چقدر در زندگی بدست می آوریم و اصلا امکان تغییرات بزرگ در زندگی افراد به اندازه ی امروز وجود نداشته است.
افزایش سرعت تغییرات در زندگی و توسعه شبکه ارتباطات و فاصله گرفتن از زندگی محلی و منطقه ای امکان پیشرفت و رشد بیشتری را فراهم کرده است.
از طرفی دسترسی به آموزش و افزایش تنوع مشاغل نیز فرصت بیشتری برای تجربه ی موفقیت شغلی و لول آپ را فراهم کرده است.
اما در کنار همه ی این امکانات چیزی که این روزها بیش از پیش دز کنار موفقیت و پیشرفت مطرح می ضود عدم قطعیت است. اینکه ما در هر نقطه ای زندگی و با هر پتانسیل رشدی حجم بالایی از عدم قطعیت را نیز بر دوش خود حس می کنیم باعث شده کهاضطراب موقعیت بالایی را تجربه کنیم.
در کل هر امکانی با خود عوارضی را به همراه دارد و این ابهام و اضطراب نیز از عوارض این امکان پیشرفت در جهان مدرن است.
شبکه های اجتماعی و دسترسی آزاد به اینترنت این تصور را ایجاد کرده اند که صدای کسی شنیده خواهد شد و هر شخصی در هر جایی از دنسا دیده می شود اما در واقعست این چنین نیست و از امکان تا واقعیت فاصله ای هست که با شرایط، پتانسیل، شانس رخداد و هزار شاید و امای دیگر پر می شود. متغییر هایی که شاید هر کدام به تنهایی در برابر تلاش، پشتکار و یادگیری چندان نقش چشمگیری نداشته باشند اما وزن این متغیر ها در کنار یکدیگر چندان هم کم و قابل چشم پوشی نیست. هم افزایی فاکتورهای مختلفی که چه در کفه ی مثبت و چه در کفه منفی ترازو نقش مهمی خواهند داشت.
اگر همه جیز به ما و فقط ما بستگی داشت حجم عدم قطعیت جهان بسیار کوچک تر از امروز می بود، حال اینکه عدم قطعیت جز جدایی ناوذسر جهان مدرن است. اضطراب مدرن از این حجم از ابهام و عدم قطعیست و فشار اجتماعی موجود نشات می گیرد.
