فصل کابوس‌وار استقلال سرانجام به پایان رسید و این تیم با یک رده سومی در لیگ برتر و شکست در فینال جام حذفی به کار خود پایان داد تا وزارت ورزشِ سلطانی‌فر نتیجه مدیران سیاسی و نابلدی که برای هدایت این باشگاه گماشته بود را به چشم ببیند.
محسن کرامتی؛ فصل عجیب و غریب استقلال که با قهر فرهاد مجیدی و حضور محمود فکری آغاز شده بود، سرانجام به پایان رسید. استقلال امسال در لیگ برتر سوم شد و در فینال جام حذفی هم به فولاد باخت تا دستش از این جام هم کوتاه بماند. تیمی که در آسیا دو قهرمانی دارد و به گفته پیشکسوتان و مورخان ورزشی دارای سرمایه‌های زیادی در زیرساخت و ابنیه‌های ورزشی بوده در این فصل حتی یک زمین تمرین درست حسابی هم نداشت.
به اول فصل برگردیم. محمود فکری در حالی در آغاز لیگ به طرفداران استقلال معرفی شد که قرار بود مدیران استقلال به جای فرهاد، استراماچونی را دوباره به تهران بازگردانند. آندره‌آ برنگشت و فرهاد هم که در فصل گذشته بی‌مهری دیده بود از تیم رفت و فکری آمد. اگرچه استقلالِ فکری امتیازهای خوبی در ابتدای فصل گرفت اما نارضایتی طرفداران از سبک بازی تیم محمود فکری و کادر شلوغش، اسطوره محبوب آبی‌ها را به سمت درهای خروج هدایت کرد. فرهاد دوباره به استقلال برگشت و انصافا سبک بازی این تیم هم بهبود چشمگیری داشت.
عملکرد خوب کادر فنی استقلال در آسیا برابر غول‌های مولتی میلیاردر قطری و عربستانی چنان چشمگیر بود که باز هم بسیاری به ستاره سوم امیدوار شده بودند. صعود از گروه مرگ و کنار زدن الهلال و الدحیل و رسیدن به مرحله یک هشتم نهایی تنها اتفاق خوب این فصل استقلال بود. اما این اتفاق خوب، خیلی زود رو به بد شدن گذاشت. فراز کمالوند که از لیگ یک آمده بود، دوباره با دستیاری فرهاد مجیدی در آسیا آقایی می‌کرد سکان هدایت سایپا را گرفت و از جمع آبی‌پوشان جدا شد. میلیچ و دیاباته که فصلی درخشان را در سال گذشته با استقلال داشتند به حاشیه رفتند. نبود ساز و کار مناسب برای تقویت تیم در نیم فصل این تیم را به سمت دره سوق داد. لیستی که فرهاد برای تقویت تیمش به مدیران باشگاه داده بود اصلا برآورده نشد.
اسماعیل خلیل‌زاده، احمد مددی و هیئت مدیره ضعیفی که مسعود سلطانی‌فر برای مدیریت باشگاه استقلال برگزیده بود اما هر روز خون به جگر طرفداران استقلالی می‌کردند. مشکلات پر تعدادی همچون نبود زمین تمرین، ضعف در بازار نقل و انتقالات، پرداخت‌های ناکافی و ... در این فصل شاید به اوج خود رسید و فرهاد مجیدی برای رفع مشکلات دست به جیب شد. کاری که فرهاد در این فصل می‌کرد شاید در تیم‌های محلی و زمین خاکی هم صورت نگیرد. پرداخت پاداش به بازیکنانش از سوی مجیدی به نوعی دهن کجی به مدیریت فاجعه بار استقلال بود. اما مددی و دیگر اعضای هیئت مدیره استقلال جز وعده دادن کار دیگری نکردند. استقلال در این فصل یک سهمیه پلی‌آف آسیایی گرفته و پرسپولیس، فولاد و سپاهان به طور مستقیم آسیایی شدند.
فرهاد شاید با همین سهمیه پلی‌آف آسیا در رده سوم لیگ هم شاهکار کرده باشد. قهرمانی پرسپولیس با مدیریت و کادرفنی منجسمش در لیگ برتر، قهرمانی فولاد با آذریِ توانمند و نکونامِ شجاع در جام حذفی و حتی نایب‌قهرمانی درخشان سپاهان با محرم در کنار استقلالِ خسته، با مدیران فاجعه‌آفرینش پازل بزرگان این فصل از فوتبال ما را ساختند. استقلال امسال هم مانند این ۸ سال زجر کشید و چه بهتر که این تیم با این مدیران فاجعه قهرمان جام حذفی نشد، بلکه مدیری از مدیران نالایق ما حذف شود...
