تا همین چند سال پیش، بیشتر فعالیت حرفه‌ای تصویرگران محدود به طراحی جلد کتاب، مجله کودکان یا طرح بسته‌بندی کالاهای تجاری بوده است. حتی روی کار آمدن اینترنت و ابزارهای دیجیتال هم کمک زیادی به افزایش اهمیت کار آن‌ها نکرد. مدت‌ها فضای مجازی جولانگاه توسعه دهنده‌هایی بود که علاقه چندانی به استفاده از این نوع از تصاویر در اپلیکیشن‌ها و وب‌سایت‌هایشان نداشتند. اما به نظر می‌رسد که یک تغییر رویکرد در استفاده از سرویس‌های اینترنتی شروع شده که اهمیت تصویرگری در زندگی روزمره ما را دگرگون کند. به بهانه هفته تصویرگری، کمی درباره نقش تصویرگری در دنیای دیجیتال سخن خواهیم گفت.
در دو دهه اخیر اینترنت و خدمات دیجیتال تغییرات زیادی در زندگی ما ایجاد کرده اند. بسیاری از مشاغل با روی کار آمدن سرویس‌های آنلاین از یادها محو شده‌اند یا در تلاشی نابرابر در حال مقاومت در مقابل این تغییر نوع مصرف هستند. از طرفی شغل‌های زیادی نیز در این فرایند پدید آمده‌اند. هرچه میزان اهمیت این سرویس‌ها در زندگی روزمره ما بیشتر می‌شود، رشدشان نیز بیشتر شده و تنوع بیشتری می‌یابند. این رشد و تنوع، موجب می‌شود تا کم‌کم سروکله عنوان‌های شغلی جدیدی نیز پیدا شود. تا همین پنج سال پیش کمتر کسی عنوان شغلی "طراح UX" را یدک می‌کشید. این بدین معنا نیست که کسی چنین کاری را انجام نمی‌داد، بلکه این فعالیت احتمالا به عنوان بخشی از وظایف برنامه‌نویسان شناخته می‌شد که البته اگر به خوبی از پس آن بر می آمدند، دیگر شاهد پدید آمدن این عنوان نیز نبودیم!
تصویرگری اما داستان متفاوتی دارد. خوب به یاد دارم که که در سال 1389 که برای اولین بار یک تبلت طراحی Wacom Intous را در دست گرفتم، متوجه شدم که این احتمالا یکی از همان ابزارهایی است که قرار است دنیای تصویرگران را دگرگون کند و تصویرگران نیز دنیای ما را رنگیتر و زیباتر خواهند ساخت. در گذشته آثار تصویرگران را در قالب کامیک‌ها، جلد کتاب‌ها و یا در میان صفحات کتاب‌های کودکان می‌توان پیدا نمود. پوسترها و جلد محصولاتی نظیر چی‌توز نیز برای ما یادآور تصویرگری‌هایی است بیاد ماندنی. اما دنیای دیجیتال فرصت بزرگ دیگری برای تصویرگران فراهم نموده است. علاوه بر ابزارهای دیجیتال برای تصویرسازی مانند قلم‌های طراحی و نرم‌افزارهایی مثل Adobe Illustrator، بازار مصرف این هنر نیز در حال انتقال به جهان دیجیتال است. اکنون در سال 2018 تصویرسازی دیجیتال به یک عنصر اصلی در دنیای سرویس‌های اینترنتی تبدیل شده است. استفاده از تصویرسازی های دیجیتال بیشتر از سوی استارت آپ های کوچک تر آغاز شد ولی به سرعت در حال سرایت به کمپانی های بزرگتر است. airbnb، Dropbox و Slack از همان شرکت‌هایی هستند که بخش عمده‌ای از محبیتشان بخاطر استفاده از تفکر طراحی است که بخشی از آن از طریق تصویرگری میسر است. در ادامه شرکت‌های بزرگ نظیر گوگل نیز تمایل خود به استفاده از تصاویر بیشتر را در خود نشان داده‌اند.
عده‌ای بر این باورند که این استفاده از تصویرگری‌ها به ویژه در طراحی UI، یک جریان زودگذر و مد طراحی است که دیر یا زود جای خود را به یک مد جدیدتر خواهد داد. در این میان تاکید می‌کنند که سایت های نظیر dribbble که در میان طراحان از محبوبیت بالایی برخوردارند، در این تغییر ذائقه به سوی استفاده افراطی از تصاویر نقش داشته‌اند.
شاید بتوان بخشی قابل توجهی از استفاده از تصویرسازی‌ها در پروتوتایپ‌های UI به ویژه در صفحات MainPage که این روزها به شدت با تصویرسازی درآمیخته‌اند را پیروی از یک مد زودگذر دانست. اما به تصویرگری باید به عنوان بخش مهمی از یک طراحی در سرویس‌های آنلاین نگاه کرد که جایگزینی نخواهد داشت. تصویرگری‌ها به واسطه ایجاد تم‌ها رنگی و هارمونی بیشتر، همچنین به دلیل سادگی بیشتر در انتقال مفاهیم و نقش نمادین خود، همواره باید در تجربه کاربری حضوری داشته باشند. به علاوه، تصویرگری با توجه به ذات خلاقانه خود، حس بهتری را به مشتریان یک سرویس یا کسب و کار منتقل می‌کند. بنابراین نه تنها در خود محصول، بلکه در معرفی محصول و خدمات آن در شبکه‌های اجتماعی نیز نقش پررنگی دارد.
علاوه بر تمام موارد فوق، تصویرگران در موقعیت‌های خاص دیگر نیز هنر خود را در قالب یک نمایش تمام عیار به رخ استفاه کنندگان کشیده‌اند. تمام طرح‌هایی که در صفحه اول گوگل می‌بینیم، Gifها و استیکر‍‌های شبکه‌های اجتماعی، انمیشین‌های تبلیغاتی و بازی‌های دوبعدی همگی در این دسته جای می‌گیرند.
در این میان تصویرگران ایرانی هم با این تغییر به خوبی همراه شده و حسابی مشغولند. استارت‌آپ‌هایی نظیر اسنپ و پونیشا از پیشگامان استفاده از تصویرسازی ها در محصولات خود هستند.
هدف از نوشتن این متن یادآوری نقش تصویرگران دیجیتال در زیباتر نمودن تجربه دیداری ما و درک بهتر ما از جهان اطرافمان است. آن‌ها با خلاقیت فراوان خود حس بهتری به ما در حین استفاده از خدمات آنلاین می‌دهند و کارشان به اندازه هر هنرمند دیگری مهم است.
