وقتی لیسانس گرفتم کلی رو انداختم به همه کس و همه جا بلکه بتونم یه شغل ابرومندانه تو حیطه رشته تحصیلی خودم پیدا کنم ولی حتی توحیطه های دیگه هم نتونستم پیدا کنم با خودم هرروز و هرشب تکرار میکردم چرا تغییر رشته ندم؟ خب برم از اول شروع کنم به تحصیل تو یه رشته ای که بازار کارش بهتر باشه اصلا علاقه به چه دردم میخوره؟ نون میشه؟ آب میشه؟ پول میشه؟ زن میشه؟
من باید رشته ای برم که کار توش باشه ، حالا اگر دختر بودم میرفتم دنبال علاقم مثلا تو رشته اقیانوس شناسی لیسانس میگرفتم ارشد میگرفتم دکتری میگرفتم اخرشم تو فامیل میگفتم کار بود ولی خودم نرفتم سرکار همه ام تو دوست و اشنا و فامیل غریبه میگفتن طرف دکتره و چون تحصیلات این دختر خانم قصه ما بالا بود یه شوهره دکترم گیرش میومد و خوشبخت میشد .
ولی شرایط الان من: دکتره کار نداره ،پول نداره،چرا دکترا خوند؟تو که عرضه کار پیدا کردن نداری چراا هعی ادامه تحصیل میدی؟ که تهش چی بشه؟
خلاصه که دوباره گیر یه از خدا بی خبری افتادیم که ادعای مشاور بودنش گوش عالم و آدم رو کر میکرد ولی دریغ از ذره ای شعور ،اطلاعات،وجدان،شرف (کسی که بلد نیست وقتی یه حرفی رو تو حیطه مشاوره میزنه داره باآینده یه نفر بازی میکنه پس عرفا و منطقا و وجدانا میشه برچسب بی شرف رو بهش چسبوند) و اومد بهم گفت برو از اول بخون درحالیکه تو نظام مقدس اموزشی کشور ما برگشت به عقب برای اقا پسرا نیاز به کارت پایان خدمت داره چون بصورت منطقی اگر اینجوری بود من تا صد سال صدتا لیسانس میگرفتم که معافیت تحصیلی بگیرم و سربازی نرم که از حکمت خدا این محدودیت فقط برا اقا پسراست و دختر خانوما اصلا همچنین محدودیتی ندارند.
هنوزم فکر میکنید اقا پسرا خیلی آزادی دارن و حق دخترخانوما داره تو جامعه خورده میشه؟
