محسن رحیمی :
میگن طرف فن بیانش خوبه یعنی چی؟
اول بگم تعریف اصلی فن بیان هیچ کدوم از موارد زیر نیست:
کسی که
منظورش رو برسونه؛ خوب مذاکره کنه؛ سخنران قابلیه، متقاعد کننده است، دلنشین حرف میزنه؛ گفت و گو بلده، نه گفتن رو بلده؛ خجول نیست؛ جمع رو تو دست می گیره، ارتباط بلده بگیره، تعارض رو بلده مدیریت کنه، انتقاد کردن درست رو بلده؛ دفاع کنه از حقش و ...
پس فن بیان چیه؟
فن بیان به معنی ادای درست کلمات، با صدا و لحن درسته یعنی وقتی بتونیم حروف رو کامل و واضح با صدای رسا ادا کنیم و روی لحن مان تسلط داشته باشیم یعنی فن بیان خوبی داریم
واقعیت ماجرا اینه که خیلی هامون از صدامون؛ لحنمون درست استفاده نمی کنیم و کلمات رو درست ادا نمی کنیم مثلا اخر کلمات رو می خوریم یا با لهجه نامناسب میگیم این یعنی فن بیان خوبی نداریم
سایر تعریف هایی که از فن بیان می کنیم یا برداشت هایی که از این واژه داریم مربوط به سایر مهارت های ارتباطی میشه که باید هر کدوم رو بریم یاد بگیریم
مثلا وقتی میخوایم درجمع حرف بزنیم باید مهارت سخنرانی را کسب کنیم یا وقتی میخوایم چیزی بفروشیم باید فنون مذاکره و متقاعدسازی رو بیاموزیم
البته قبل از یادگیری همه مهارت های ارتباطی حتما باید فن بیان مون رو درست کنیم.
فن بیان و همه مهارت های ارتباطی اکتسابی اند و قابل یادگیری.
