دومین کوله‌پشتی من | فاصله گرفتن از نقطه امن | ۱۴۰۲
سلام. این دومین کوله‌پشتی منه و خب اگر بخوام صادق باشم فکر نمی‌کردم دومین کوله‌پشتی رو کنار این آدم‌ها در جنوب کشور شروع کنم به نوشتن! طبق روال کوله پشتی میرم سراغ پاسخ به سوالای امسال...
چه چیزهایی رو از ۱۴۰۲ به ۱۴۰۳ با خودم می‌برم؟
راستش یک سالی که گذشت اصلا شبیه یک سال نبود و تغییرات خوب و بدم در امسال خیلی بیشتر از یک سال بود. البته نمی‌دونم این به خاطر مسیر خودم بوده و یا خاصیت بزرگسالی همینه...
از تغییر کمتر بترسم و ابهام رو تاب بیارم نمی‌گم نترسیدن چون حالا می‌دونم نترسیدن به اون معنا که در ذهن من بود، ممکن نیست. همچنین از نظرم مقابل کلمه‌ی ترس، شجاعت نیست. اتفاقا شجاعت یعنی دیدن و شنیدن ترس‌هات و با وجود اون‌ها قدم برداشتن، پذیرش ریسک‌ها و پیامد‌های تصمیمت و رفتن جلو و انجام دادن چیزی که فکر می‌کنی درسته یا حتی دوست داری تجربه کنی!
- امسال کار و آدم‌هایی رو که عمیقا دوست داشتم و کنارشون حالم خوب بود رو ترک کردم برای به دست آوردن تجربه‌های جدید‌تر و متفاوت‌تر! - از رابطه‌ای که توش ارزشم حفظ نمی‌شد بیرون اومدم! - تحصیلات آکادمیک رو شروع کردم! و - موهام رو بعد از ۷ سال کوتاه کردم!
۸ تیر ماه- روز تصمیمات رندوم همراه با رومینا
خودم رو گول نزنم و با خودم و احساساتم صادق باشم شناخت احساساتم و تسلط به خودم (تا حدی) بهترین اتفاقی بود که تونستم امسال در خودم بسازم و دوست دارم این رو به سال بعدی هم ببرم. در همین راستا باید به خودم و شماها یادآوری کنم، آدم‌ها ضعف درونی خودشون رو روی شما پروجکت می‌کنن و باید بلد باشی این رفتار‌ها رو تشخیص بدی و در مقابلشون جا خالی بدی! این بزرگ‌ترین چیزی بود که امسال از تراپیستم یاد گرفتم و می‌تونم بگم هشتاد درصد احساساتم، برام قابل هضم شد.
سفر های بیرونی برای ایجاد سفر‌های درونی توی سالی که گذشت تونستم خیلی بیشتر از قبل سفر کنم و این واقعا خوشحال کننده‌اس. توی سال جدید هم قصد دارم سفر رفتن رو ادامه بدم اما ترجیحم اینه تمرکزم رو از روی کمیت ببرم سمت کیفیت سفرهام، سفر‌های طولانی‌تر، معاشرت بیشتر با آدم‌های اونجا، و شاید ساختن سفرنامه...! آها راستی، قبل‌تر‌ها فکر می‌کردم دوری از دغدغه و فکر‌های مزاحم چیزیه که باید بیشتر منتالی و روانی حلش کرد اما بعد از این سفر‌ها متوجه شدم نه! دوری فیزیکی از محل زندگی و کار‌هام تاثیر عمیق‌تری بر روی حل‌‌شون داره. متوجه شدم بیشتر شلوغی‌های ذهن من به خاطر شهر شلوغیه که توش زندگی می‌کنم، ساعت و زمان تو شهر‌های دیگه دیرتر می‌گذره، زندگی به نوع متفاوتی توشون جریان داره و به صورت کلی فکر می‌کنم تو سال جدید بیشتر باید ساکن شم توشون!
از آخرین سفر ۱۴۰۲ - جنوب ایران - سلخ
از چیزهای کوچیک لذت بردن یکی از چیزهایی که بابت وجودش درون خودم خیلی خوشحالم، لذت بردن از چیزهای کوچیکه، دوست دارم تو سال بعدی آگاهانه زیستن لحظاتم رو بیشتر کنم و همچنینی عادت لذت بردن از چیزهای کوچیک رو در خودم نگه دارم. پ.ن: یکی از چیزهای کوچیکی که واقعا براش ذوق می‌کنم چایی و شیرینیه:)
چایی و وافل با فرد موردعلاقه‌م
اهمیت به توسعه فردی طبق قول هر سالم سعی کردم کتاب‌های بیشتری بخونم و در کنارش فیلم و سریال دیدن رو هم شروع کردم. (خیلی فن فیلم و سریال نبودم) البته که پادکست‌های خوب و جالبی هم امسال پیدا کردم که تو یه پست دیگه حتما ازشون بیشتر می‌گم!
چه چیزهایی رو در ۱۴۰۲ باقی می‌ذارم؟
اهمیت ندادن به بدن و تغذیه متاسفانه چیزی که متوجه شدم این بود که انسان تا وقتی عاجز نشه شروع به ایجاد تغییر نمی‌کنه، تمایل عجیب انسان به حفظ شرایط چیزیه که نباید گولش رو بخورم و تلاشم اینه تا تو سال جدید هرچه سریع‌تر این تغییر مهم رو ایجاد کنم و رفتار بدنم رو اصلاح کنم!
نداشتن مرزبندی درست راستش تو سالی که گذشت خیلی نتونستم مرزبندی درستی با دوستام، همکارام، خانواده و بقیه افراد دور و نزدیک زندگیم داشته باشم، یا اگر داشتم نتونستم بهشون پایبند بمونم. دوست دارم این ویژگی رو تو همین سال باقی بذارم و در ادامه‌ی مسیر حواسم به این مرز‌ها و ترسیم‌شون بیشتر باشه!
ترس از رانندگی این مورد هم که خیلی نیازی به توضیح نداره، امیدوارم بتونم برم تو دل ترسم و اتفاقات گذشته رو فراموش کنم!
ایده‌آل فعلیم از ۱۴۰۳ چیه؟!
ورزش رو به روتین زندگیم اضافه کرده باشم
حداقل ۴ تا تجربه‌ی جدید و متفاوت کسب کرده باشم
بیشتر از امسال کتاب بخونم
روان‌درمانیم رو ادامه بدم
به یک مدیر محصول میدلول تبدیل شده باشم
بالانس بین کار و سلامتی و تفریحم رو پیدا کنم
سفر رفتن رو فراموش نکنم
همین دیگه، از امسال و جایی که ایستاده‌ام و آدم‌هایی که کنار خودم دارم به شدت راضیم! | قلب |
