دنیا محل آزمایشه ...
آزمایش تحمل زخم خوردن،دیده نشدن،ساده انگاشته شدن،دویدن و نرسیدن،جایی برای اشتباهاتی که هرگز جبران نمیشوند،نادانیهای مخرب و غیر قابل بازگشت،بی راهنما دل سپردن به مسیرهای سخت،زود دیر شدن، هرگزهای بد تاوان،دل کندن های جان فرسا و چیزهایی که به مانند یک مقار تیز روح و روان صاف و بی آلایش انسان را با خراشیدن نقش میدهد ...
نقشی که می تواند حقیر و کریح و ناپسند باشد یا بزرگ و زیبا و پسندیده. نقش هایی که بعد از رحلت وسیله ای باشند برای تحسین یا تحقیر همان روان های نادان و نتراشیده درباره ی شما...
و چقدر ترسناک است این دنیای ماسک زده که میخواهد به اسم آزمایش تو را به بیراهه های طنز آمیز مسیر خود بکشاند و موزیانه به شکستهای اجتناب ناپذیر تو بخندد...
