مژگان شفاعتی
همه ما برای لحظات زندگی برنامه ریزی می کنیم تا وقت تلف شده نداشته و به همه اهداف و اموراتی که حداقل طی روز برایشان زمان مشخصی در نظر گرفته ایم، برسیم و در این میان افرادی هستند که در راه رسیدن به این اهداف و برنامه ها ما را یاری می کنند.
البته اگر خیلی خوش شانس باشیم، افرادی در این مسیر کنار ما قرار می گیرند که صادقانه تلاش کرده و حس مسئولیت پذیری داشته و به اصطلاح افراد قابل اعتمادی هستند.
مسئولیت پذیری انواع مختلفی دارد که از آن جمله می توان به مسئولیت پذیری اجتماعی، مسئولیت پذیری شغلی، مسئولیت پذیری کارکنان در سازمان و مسئولیت پذیری در کار تیمی و… اشاره کرد.
در میان همه مسئولیت های اجتماعی، مسئولیت کادر درمان، پزشکان و پرستاران در همه کشورها و حتی کشورمان بیشتر است.
زحمات و تلاش های شبانه روزی پرستاران، پزشکان و کادر درمان بر کسی پوشیده نیست اما گاهی در این قشر همچون سایر قشرها افرادی با ندانم کاری هایشان باعث بروز نا امیدی و سبز شدن علامت تعجب و سوال بزرگ بر پیشانی بیماران و مراجعه کنندگان می شوند!
یکی از اقدامات خوب دانشگاه علوم پزشکی گیلان راه اندازی سامانه نوبت دهی و پاسخگویی تلفنی به شماره ۰۱۳۴۴۰۱ است که از این طریق بیماران بدون مراجعه حضوری به مراکز درمانی می توانند از پزشک مد نظر خود نوبت دریافت کرده تا از اتلاف وقت و هزینه رفت و آمد جهت نوبت گیری جلوگیری کنند.
ولی متاسفانه این اقدام خوب توسط تعدادی(تکرار می کنم تعدادی) از افراد کادر درمان زیر سوال می رود.
آنچه در ادامه می خوانید رویداد واقعی است که برای نگارنده متن اتفاق افتاده است.
…ماجرا از این قرار است که برای ویزیت مادرم در درمانگاه قلب بزرگسالان بیمارستان دکتر حشمت رشت از چند روز قبل برای تاریخ ۱۲ اسفند سالجاری نوبت گرفتم؛ صبح روز مذکور به همراه مادرم راهی بیمارستان شدیم. اقدامات اولیه پذیرش طبق نوبت قبلی انجام شد و منتظر حضور پزشک ماندیم. روند بیمارستان مذکور طی دو بار حضور( نوبت قبلی مادرم آذر ماه بود و ۱۲ اسفند برای نشان دادن آزمایش و اکو نوبت گرفتیم) اینگونه است که لیستی از افرادی که نوبت تلفنی گرفته اند، تهیه و در اختیار مردی قرار می گیرد که پشت در اتاق پزشک روی یک صندلی می نشیند و اسامی را صدا میزند تا بیمار وارد اتاق پزشک شده و ویزیت شود.
اما قسمت ناراحت کننده ماجرا دقیقا پشت در همین اتاق اتفاق می افتد! این لیست دست نویس بیماران هر بار توسط فرد یا افرادی از کادر درمانگاه قلب بیمارستان زیر و رو می شود. این افراد برای اینکه صدای بیماران و همراهشان را در نیاورند با این عنوان که دو لیست از اسامی بیماران وجود دارد، تلاش می کنند روی کار نادرست خود سرپوش بگذارند.
در تاریخ مذکور من هم مانند همراه دیگر بیماران پشت در اتاق پزشک بودم تا نوبت مادرم شود؛ شماره نوبت ما ۸ بود و تا آن لحظه ۲ بیمار توسط پزشک پذیرش شده بودند و بیمار سوم در اتاق پزشک بود که خانمی از کادر درمانگاه بخش قلب بزرگسالان بیمارستان با کاغذی در دست به سمت مردی که وظیفه خواندن شماره و اسم بیمار را برعهده داشت رفت و به ۳ نفری که در گوشه سمت چپ در اتاق پزشک ایستاده بودند، اشاره کرد و گفت: این اسم بیمار شماره ۲ است و رفت. مرد شماره دهنده که ماسک هم روی صورت داشت به آن ۳ نفر که دو مرد و یک زن بودند با تکان دادن سر علامت تایید داد!
از آنجایی که شماره نوبت مادرم تک رقمی بود و من نزدیک مرد خواننده شماره ها و اسم بیماران بودم،گفتم: نفر سوم در اتاق پزشک است بعد چطور این افراد شماره ۲ هستند؟!
این رفتار شما چه معنایی دارد؟!
مگر نه اینکه همه این بیماران از قبل نوبت گرفته اند؟ پس چرا به نور چشمی هایتان که تازه آمده و نوبت هم نداشته اند، اجازه ویزیت می دهید؟! (در سالن پذیرش این ۳ نفر آمده و خانم مذکور چند کاغذ و کارت ملی از آنها گرفت و به مسئول پذیرش تحویل داد!)
مرد متصدی گفت: طبق لیستی که به من می دهند شماره و اسم ها را می خوانم؛ من مامورم و معذور!
با خودم فکر کردم بنده خدا راست می گوید، او آنچه را که گفته و درخواست شده را اجرا می کند؛ مسئولیت اصلی بر عهده همان افرادی است که به راحتی آب خوردن، چشم خود را بر واقعیت می بندند!
حال سوالی که مطرح می شود این است که اگر قرار است نوبت دهی تلفنی ملاک ویزیت قرار نگیرد، چرا این سامانه راه اندازی شده است؟!
اگر نوبت دهی تلفنی مبنای ویزیت در این بیمارستان است، چرا برخی از افراد کادر درمان نوبت ها را جابجا می کنند؟!
شاید درآمد به دست آمده بعضی افراد کادر درمان از” نوبت فروشی” و دریافتی های خارج از حسابداری بیمارستان به مذاقشان خوش آمده و به اصطلاح درآمدشان بیشتر از پزشکان است!
امیدواریم مسئولان بیمارستان مذکور در این راستا به فکر چاره ای عاجل باشند تا بار دیگر بیماران از مسئول لیست بیماران نشنوند که بگوید: مامور است و معذور!
