بعد از کلی برنامه ریزی که برای کسب و کار سال ۱۴۰۳ کردیم، با حمله موشکی به اسراییل، حالا بازه بزرگی از اتفاقات رو پیش رو داریم. در بدترین حالت درگیر یک جنگ طولانی مدت خواهیم شد و در بهترین حالت، احتمالا چند هفته سردرگمی و یک سال با رکود تورمی قابل توجه در پیش داریم.
طبیعتاً باز هم باید برنامه های توسعه کسب و کار رو متوقف کنیم. البته چند سالیه (از سال ۹۸ که شروعش کردم) هر سال همین رو میگم. یکسال بخاطر اعتراضات بنزین، یکسال کرونا، یکسال جنبش زن زندگی آزادی، یکسال نوسانات قیمت ارز و حالا هم که اسراییل.
بنظرم باید تمرکزمون رو بر بقای کسب و کار بگذاریم یعنی
۱-در نوشتن قراردادهای جدید محتاط باشیم و فعلا برای قراردادهای جدید صبر کنیم که میزان تورم امسال تا حدودی مشخص بشه
۲- تا حد ممکن با کارفرمایانی کار کنیم که انتظار میره خوش حساب باشند
۳- آمادگی این رو داشته باشیم که از کارفرمایان خوش قول قدیم هم بخاطر شرایط اقتصادی بدقولی ببینیم
۴- تا حد ممکن قراردادها رو نقدی و با پیش پرداخت مناسب بنویسیم
۵- هزینه ها رو تا حد ممکن کاهش بدیم
۶- فعلا طرح های جاه طلبانه توسعه یا بازاریابی رو کنار بذاریم
۷- وصول مطالبات معوق رو جدی بگیریم
۸- همچنین در این شرایط شاید کاهش حاشیه سود برای افزایش تعداد مشتریان منطقی باشه
پ.ن. مقاله بالا با این فرض نوشته شده که در شرایط فعلی مهمترین پارامتر برای بقای کسب و کار، حفظ جریان نقدینگی باشه که بنظرم برای کسب و کاری که از نقطه سر به سر عبور کرده ولی هنوز چندان به سوددهی نرسیده فرض درستیه.
