رزین پلی استر اشباع پلیمری است که در زنجیره ی اصلی کربن خود هیچ پیوند دو یا سه‌گانه‌ای ندارد. بنابراین، هیچ عامل غیر اشباع در این پلیمر وجود ندارد. از طرف دیگر، رزین پلی استر غیر اشباع رایج ترین نوع رزین است و پیوندهای دوتایی در ساختار اصلی خود دارد. این تفاوت کلیدی بین این دو رزین است است.
علاوه بر این، می توان هر دو نوع این رزین‌های پلی استر را از واکنش کندانسیون تولید کرد، اما در تولید رزین‌های پلی استر اشباع، واکنش بین اسیدها و گلیکول‌ها با مقدار بیش از حد گلیکول انجام می‌شود. در حالی که در تولید رزین غیر اشباع، واکنش بین اسیدهای دی کربوکسیلیک اشباع نشده انجام می‌شود.
تفاوت دیگر به کاربردهای آنها باز می‌گردد. رزین اشباع بیشترین کاربرد را در تولید پوشش‌های کویل دارد در حالی که رزین غیر اشباع در تولید ترکیبات قالب‌های ورقه‌ای و بالک، تونرها و چاپگرهای لیزری مفید است.
اینفوگرافیک زیر تفاوت رزین اشباع و اشباع نشده را به طور خلاصه نمایش می‌دهد.
