زیره کفش از مهمترین قسمت‌های یک کفش است که باید به کفش فرم زیبایی بدهد، احساس راحتی در پا ایجاد کند، مقاومت خوبی در برابر سایش، فرسایش، خم شدن، لغزش و... داشته باشد.
زیره کفش به دو نوع کلی زیره میانی و زیره خارجی تقسیم می‌شود که برای تولید هر کدام از مواد مختلفی استفاده می‌شود.
زیره میانی بخشی بین زیره خارجی و قسمت رویی کفش است که در استحکام و طول عمر کفش نقش مهمی ایفا می‌کند. EVA و پلی یورتان از متداول ترین مواد برای تولید زیره میانی هستند.
1- زیره EVA کوپلیمر اتیلن و وینیل استات و به شکل فوم سلول-بسته است که به عنوان زیره میانی کفش‌های ورزشی کاربرد دارد. هزینه پایین، سبکی، الاستیته و انعطاف پذیری از مهمترین ویژگی‌های EVA است اما دارای معایبی از جمله جذب آب آسان و اثرات مخرب زیست محیطی است.
2- پلی یورتان که در تولید زیره میانی به کار می‌رود از نوع سلول-باز است. مقاومت در برابر سایش، پارگی و کشش، پلی یورتان را به گزینه‌ای مناسب برای کفش‌های ورزشی تبدیل می‌کند.
زیره خارجی در انتهایی ترین قسمت کفش و در تماس مستقیم با زمین قرار دارد. موادی از جمله چرم، ترموپلاستیک ها، لاستیک ها و پلی یورتان به عنوان زیره خارجی استفاده می‌شود.
3- زیره کفش چرم زیره چرمی به کفش‌های رسمی و مجلسی جلوه‌ی زیبایی می‌بخشد و همچنین مقاومت سایشی بالایی دارد اما قیمت این نوع زیره گران بوده و در فصل زمستان آب محیط را جذب می‌کند.
4- زیره کفش ترموپلاستیک که مهمترین آن PVC است و مناسب انواع کفش‌ها، دمپایی‌ها و صندل‌ها است. محافظت خوبی در برابر اسیدها و قلیاها ایجاد کرده و نقش عایق حرارتی نیز ایفا می‌کند. اما تهویه نامناسب و هزینه‌ی بسیار بالای بازیافت از معایب اصلی آن به شمار می‌آید.
5- زیره کفش لاستیکی که به دو دسته‌ی کلی لاستیک طبیعی و مصنوعی تقسیم می‌شود.
· لاستیک طبیعی که دارای ویژگی کششی خوب و مقاومت در برابر لغزش است. از این نوع زیره در تولید کفش‌های ایمنی مورد استفاده در صنایع از جمله صنایع غذایی و حمل و نقل کاربرد دارد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در باره ی زیره کفش پی یو این مقاله (فوم زیره کفش PU) را مطالعه کنید.
