استارتاپ های Uber for X یعنی همون اسنپ دکتر، اسنپ موتور، اسباب کشی، کارواش، باربری بین شهری و خلاصه پلتفرم سفارش یه سرویس خاص. چرا این همه استارتاپ این مدلی این مدت این همه فاند گرفتن ولی خیلی کم یا می شه گفت هیچ کدومشون موفق نبودند؟ اندروچن می گه به خاطر اینه که سمت عرضه اشون می لنگیده.
برای تاکسی و سفر درون شهری، همیشه تقاضا هست. راننده می تونه 20 ساعت و حتی 50 ساعت در هفته کار کنه و بنابراین راننده همواره به اپ راننده نیاز داره تا مسافر گیرش بیاد. منتها برای بقیه می شه گفت تقاضا خیلی به ندرت و infrequent ه و ممکنه تو یه مواقعی یه هو spike کنه. حالا سمت عرضه بقیه روز رو چی کار کنه؟
می خواد بگه این استارتاپا نمی تونستن بقیه تایم تامین کننده ها رو به صورت نرم و سودآور پر کنن.
یه چیز دیگه که مهمه unit economics ه یعنی هر واحد تولید یا هر چیزی چقدر هزینه و درآمد داره. توی Uber for X ها غیر از Uber معروف این unit economicsها معمولاً اینقدر منفی می مونن و هیچ موقع به سر به سر نمی رسن. مثلاً توی سرویس دلیوری غذا شما باید همون قدر که یه راننده رو به کار می گیری، موتور سوار رو به کار بگیری اما نمی تونی همونقدر که توی رانندگی معمولی بهش پرداخت می کنی، پرداخت کنی.
خب پس چه مدلی از Uber for X می تونه موفق باشه؟ اگه تونستید یه جمعی رو پیدا کنید که انگیزه کافی برای زمان منعطف داشته باشن و راحت هم بتونن کسب درآمد کنن و زمانشون پر بشه، این شدنیه. در واقع باید یه چیزی پیدا بشه که بتونه 40 ساعت در هفته ی افراد رو کامل پر کنه.
بعدش دیگه می شه یه UX ساده و یه استراتژی قیمت گذاری شفاف که به مدل اپلای می شه. منتها باید حواسمون باشه که نمی شه عین ridesharing رو کپی کرد. بالاخره هر labor pool ای ملاحظات خاص خودش رو داره.
برگرفته از: https://andrewchen.com/why-uber-for-x-failed
