با آمدن کرونا به زندگی،انسان ها مجبور شدند که با این روش از زندگی خو بگیرند. فعالیت های اقتصادی هم دستخوش تغییرات بسیار زیادی است. شرکت ها با بحرانی جدید روبه رو شدند که با سایر بحران ها تفاوت داشت. یکی از تغییراتی که در شرکت ها به وجود آمد،دورکاری بود. دورکاری به معنای کار کردن از راه دور بود. این روش سال های سال در بسیاری از شرکت ها مورد استفاده قرار گرفته بود.دورکاری مانند هر روش کار کردن مزایا و معایب خاص خودش را دارد.
مزایا دورکاری:
مزایای دورکاری را می‌توان از سه جنبۀ فردی، سازمانی و اجتماعی مورد توجه قرار داد.
مزایای دیگر دورکاری عبارتند از:
کاهش ترافیک و مصرف انرژی.
کاهش نرخ بیکاری در اثر ایجاد مشاغل جدید.
تدارک شرایط اشتغال برای کلیۀ شهروندان اعم از معلولان، زنان خانه‌دار و …
افزایش عدالت اجتماعی و توسعۀ عمران روستایی.
کاهش مشکلات مرتبط با کنترل حضور و غیاب کارکنان.
توجه به نتیجۀ کار و نه به ساعات حضور فرد.
گسترش جغرافیایی حوزه‌های عملکرد سازمان‌ها و ارایۀ خدمات در سطح ملی و بین‌المللی.
امکان انتخاب کارکنان بدون محدودیت جغرافیایی.
بهبود شرایط کار کارکنان، افزایش رضایت و بهره‌وری شغلی کارکنان.
افزایش استقلال شغلی کارکنان.
صرفه‌جویی در هزینه‌های مختلف زمانی و مالی کارکنان.
کاهش فشارهای روانشناختی ناشی از محیط کار و تعاملات اجتماعی روزمره.
افزایش زمان آزاد کارکنان.
افزایش ارتباطات خانوادگی و بهبود شرایط خانوادۀ کارکنان
معایب دورکاری:
دورکاری نیز همانند دیگر ابعاد رفتاری در سازمان دارای مشکلاتی می‌باشد که باید شناخته شوند. اکنون می‌دانیم هرچند دورکاری می‌تواند راه‌حلی قدرتمند برای شماری از مشکلات مربوط به محل کار افراد باشد؛ اما با مشکلاتی نیز همراه است. نمونه‌هایی از این مشکلات عبارتند از:
مشکلات مربوط به نظارت بر کارکنان در حین انجام دادن کار؛
نگرانی از انزوای اجتماعی کارکنان و مشکلات ناشی از منزوی شدن افراد؛
نیاز مدیریت به؛ برنامه‌ریزی دقیق، توجه به فناوری، رعایت قوانین و مقررات قانونی، انتخاب و آموزش سرپرستان، دورکاران و نظایر آن؛
آماده نبودن سازمان برای انجام تغییرات فرهنگی در سازمان؛
هزینه‌های مالی اضافی برای تهیۀ تجهیزات دورکاری(مانند رایانه، هزینه برای برقراری ارتباطات اینترنتی و نظایر آن)؛
بی‌اعتمادی به کارکنان؛
نیاز به سرمایه‌گذاری برای ایجاد فضای کاری در خانه؛
کنترل ضعیف و سختی ارزیابی عملکرد کارکنان دورکار توسط کارفرمایان؛
کاهش ارتباطات شغلی و تعاملات اجتماعی؛
نبود مدیریت متمرکز بر شیوۀ انجام دادن وظایف به وسیلۀ کارکنان؛
نیاز به پشتوانۀ قانونی مناسب؛
نیاز به امنیت اطلاعات و مقابله با تهدیدات شبکه‌ای، و...
نیاز به شبکه‌های رایانه‌ای، سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای پشتیبانی.
