ماسک و جوراب چکمه‌ای را در کالکشن بهار و تابستان ۲۰۲۰ در میان خیل زیادی از مدل‌های جدید دیدیم. ترند ماسک بر چهره را ریچارد کوین بعد از گذشت ۶ سال که توسط میسون مارتین مارگیلا ارائه شده بود، بار دیگر به نمایش گذاشت. کسانی که برای دیدن این کالکشن رفته بودند عقیده داشتند که با دیدن ماسک بر صورت مدل‌ها خاطرات چند سال پیش آن‌ها زنده شده است. در این مقاله می‌خواهیم به این ترند جدید بپردازیم و کمی آن را با هم بررسی کنیم. با کمد همراه باشید.
ریچارد کوین طراح لباس انگلیسی در این هفته از کالکشن جدید خود رونمایی کرد. او در افتتاحیه خانه مد خود در لندن، میزبان ملکه هم بود. با این‌که از زمان شروع کار او تنها دو سال می‌گذرد، اما او از آینده‌ای با مدرسه فشن صحبت می‌کند.
مجله ووگ نوشت: «بعد از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا شاید دیگر کسی به غیر از ریچارد کوین، از بین طراحان جوان این جسارت و جرأت را نداشت که قدم در چنین راهی بگذارد.» شاید هنوز خیلی از صاحبان مشاغل مهم در انگلیس در گیجی خروج از اتحادیه اروپا به سر می‌برند اما در همین زمان ریچارد کوین در حال ساخت خانه طراحی خود بود. ریچارد کوین در مصاحبه خود با مجله ووگ می‌گوید: «من می‌خواهم لندن مرکز باشد، اما نگاهش را به آینده جهان دوخته باشد». شاید هم او رویای «ساویل رو» را، این‌بار زنانه و مردانه در کنار هم در سر می‌پروراند.
در آغاز وقتی که درهای خانه رویایی مد او گشوده شد، همه نظاره‌گر دنیایی از گل‌ها و تزیینات عجیب و غریب بودند. تزیینات به صورتی بود که توانست به خوبی لباس‌ها را پشتیبانی کند. سپس درها باز شد و مدل‌ها سر تا پا پوشیده در کریستال‌های درخشان و مروارید وارد شدند. از سر و صورت که با ماسک پوشیده شده بود تا کفش‌هایی که برق می‌زدند.
در میان سنگ‌ها و مرواریدها، نام THE QUIN گلدوزی شده بود. لباس‌های او تلفیقی بود از دامن‌های کیسه‌ای کوتاه و یقه‌های شال مانند و آستین‌های حجیم کریستین لاکروآ، نگاه تازه‌ای مانند دیور و رنگ‌های اشباع شده‌ی ایوسن‌لوران.
مشخصه خاصی که در این کالکشن دیده شد وجود ماسک‌هایی بر روی سر و صورت بود. از دیگر موضوعات جالب توجه، جوراب‌هایی کشیده شده بر روی کفش و یا به اصطلاح همان جوراب چکمه‌ای بود.
در مرحله اول به بررسی علت استفاده از ترند ماسک در این فشن جنجالی می‌پردازیم. نقاب زدن یک سنت باستانی است که قدمت آن به زمان مجسمه‌های پارینه سنگی و نقاشی غارهای جنوب غربی اروپا باز می گردد. در نقاشی‌های آفریقایی هم گونه‌های مختلفی از ماسک‌ها دیده می‌شود. بعضی از مردم بومی آفریقا هنوز از همان مدل ماسک‌ها استفاده می‌کنند. نمونه‌های دیگری از این نقاشی‌ها در آسیا و آمریکای شمالی یافت می‌شود.
در قرون پانزدهم و شانزدهم میلادی، ژاپنی‌ها، اروپاییان و کشورهای خاورمیانه در جنگ‌ها از ماسک استفاده می‌کردند. گاهی هم علت استفاده از آن ترساندن دشمن بود. مورد مصرف دیگر آن‌ها در ورزش و یا به عنوان ماسک اکسیژن است. با این حال ، ماسک‌ها معمولاً نوعی پنهان کاری یا دگرگونی را نشان می دهند که در آن هویت یا ظاهر شخص به وضوح تغییر می‌کند.
در دیگر مواقعی که ماسک استفاده می‌شود، در جشن هالووین و کارناوال‌های متفاوت است. ماسک گذاشتن افراد را به پویایی ترغیب می‌کند. چه زمانی که افراد شرکت کننده در یک فشن، مبتدی باشند و با گذاشتن ماسک آن را بپوشانند. و چه زمانی که هدف بزرگ‌تری از گذاشتن ماسک بر صورت دنبال کنند.
اولین بار کلمه ماسک در دهه ۱۵۳۰ از زبان فرانسه وارد زبان انگلیسی شد. در میان شهرها بیشترین جایی که ماسک در فرهنگ‌شان جای داشت شهر ونیز بود. مردم شهر ونیز در انواع جشن‌های خود از ماسک استفاده می‌کردند. در ونیز پوشیدن ماسک به قدری رواج داشت که برای استفاده از آن قوانینی هم وضع کرده بودند. در ۱۳۳۹ اگر کسی در این شهر با نقاب بر چهره به بازدید مکان‌های مذهبی و یا صومعه‌ها می‌رفت منع قانونی داشت.
از نظر فرهنگی از ماسک‌ها به عنوان منبع الهام یاد می‌شود. ماسک اغلب بر روی صورت قرار می‌گرفت. اما گاهی هم برای قصه‌گویی، زنانی که در حال رقص بودند، انگشتدانه‌هایی ماسک مانند استفاده می‌کردند.
دنیای فشن همیشه به دنبال مدل‌های جدید و نوآوری بوده است. طراحان فشن برای همه‌ی بدن انواع لباس‌ها را طراحی کرده‌اند. اما تنها قسمتی از بدن که تا به حال لباسی برای آن دوخته نشده، صورت بوده است. طراحان صورت را با انواع آرایش‌ها آراستند. مدل موها را به هر نحوی که خواستند درآوردند. اما گویا برایشان کافی نبود. دیر زمانی نیست که به سراغ طراحی مدل‌های مختلف ماسک برای صورت رفته‌اند.
همان‌طور که در بالا گفتیم، اولین کسی که پا در این راه گذاشت میسون مارتین مارگیلا بود. او در سال ۲۰۱۲ وقتی کالکشن خود را ارائه داد، مدل‌هایش با ماسک‌هایی پوشیده از سنگ‌های زینتی بر روی استیج حاضر شدند. ترند ماسک او سبب شد در همان سال خواننده‌هایی مانند کانی وست به سمت سبک او روی بیاورند و در کنسرت‌های خود از ماسک‌های او استفاده کنند.
ترند بعدی که او از آن بهره برد بوت جورابی است. در کالکشن بهار و تابستان ۲۰۲۰ در میان طراحی‌های فوق‌العاده‌ای که دیده شد، برند ژیوانشی ترند تازه‌ای را رونمایی کرد. جوراب‌هایی که بر روی کفش کشیده می‌شوند. در این ترند انواع جوراب‌ها دیده می‌شود. ولی مدلی که بیشتر از همه به چشم آمد جورابی سرتاسر پوشیده از سنگ‌های درخشان بود.
چنین سبک و روشی تنها و تنها ساخته و پرداخته دنیای فشن است. نه قدمتی برای آن یافت می‌شود و نه ریشه‌ای در فرهنگی خاص دارد. راه‌های مختلفی برای پوشیدن جوراب چکمه‌ای وجود دارد که بنا بر سلیقه هر کس متفاوت است. در نوعی از این ترند از جوراب شلواری استفاده می‌شود. نوع دیگر آن این است که از جوراب‌های ساق بلند بهره می‌برند. جوراب چکمه‌ای را با دامن تنگ، شلوار جین کوتاه و دامن‌های بلندی که چاک بلند دارد باید پوشید.
این سبک از جوراب چکمه‌ای برای دختران جوان، تینیجرها و خانم‌هایی در سن دانشگاه، مناسب و بسیار شیک است.
ریچارد کوین در خانه طراحی خود هم از ترند ماسکبراق استفاده کرد و هم از جوراب چکمه‌ای. کارشناسان عقیده دارند که او ترندی را برگزیده که تا ۶ سال آینده جا برای درخشش خواهد داشت.
لباس‌هایی که او طراحی کرده است برای فرش قرمز هر فستیوالی مشتری دارد. او کارهایش را به گونه‌ای ارائه داده که برای هر سن و هر اندامی قابل استفاده است. یکی از دلایل استفاده او از ماسک می‌تواند همین موضوع باشد. او به شخص و یا سن خاصی نظر نداشته برای همین هم از ترند ماسک براق بهره برده است.
سن، شخص و یا اندام هر کس، نمی‌تواند نگاه او را از آن‌چه که می‌اندیشد و افکاری که در نظر دارد بازدارد. علت دیگر آن می‌تواند ارائه شخصیت‌های متفاوت از آن‌چه که تا به حال دیده‌ایم باشد. او می‌خواهد با ترند ماسک نشان دهد که انسان‌ها دارای ماسک‌هایی نامرئی هستند اما کوین آن‌ها را به نمایش گذاشته است.
اتفاق جالب‌تر در مورد کارهای او این است که ریچارد کوین تنها به طراحی لباس در خانه مد خود اکتفا نکرده است. او به طراحی داخلی برای منزل نیز خواهد پرداخت. پس با این وجود به جرأت می‌تواند منتظر نوآوری‌های او در رشته‌های مختلف طراحی بود. خبر خوب در مورد ریچارد کوین این است که او هم جوان است و خلاق. به این ترتیب او توانسته توقع طرفداران خود را بالا ببرد تا از او انتظار کالکشن‌های متفاوتی داشته باشند.
