اگر جزو افرادی هستید که در بازار ارزهای دیجیتال فعال هستید حتما با اصطلاح توکن سوزی ارز دیجیتال (Coin burn) آشنا هستید. توکن سوزی ارز دیجیتال یک عمل رایج در دنیای رمزارزها است که برای فعالان و سرمایه گذاران مزایای زیادی را به همراه دارد. عرضه‌کنندگان ارزهای دیجیتال توکن سوزی را با اهداف مختلفی انجام می‌دهند. در این مقاله درباره پدیده توکن سوزی ارزهای دیجیتال و علت‌های آن بیشتر صحبت خواهیم کرد.
عبارت «توکن سوزی» تصویری از دارایی‌های ملموس و عمل سوزاندن را ذهن سرمایه‌گذار تداعی می‌کند. اما ارزهای دیجیتال و توکن‌ها تنها ماهیتی مجازی دارند و مسلما منظور از توکن سوزی در اینجا عمل سوزاندن نیست. توکن سوزی عملی است که معمولا شرکت‌های صادر کننده توکن برای جلوگیری از افت ارزش و بالا بردن ارزش یک توکن انجام می‌دهند. در این فرایند بخشی از توکن‌های موجود در بازار به روش‌های مختلفی به اصطلاح سوزانده می‌شوند.
توکن سوزی به چندین روش انجام می‌گیرد:
یک نوع دارایی بومی (نیتیو – Native) در بلاک چینی منحصربه‌فرد، کوین خطاب می‌شود. بهترین نمونه‌ها، بیت کوین، اتریوم و لایت کوین محسوب می‌شوند، چرا که هر یک بلاک چینی جداگانه برای خود دارند. با استفاده از سکه دیجیتال، تمام افراد قادر به ایجاد تراکنش و انجام معامله با یکدیگر خواهند بود. در اینجا، خبری از انتقال کوین های فیزیکی بین ارسال‌کننده و دریافت‌کننده نیست. تمامی سکه‌ها در قالب یک سری دیتا روی دیتابیسی بزرگ ذخیره شده و وجود فیزیکی و خارجی ندارند.
امکان خرج کردن کوین دیجیتال به منظور پرداخت هزینه خرید کالا یا دریافت خدمات، شبیه پول عادی، میسر است (به شرطی که ارائه‌دهنده سرویس یا محصول آن را قبول کند). یک تفاوت کوین و توکن این است که Coin هدف دیگری به جز خرج شدن شبیه پول عادی ندارد. مفهوم سوزاندن درباره کوین ارز دیجیتال نیز صدق کرده و در صورت پشتیبانی پروتکل شبکه از این کار، امکان‌پذیر است.
توکن سوزی ارز دیجیتال مزایای قابل توجهی برای سرمایه‌گذاران دارد اما این شامل معامله‌گران نمی‌شود. زیرا ارزش رمزارزهایی که فرآیند توکن‌سوزی برای آن‌ها انجام می‌شود در طول زمان افزایش پیدا می‌کند اما معلوم نیست که قیمت در کوتاه مدت چه تغییری خواهد کرد. سوزاندن توکن در واقع باعث افزایش ارزش سبد سهام سرمایه گذارانی با اهداف بلند مدت خواهد شد.
