به طور خلاصه شبکه لایتنینگ بیت کوین یک راه حل مناسب به منظور بهبود مشکل مقیاس پذیری است که برای اولین بار بر روی بلاکچین بیت کوین ارائه شد. هم‌اکنون این راهکار در شبکه بیت کوین و چند بلاکچین دیگر استفاده میشود. شبکه‌های بلاکچینی با استفاده از لایتنینگ تراکنش ها را با سرعت بیشتر و هزینه کمتری به انجام می‌رسانند.
تاریخچه شبکه لایتنینگ (Lightning Network) شبکه لایتنینگ در ابتدا توسط جوزف پون و تادئوس دریجا در سال 2015 معرفی شد. پس از گذشت سه سال از توسعه این فناوری، کمپانی بلاک استریم از ایده لایتنینگ استفاده کرد و شبکه آزمایشی آن را بر روی بلاکچین بیت کوین راه اندازی نمود. باوجود نوین بودن شبکه لایتنینگ، ایده این فناوری به گذشته دور برمی‌گردد چراکه توسعه کانال‌های پرداخت به منظور دور زدن واسطه‌ها در معاملات مالی یکی از اهداف بشر امروز بوده است. باوجود موارد ذکر شده، پیش از راه اندازی لایتنینگ در بلاکچین بیت کوین، ایده افزایش سایز بلاک به منظور افزایش سرعت تراکنش‌ها با توسعه فورک مشهور بیت کوین کش به انجام رسید.
همانطور که میدانید بیت کوین و بلاکچین‌های نسل اول و دوم دو مشکل اساسی دارند: هزینه کارمزد دریافتی برای تراکنش‌های خرد به صرفه نیست و سرعت انجام معاملات پایین است چراکه ماینرها برای تایید هر تراکنش باید بایکدیگر به توافق برسند.
با این وجود که هردو مشکل یاد شده بخشی از سیستم‌های غیرمتمرکز است و این مشکلات با به روزرسانی‌های مختلف بر روی شبکه قابل حل هستند، همین موارد در طی چندین سال اخیر از پذیرش عمومی بیت کوین ممانعت کرده است. در این میان فناوری لایتنینگ یکی از به روزرسانی‌های مفیدی است که امکان انجام تراکنش‌های خرد، با سرعت بالا را برای کاربران شبکه بیت کوین فراهم کرده است.
بلاکچین‌های نسل اول و دوم (مانند بیت کوین و اتریوم) برای حفظ عدم تمرکز بر بسترهای خود، ناچارند تا مقیاس پذیری شبکه را کاهش دهند. این درحالی است که دو فورک معروف بیت کوین از جمله بیت کوین کش (BCH) و بیت کوین اس وی (BSV) با هدف قرار دادن سایز بلوک‌ها سعی دارند تا سرعت تراکنش‌ها را بالا ببرند. اما سوال اینجاست که آیا افزایش سایز بلوک‌ها به غیرمتمرکز بودن شبکه ضربه میزند؟ پاسخ مثبت است! وقتی که سایز بلوک‌های شبکه افزایش می‌یابد، دستگاه های محاسباتی قوی تری برای تایید تراکنش‌ها نیاز است. در چنین حالتی افراد معمولی قادر به تهیه دستگاه‌های ماینر نبوده و این سازمان‌ها و نهادهای بزرگ هستند که میتوانند این دستگاه ها را در دست داشته باشند. همین امر باعث از بین رفتن میزان عدم تمرکز در شبکه شده و راه حل مناسبی برای بهبود مشکل مقیاس پذیری در شبکه محسوب نمیشود.
به زبان ساده مقیاس پذیری به معنی حفظ عملکرد طبیعی یک شبکه با افزایش میزان کاربران و تقاضا برای انجام تراکنش است. حال مشکل مقیاس پذیری در بین سال‌های 2017 و 2018 در شبکه بیت کوین، در زمانی که تعداد کاربران رفته رفته در این شبکه افزایش یافت به وجود آمد.
