آی پرنده قفسی با توام!
آری با توام!
باور نکن که زندگی تو همین قفس است. زندگی تو چیزی والاتر از اسارت است. زندگی؛ خوردن و خوابیدن و زاییدن نیست. زندگی نشستن روی شاخه درخت وفریاد زدن است. زندگی جستن کرمی است از دل خاک.
مهربانی دستانی که برای تو آب و دانه می آورند را باور نکن، چرا که همین دستان ناپاک زندگی تو را ربوده اند و بهای آزادی تو را با خرده نانی پرداخت می کنند.
زندگی تو یعنی پرواز ، زندگی تو یعنی آواز. پرواز فلسفه زندگی یک پرنده است.
دوستی کسی که بهار را به تو نشان می دهد تا آواز بخوانی، اما اجازه نمی دهد آن را لمس کنی و عاشق شوی؛ باور نکن.
گردونه فصل ها می چرخد و می چرخد و تو همچنان ایستاده ای تا بمیری. سکون برای تو مرگ است. سکون را به سخره بگیر.
گذشته خود را از یاد مبر. تقلا کن، تلاش کن که برهی. نومید نشو تا وقتی زنده ای. قفس را بشکن. زندگی تو یعنی پرواز، زندگی تو یعنی آواز.
